Antinous
Antinous (stgr. Ἀντίνοος, Antinoos), rzymski heros, kochanek cesarza Hadriana, urodzony 27 listopada 111 roku w Claudiopolis, zmarł ok. 30 października 130 na Nilu koło Besy.
Antinous był Grekiem pochodzącym z Bitynii. W wieku 12 lat został przygarnięty przez dwór Hadriana. Po kilku latach został kochankiem cesarza. W 130 roku Antinous utonął w Nilu. W miejscu jego utonięcia cesarz Hadrian w 137 roku założył miasto – Antinoopolis, a samego Antinousa ogłosił herosem, dzięki czemu Antinoos zapisał się w historii jako ostatnia postać, która pojawiła się w rzymskiej mitologii. Hadrian na cześć Antinoosa wznosił świątynie, najważniejszą z nich była świątynia stojąca w Mantinei w Arkadii. Hadrian czcił też jego pamięć, organizując igrzyska i zlecając wykonanie rzeźb i portretów, a także uwieczniając jego wizerunek na monetach. Antinoos był postrzegany jako ideał młodzieńczej piękności.
Antinous w rzeźbie
Cesarz Hadrian po śmierci Antinousa zlecił greckim rzeźbiarzom tworzenie jego wizerunków, które utrwaliłyby zmysłowe piękno jego ciała. Przyjmuje się, że rzeźby z wizerunkiem Antinousa powstawały między śmiercią Antinousa w 130 roku, a śmiercią cesarza Hadriana w 138 roku.
-
Aninous jako Bacchus (Watykan)
-
Aninous jako Bacchus (Watykan)
-
Antinous jako Agathodemon (Berlin)
-
Antinous (Delfy)
-
Antinous Mondragone (Luwr)
-
Antinous (Luwr)
-
Antinous Ecouen (Tivoli)
-
Popiersie Antinousa (Palazzo Altemps)
-
Ogromne popiersie Antinousa (muzeum watykańskie)
-
Antinous jako Bacchus (Capitoline Museums)
-
Antinous jako kapłan (Luwr)
-
Antinous Farnese (Naples National Archaeological Museum)
-
Capitoline Antinous
-
płaskorzeźba, Antinous jako Sylvanus (National Museum of Rome)
-
Antinous jako Ozyrys
-
Antinous (Antikensammlung Berlin)
-
Antinous jako Egipcjanin (National Archaeological Museum of Athens)
-
Antinous jako Ozyrys
Materiał filmowy