Choroby przenoszone drogą płciową

Z Encyklopedii LGBT
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Wirion wirusa HIV (przekrój)

Choroby przenoszone drogą płciową (dawna, obecnie nie zalecana nazwa to choroby weneryczne), grupa chorób, którymi zakazić się można poprzez stosunek płciowy lub inną czynność o charakterze seksualnym. W klasyfikacji chorób ICD-10: A64

Najczęstsze choroby przenoszone drogą płciową

Stub sekcji Ta sekcja jest zalążkiem. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
  • wirusowe:
    AIDS
    Zespół nabytego niedoboru odporności, nieuleczalna choroba wywołana wirusem HIV
    opryszczka genitaliów, opryszczka wargowa
    Potocznie zimno,
    WZW (HBV, HCV)
    Wirusowe zapalenie wątroby.
    kłykciny kończyste
    tzw. brodawki weneryczne
    HTLV 1 i 2
    białaczka limfocytów T
  • bakteryjne:
    kiła
    Inaczej syfilis
    rzeżączka
    chlamydiozy (w tym zakażenia Ch. trachomatis)
    wrzód weneryczny
    czerwonka bakteryjna
    ziarniniak pachwinowy
  • grzybicze:
    kandydoza
    inaczej drożdżyca, grzybica wywołana przez grzyby z rodzaju Candida
  • pasożytnicze
    rzęsistkowica
    świerzb
    wszawica łonowa
    ameboza

Zapobieganie zakażeniu

Stub sekcji Ta sekcja jest zalążkiem. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Możliwe sposoby zapobiegania zakażeniu chorobami przenoszonymi drogą płciową to:

wstrzemięźliwość seksualna
Brak aktywności seksualnej gwarantuje brak możliwości zakażenia tą drogą. Warto jednak pamiętać, że nie wyklucza to zakażenia w inny sposób.
ograniczenie liczby partnerów do jednego, stałego i wiernego
Podobnie jak wyżej należy mieć na uwadze, że do zakażenia któregoś z partnerów może dojść inną drogą.
stosowanie środków zmniejszających ryzyko zakażenia
Najpopularniejszym środkiem zmniejszającym ryzyko zachorowania są prezerwatywy lub podejmowanie tylko zachowań seksualnych bezpiecznych lub o niewielkim stopniu ryzyka.
profilaktyka poekspozycyjna
Nawet jeśli do kontaktu seksualnego z osobą zakażoną już doszło, można podjąć pewne działania zmniejszające ryzyko zakażenia. W tym celu koniecznie należy skontaktować się z lekarzem. W przypadku wirusa HIV profilaktyka poekspozycyjna polega zwykle na podawaniu dużych dawek leków antyretrowirusowych przez okres około jednego miesiąca. Skuteczność jest uzależniona od ilości wirionów (pojednynczych, kompletnych cząstek wirusowych zdolnych do zakażenia komórki), które wniknęły do organizmu.

Zapobieganie zarażeniu

Stub sekcji Ta sekcja jest zalążkiem. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Zakażenie i zarażenie nie są pojęciami tożsamymi. W przypadku wirusa HIV od wniknięcia go do organizmu do zachorowania na AIDS mogą upłynąć całe lata. Istnieją preparaty pozwalające na spowolnienie namnażania się wirusa w organizmie.

Leczenie

Stub sekcji Ta sekcja jest zalążkiem. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Tylko niewielka część chorób przenoszonych drogą płciową jest w pełni uleczalna.

Linki zewnętrzne