Dominik Santorski (Sala samobójców)

Z Encyklopedii LGBT
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Dominik Santorski (pseud. internetowy Dom!n!k), postać z filmu „Sala samobójców” z 2011 r. w reżyserii Jana Komasy, kreowana przez Jakuba Gierszała (ur. 1988). Premiera filmu miała miejsce 12 lutego 2011 r. w ramach Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie „Berlinale”.[1]

Fabuła

Dominik Santorski jest synem bogatych rodziców. Uczęszcza do dobrej szkoły. Ma prywatnego kierowcę. W trakcie jednej z imprez ze znajomymi w czasie żartobliwej zabawy dochodzi do pocałunku Dominika z kolegą Aleksem (Bartosz Gelner). Na Dominiku wywiera to spore wrażenie, które z czasem narasta. W czasie treningu judo Dominik i Aleks ćwiczą razem. Po chwili szarpania się w parterze okazuje się, że Dominik miał erekcję i wytrysk. Aleks opisuje zdarzenie w sieci i Dominik staje się przedmiotem drwin. (Pojawiają się prześmiewcze komentarze „Spermojudo”.) Ujawnia rodzicom, że jest gejem ale nie spotyka się to z jakąkolwiek głębszą próbą zrozumienia. Prowadzi to do jego zamknięcia się na świat i skłania go do ucieczki w wirtualny świat stworzony przez grupę osób o skłonnościach samobójczych.

Przypadkiem Dominika zajmuje się trzech psychiatrów. Pierwszy w szpitalu do którego trafia po samookaleczeniu. Drugi, wynajęty przez rodziców bardzo otwarty na problemy Dominika i szczerze starający się pomóc nie może działać ponieważ rodzice rezygnują z jego pomocy. Trzeci to kobieta starająca się jak najmniejszym wysiłkiem pozbyć problemu poprzez szybkie wypisanie recept na antydepresanty.

Nieszczęśliwy splot wypadków w połączeniu z wrodzoną wrażliwością chłopca sprawia, że popełnia on samobójstwo.

Zwiastun

Wypowiedzi aktorów o pocałunkach w filmie

Cytaty o Dominiku Santorskim

Koledzy Dominika jadą po nim nie z powodu gejostwa, tylko dlatego że po prostu wyczuli słabszego. Dlaczego opowiadamy o Dominiku, a nie o Aleksie z jego klasy, który się z nim całował podczas studniówki i też ma rodziców, którzy nie mają dla niego czasu? Bo Dominik ma w sobie smutek, jest naznaczony.
— Jan Komasa[2]

Przypisy

  1. Berlinale (ang.). berlinale.de. [dostęp 2011-03-23].
  2. Katarzyna Janowska. Wojny XXI wieku. Przekrój, 13 (3431), s. 42 (28 marca 2011), Warszawa, ISSN 0033-2488. 

Linki zewnętrzne