Kazimierz Imieliński

Z Encyklopedii LGBT
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Kazimierz Imieliński (ur. 6 grudnia 1929 r. w Dąbrowie Górniczej, zm. 16 lipca 2010 r.), polski seksuolog. Imieliński był pierwszą osobą w historii kraju, która rozpoczęła specjalizację z seksuologii. Miało to miejsce w 1959 roku.[1]

W wielu ze swoich prac Imieliński poruszał temat homoseksualizmu oraz transseksualizmu.

Cytaty

Gdy w 1959 r. rozpocząłem pierwszą w Polsce specjalizację z seksuologii, koledzy patrzyli na mnie podejrzliwie, a niektórzy wręcz wrogo. Seks nawet dla nich, lekarzy, kojarzył się raczej z dewiacjami, więc mnie traktowano trochę jak szarlatana, trochę jak grzesznika, a w każdym razie jak kogoś, kto narusza normy obyczajowe. W 1965 r., po wydaniu książki „Życie seksualne – psychohigiena”, posypały się na mnie gromy, bo użyłem w niej takich terminów jak partner i partnerka, co stróżom moralności nie mieściło się w głowie. Nazwano mnie wtedy psucicielem młodzieży.

Pan próbował tę młodzież poznać, przeprowadzając w 1960 r. pierwsze badania ankietowe na temat autoerotyzmu. Była zgoda na te badania?

Tak, bo dyrektorzy szkół i nauczyciele reagowali nadspodziewanie przychylnie. Ale gdy podsumowałem ankietę, włosy stanęły mi na głowie. Okazało się, że ponad 95 proc. chłopców i połowa dziewcząt w wieku 15–18 lat uprawia samogwałt, ale uważają to za nienormalne i chorobliwe, pisali o wysychaniu mózgu i porażeniach nerwowych. Proszę sobie wyobrazić, jakie koszmary przeżywają ludzie, którzy robią coś, co według nich niszczy im zdrowie, a w dodatku sądzą, że są jedynymi zboczeńcami.

Przypisy