L. i V. przeciwko Austrii

Z Encyklopedii LGBT
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
L. i V. przeciwko Austrii
Sąd Europejski Trybunał Praw Człowieka
Skarżący G.L.
A.V.
Państwo Austria Austria
Sygnatura 39392/98 i 39829/98
Data rozstrzygnięcia 9 stycznia 2003 r.
Wyrok stwierdzono naruszenie art. 14. w związku z art. 8. Konwencji
Orzecznictwo ETPC związane z LGBT
Prawo Portal Prawo

L. i V. przeciwko Austrii, sprawa ze skarg nr 39392/98 i 39829/98, rozpatrzona przez Europejski Trybunał Praw Człowieka, który 9 stycznia 2003 r. wydał wyrok stwierdzający, że Austria naruszyła art. 14. w związku z art. 8. Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.

Przedmiot skargi w sprawie L. i V. przeciwko Austrii

Panowie G.L. i A.V. to obywatele austriaccy, urodzeni odpowiednio w 1967 i 1968 mieszkający w Wiedniu.

G.L. został skazany w dniu 8 lutego 1996 r. przez Wiedeński Regionalny Sąd Karny (Landesgericht für Strafsachen) za seks z nieletnim tej samej płci na podstawie artykułu 209. austriackiego kodeksu karnego (Strafgesetzbuch), który penalizował akty homoseksualne dorosłych mężczyzn ze zgadzającymi się na to chłopcami w wieku od 14 do 18 lat. Został skazany na jeden rok pozbawienia wolności w zawieszeniu na okres próby trzech lat. Opierając się głównie na dzienniku skarżącego, w którym uczynił wpisy o swoich seksualnych spotkaniach, sąd uznał, że ustalono, że między rokiem 1989 a 1994 skarżący miał, w Austrii i wielu innych krajach, kontakty homoseksualne z wieloma niezidentyfikowanymi młodymi mężczyznami w wieku od 14 do 18 lat. Wyrok w sprawie przestępstw popełnionych za granicą został później uchylony a wymiar kary dla skarżącego zmniejszono do 11 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu na okres próby trzech lat. W wyniku apelacji wymiar kary został dodatkowo zmniejszony do ośmiu miesięcy.

Artykuł 209. austriackiego kodeksu karnego, w tym okresie stwierdzał, że osoba płci męskiej, która po osiągnięciu wieku dziewiętnastu lat współżyje z osobą tej samej płci, która osiągnęła wiek czternastu lat, ale nie osiągnęła wieku osiemnastu lat, zostaje skazana na karę pozbawienia wolności od sześciu miesięcy do pięciu lat. Wobec kobiet nie było podobnych regulacji.

27 maja 1997 r. Sąd Najwyższy Austrii oddalił skargę kasacyjną G.L., w której skarżył się, że zastosowanie artykułu 209. naruszyło jego prawo do poszanowania życia prywatnego i prawa do niedyskryminacji. Potwierdził również zgodność z konstytucją artykułu 209.

A.V. został skazany 21 lutego 1997 r. przez Wiedeński Regionalny Sąd Karny na podstawie artykułu 209. kodeksu karnego za homoseksualne kontakty z nieletnimi. Został skazany na sześć miesięcy pozbawienia wolności, w zawieszeniu na okres próby trzech lat. Sąd stwierdził, że ustalono, że A.V. uprawiał seks oralny z 15-latkiem.

22 maja 1997 r. w Wiedniu Sąd Apelacyjny oddalił apelację w tej sprawie.

Zdaniem skarżących utrzymanie w mocy artykułu 209. naruszyło ich prawo do poszanowania życia prywatnego i były dyskryminujące a zatem naruszało artykuły 8. i 14. Konwencji.

Wyrok Trybunału w sprawie L. i V. przeciwko Austrii

Trybunał nie znalazł wystarczającego uzasadnienia dla odmiennego traktowania czynności seksualnych pomiędzy mężczyznami od czynności seksualnych pomiędzy kobietami.

Trybunał orzekł jednogłośnie, że doszło do naruszenia artykułu 14. Konwencji w związku z artykułem 8. i że nie ma potrzeby orzekania w sprawie skarg wniesionych na podstawie art. 8 Konwencji rozpatrywanego osobno.

Środki zasądzone na rzecz skarżących w sprawie L. i V. przeciwko Austrii

Trybunał jednogłośnie zasądził od Austrii na rzecz pierwszego skarżącego w terminie trzech miesięcy od dnia, w którym wyrok stanie się prawomocny, zgodnie z artykułem 44. §2 Konwencji, kwotę 15 000 € z tytułu szkód moralnych i 10 633,53 € z tytułu kosztów sądowych.

Trybunał jednogłośnie zasądził od Austrii na rzecz drugiego skarżącego w terminie trzech miesięcy od dnia, w którym wyrok stanie się prawomocny, zgodnie z artykułem 44. §2 Konwencji, kwotę 15 000 € z tytułu szkód moralnych i 6 500 € z tytułu kosztów sądowych.