Maciej Nowak

Maciej Nowak
Urodzony	17 grudnia 1964 Warszawa
Zawód	teatrolog krytyk kulinarny
Odznaczenia

Maciej Nowak polski teatrolog, krytyk teatralny i kulinarny, urodzony 17 grudnia 1964 roku w Warszawie.

Maciej Nowak jest otwarcie mówiącym swojej orientacji gejem. Publicznego coming outu jako osoba homoseksualna dokonał w 2001 roku na łamach Gazety Wyborczej w artykule, w którym skrytykował raport na temat poziomu homofobii przygotowany przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Gejów i Lesbijek (ILGA).

We wrześniu 2012 roku Maciej Nowak w swoim felietonie „Mężczyźnie nie jadają zup mlecznych” zamieszczonym w dodatku do Gazety Wyborczej – Duży Format, napisał między innymi: Jestem szczęśliwy, że jestem pedałem. Część mediów uznała ten tekst za jego gejowski coming out.

Kariera zawodowa

Maciej Nowak rozpoczął karierę zawodową w 1983 roku pisząc dla miesięcznika „Teatr”. W latach 1988–1989 był w redakcji „Pamiętnika Teatralnego”. Od 1990 do 1992 roku był twórcą i redaktorem naczelnym „Gońca Tatralnego”. W 1997 roku rozpoczął współpracę z Gazetą Wyborczą, w której do 2000 roku był kierownikiem działu kultury. W latach 2000-2006 był dyrektorem naczelnym i dyrektorem artystycznym Teatru Wybrzeże w Gdańsku. W 2008 roku tygodnik Polityka uznał Macieja Nowaka za najbardziej wpływową postać polskiego teatru. Obecnie Maciej Nowak publikuje swoje teksty m.in. w Przekroju i Gazecie Wyborczej, dla której pisze recenzje kulinarne. W ciągu 15 lat zrecenzował około 800 lokali.

Wybrane cytaty

„

Żyję życiem idealnym. Niczego nie chciałbym zmienić. Jestem szczęśliwy, że jestem pedałem. Nie mam żadnych zobowiązań, nie mam dzieci, nie muszę o nie dbać. Wciąż pozostałem po stronie synów, mimo że mam 48 lat. Kiedyś na kacu wysłałem do rodziców SMS-a: „Czy jestem waszym rozczarowaniem?”. A oni mi odpisali: „Raczej oczarowaniem...”

”

— Maciej Nowak

„

Od kilku dni wiem już, że jestem człowiekiem niepełnowartościowym. Przynajmniej w ocenie specjalistów od krwiodawstwa, którzy wspólnie z mediami organizowali na Wybrzeżu akcję zachęcającą do oddawania krwi. Na udział w niej przystałem z ochotą. Nie przechodziłem żółtaczki, nie jestem chory na żadną zakaźną chorobę, jestem wielki i silny, mam popularną i często potrzebną grupę 0 Rh+. Wydawałem się dobrym materiałem na krwiodawcę. Niestety, w ostatniej chwili okazało się, że moja krew jest bezwartościowa. Dlaczego? Nie przyjmuje się krwi od osób homoseksualnych – zabrzmiał wyrok lekarzy. W pierwszej chwili pociemniało mi w oczach, później wściekłość przemieniła się w gorzką bezradność, gdy okazało się, że takie są międzynarodowe normy transfuzjologii. Rok temu protestowałem w tym miejscu przeciwko rozpowszechnianej przez część środowiska gejowskiego histerycznej wizji Polski jako kraju nietolerancji i zaścianka. Pisałem, że w Polsce, będąc homoseksualistą, można żyć godnie, twórczo i bezpiecznie. I ciągle w to wierzę. Co jednak myśleć o świecie, który toleruje przepisy niezgodne ze współczesnym stanem wiedzy, odbierające mi prawo do najbardziej elementarnych ludzkich gestów?

”

— Maciej Nowak

Honorowe krwiodawstwo było przez lata elementem dyskryminacji osób LGBT. Centra krwiodawstwa powoływały się na zaczerpnięte ze starej terminologii pojęcie grup zwiększonego ryzyka i odmawiały przyjmowania krwi od osób deklarujących orientację homoseksualną. Obecnie pojęcie takie nie powinno już być stosowane a krwiodawstwo osób homoseksualnych jest w Polsce możliwe.

Nagrody

• medal Gloria Artis (2005)
• nagroda im. Schillera (2002)
• nagroda Artystycznej Młodych im. Wyspiańskiego (1990)

Linki zewnętrzne

• Maciej Nowak w ramach portalu społecznościowego Facebook