Encyklopedia LGBT

Madonna

Madonna, właściwie Madonna Louise Veronica Ciccone (ur. 16 sierpnia 1958 w Bay City, Michigan), amerykańska ikona gejowska[1], piosenkarka, tancerka, producentka muzyki, pisarka i filantropka. Uznawana za ikonę popkultury.

Madonna

Madonna w Nowym Jorku na Tribeca Film Festival (2008)
Imię i nazwisko Madonna Louise Veronica Ciccone
Pseudonim Madonna
Data i miejsce urodzenia 16 sierpnia 1958
Bay City, Michigan, Stany Zjednoczone
Pochodzenie USA
Instrument gitara, perkusja
Gatunek pop, muzyka taneczna, muzyka elektroniczna, R&B
Zawód piosenkarka, kompozytorka, producentka muzyczna, tancerka, aktorka, producentka filmowa, reżyserka, scenarzystka, projektantka mody, pisarka, przedsiębiorca, filantropka
Aktywność od 1979
Wytwórnia płytowa Warner Bros. Records (1982–2010)
Sire Records (1982–94)
Maverick Records (1992–2003)
Live Nation (od 2008)
Interscope Records (od 2011)
Powiązania Breakfast Club, Emmy
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Związki Madonny ze społecznością LGBT

Madonna związała się ze społecznością gejowską, będąc nastolatką. Jej nauczyciel baletu, gej Christopher Flynn, był pierwszą osobą która powiedziała, Madonnie, że jest piękna i że ma coś do zaoferowania światu. On też wprowadził ją do lokalnej społeczności gejowskiej w Detroit, Michigan, często zabierając ją do miejscowych klubów gejowskich i dyskotek. Flynn zachęcił również Madonnę do rezygnacji ze stypendium na Uniwersytecie w Michigan i przeniesienia się na Manhattan, dla kontynuowania kariery jako profesjonalna tancerka.

Madonna wielokrotnie deklarowała się jako biseksualistka. Słynne jest też jej stwierdzenie: „Jestem gejem uwięzionym w ciele kobiety”.[2]

Była jedną z pierwszych znanych osób, które zainteresowały się kwestią AIDS. W 1985 r. wsparła Rocka Hudsona, który na krótko przed śmiercią na AIDS dokonał coming outu. W 1992 r. utwór „In this life” poświęciła gejowskim ofiarom wirusa HIV. W filmie „W łóżku z Madonną” spośród ośmiu towarzyszących jej tancerzy tylko jeden był heteroseksualny. Wyraziła też pogląd, że każdy mężczyzna chociaż raz powinien poczuć obcy męski język w ustach.[2]

Teledysk towarzyszący jej utworowi Justify My Love przedstawiał sceny seksu, sadomasochizmu, bondage'u, pocałunków homoseksualnych i nagości[3][4]. Klip uznano za zbyt erotyczny, przez co został zakazany do emisji w MTV. Madonna skomentowała to: „Dlaczego (...) nikt nie chce zobaczyć dwóch całujących się dziewczyn czy dwóch przytulających się facetów?”.[3] Po wstrzymaniu emisji teledysku w telewizji, wydano go na kasecie wideo i do dziś jest to najlepiej sprzedający się singel VHS w historii[5]

W sierpniu 2009 roku podczas występów w Rumunii (Sticky and Sweet Tour), Madonna skrytykowała dyskryminację Romów, a także wypowiedziała się przeciwko dyskryminacji gejów.[6]

W czerwcu 2010 roku Madonna wydała oświadczenie krytykujące decyzję o aresztowaniu dwóch mężczyzn w Malawi, za świętowanie zawarcia ich związku. Oświadczenie Madonny zawiera następujący fragment: „Co do zasady, wierzę w równe prawa dla wszystkich ludzi, bez względu na ich płeć, rasę, kolor skóry, wyznanie, czy orientację seksualną. W tym tygodniu Malawi uczyniło ogromny krok wstecz. Świat jest pełen bólu i cierpienia, dlatego musimy wspierać nasze podstawowe prawa człowieka do kochania i bycia kochanym. Wzywam postępowych mężczyzn i kobiety w Malawi i na całym świecie aby zakwestionowali tę decyzję w imię ludzkiej godności i równych praw dla wszystkich”.[7][8]

W listopadzie 2010 roku, Madonna pojawiła się w Ellen DeGeneres Show aby wypowiedzieć się przeciw przemocy wobec dzieci i młodzieży w ogólności, a w szczególności przeciwko nękaniu homoseksualnych nastolatków. Wypowiedź nawiązywała do samobójstw jakie miały miejsce w tym czasie. W rozmowie z Ellen, Madonna powtórzyła jak zbliżyła się do społeczności gejowskiej, kiedy była nastolatką, stwierdzając, że czuła się inna w liceum i znalazła akceptację i sympatię wśród gejowskich przyjaciół, w szczególności u jej instruktora tańca. Wspomniała również, że „nie byłoby jej tutaj”, gdyby nie gejowscy fani.[9]

W czerwcu 2011 roku Madonna zachęcała swoich fanów do wspierania małżeństw homoseksualnych w Nowym Jorku, zamieszczając następujący komunikat na swojej stronie internetowej: „Nowojorczycy wasze głosy powinny być wysłuchane. Powiedzcie swoim kongresmanom aby wsparli ustawę o małżeństwach osób tej samej płci. Wszystko czego potrzebujecie to miłość”.[10] The Marriage Equality Act została uchwalona tydzień później legalizując małżeństwa homoseksualne w Nowym Jorku.

Madonna została uznana przez miesięcznik „The Advocate” za największą ikonę gejowską wszech czasów od początku swej kariery była otwarta na społeczność LGBT.[2]

Brat Madonny Christopher Ciccone jest gejem. Był kierownikiem kilku tras artystycznych swojej siostry a także napisał o niej książkę „Life with my sister Madonna”.[11]

Madonna w Polsce

15 sierpnia 2009 r. odbył się po raz pierwszy w Polsce w Warszawie koncert Madonny w ramach jej ósmej trasy koncertowej „Sticky and Sweet”.[12]

1 sierpnia 2012 r. po raz drugi wystąpiła w Warszawie w ramach „MDNA Tour”.[13]

Madonna a kościół katolicki

 
Czarna madonna

Kościół katolicki konsekwentnie odnosił się do Madonny z niechęcią. Do bojkotu trasy Madonny nawoływał nawet stojący ówcześnie na czele kościoła katolickiego Jan Paweł II.[14] W rewanżu Madonna zadedykowała mu piosenkę „Papa Don't Preach”.[15]

Madonna początkowo zdecydował się przedstawić siebie jako Czarną Madonnę na okładce do płyty Hard Candy jednak zrezygnowała z tego pomysłu bo doszła do wniosku, że nawiązanie byłoby zrozumiałe dla najwyżej jednej czwartej odbiorców.

Źródła inspiracji dla Madonny

Madonna w swojej twórczości nawiązywała m.in. do Marylin Monroe np. wykonując piosenkę „Material Girl”. W ramach koncertów „Girlie Show Tour” (1993) prezentowała nawiązania do gejowskiej ikony Marleny Dietrich.[16]

Wpływ Madonny na twórczość innych osób

Do inspiracji twórczością Madonny przyznaje się gejowska ikona Lady Gaga.[17]

„
Dowiedziałam się o tym od siostry, która przesłała mi wiadomość, że wypatrzyła na moim koncercie Madonnę, a niedaleko od niej dwóch gejów robiło sobie dobrze. Pomyślałam wtedy – właśnie tego pragnęłam: mieć Madonnę i bzykających się gejów na moim show!
”
— Lady Gaga[17]

Inną gejowską ikoną czerpiącą inspirację z twórczości Madonny jest Cher.[18]

Również Michał Piróg w wywiadach nawiązuje do swych fascynacji Madonną.[19]

Przypisy

  1. ↑ Tony Grew: Gordon Ramsay 50th most popular gay icon (ang.). 2007-01-05. [dostęp 2012-08-04].
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Mariusz Kurc, Krzysztof Tomasik. Madonna – ikona gejów. Replika. Dwumiesięcznik społeczno-kulturalny LGBTQ, 13, s. 20 (2008), Warszawa: Stowarzyszenie Kampania Przeciw Homofobii, ISSN 1896-3617 (pol.). 
  3. ↑ 3,0 3,1 Joshua Rich: Madonna Banned. Time Inc., 1998-11-20. [dostęp 2008-05-27].
  4. ↑ Nate Lippens: Making Madonna: 10 Moments That Created an Icon. MSN Music, 2007. [dostęp 2008-01-04].
  5. ↑ Justify My Love (ang.). madonna-online.ch. [dostęp 2011-02-12].
  6. ↑ Chris Harris: Madonna Booed After Standing Up For Gypsies In Romania - Music, Celebrity, Artist News (ang.). MTV, 2009-08-27. [dostęp 2012-08-04].
  7. ↑ Stand for equal rights and human dignity for all (ang.). Raising Malawi. [dostęp 2012-08-04].
  8. ↑ By Advocate.com Editors: Madonna Condemns Malawi Gay Sentence | News (ang.). The Advocate. [dostęp 2012-08-04].
  9. ↑ Web Exclusive: The Unedited Madonna Interview (ang.). youtube.com, 2010-11-09. [dostęp 2012-08-04].
  10. ↑ News - Madonna's Statement To New Yorkers (ang.). madonna.com. [dostęp 2012-08-04].
  11. ↑ Marcin Gaweł. Big Sister. Replika. Dwumiesięcznik społeczno-kulturalny LGBTQ, 15, s. 23 (2008), Warszawa: Stowarzyszenie Kampania Przeciw Homofobii, ISSN 1896-3617 (pol.). 
  12. ↑ Mariusz Kurc. Lepko i słodko. Replika. Dwumiesięcznik społeczno-kulturalny LGBTQ, 20, s. 31 (2009), Warszawa: Stowarzyszenie Kampania Przeciw Homofobii, ISSN 1896-3617 (pol.). 
  13. ↑ Maciej Kirschenbaum. Królowa wróciła na tron. Replika. Dwumiesięcznik społeczno-kulturalny LGBTQ, 36, s. 3 (2009), Warszawa: Stowarzyszenie Kampania Przeciw Homofobii, ISSN 1896-3617 (pol.). 
  14. ↑ Gary Grunt: Madonna's giant cross offensive (pol.). news.bbc.co.uk, 2006-05-23. [dostęp 2006-05-28].
  15. ↑ Jim Farber: When it comes to controversy on tour, Madonna's been down this road (pol.). nydailynews.com, 2008-10-22. [dostęp 2009-03-08].
  16. ↑ Arek Michalski. Marlena Dietrich. Replika. Dwumiesięcznik społeczno-kulturalny LGBTQ, 35, s. 18–19 (2010), Warszawa: Stowarzyszenie Kampania Przeciw Homofobii, ISSN 1896-3617 (pol.). 
  17. ↑ 17,0 17,1 Mariusz Kurc. Damą być. Replika. Dwumiesięcznik społeczno-kulturalny LGBTQ, 23, s. 14–15 (2010), Warszawa: Stowarzyszenie Kampania Przeciw Homofobii, ISSN 1896-3617 (pol.). 
  18. ↑ Mariusz Kurc. Cher. Replika. Dwumiesięcznik społeczno-kulturalny LGBTQ, 21, s. 16 (2009), Warszawa: Stowarzyszenie Kampania Przeciw Homofobii, ISSN 1896-3617 (pol.). 
  19. ↑ Mariusz Kurc. Synek Madonny : wywiad z Michałem Pirógiem. Replika. Dwumiesięcznik społeczno-kulturalny LGBTQ, 12, s. 13 (2008), Warszawa: Stowarzyszenie Kampania Przeciw Homofobii, ISSN 1896-3617 (pol.). 

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://www.encyklopedia.edu.pl/w/index.php?title=Madonna&oldid=14415”