Michał Waszyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedii LGBT
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
(nowe)
 
(nowe)
 
(Brak różnic)

Aktualna wersja na dzień 12:41, 21 lut 2014

Michał Waszyński
Prawdziwe imię i nazwisko Mosze Waks
Data i miejsce urodzenia 29 września 1904
Polska/Ukraina Kowel
Data i miejsce śmierci 20 lutego 1965
Hiszpania Madryt
Zawód reżyser

Michał Waszyński (właściwie Mosze Waks), polski reżyser, montażysta i scenarzysta filmowy, urodzony 29 września 1904 roku w Kowlu na Wołyniu, zmarł 20 lutego 1965 roku w Madrycie.

Michał Waszyński był gejem. Już w latach 30. XX wieku nie ukrywał swojej homoseksualnej orientacji, pojawiając się publicznie ze swoimi partnerami.

Waszyński pochodził z żydowskiej rodziny o chasydzkich korzeniach. W 1922 roku za namową reżysera Wiktora Biegańskiego zmienił imię i nazwisko na polsko brzmiące. W 1929 roku Waszyński zadebiutował jako reżyser. Współpracował z wytwórniami filmowymi: Sfinks, Leo-Film, Blok-Muza-Film, Rex-Film i Feniks. W 1931 roku przeniósł się z Muranowa do domu na Saskiej Kępie. W latach 30. wyreżyserował 37 ze 147 wszystkich polskich filmów. Przełomem w karierze Waszyńskiego był film „Dybuk” z 1937 roku, po którym został doceniony i znacząco zmienił swoje podejście do reżyserowania, między innymi poświęcając więcej czasu przy tworzeniu kolejnych produkcji filmowych.

W dniu wybuchu II wojny światowej Waszyński przebywał wraz z ekipą filmową we Lwowie, skąd został zesłany przez władze ZSRR na Syberię. 10 grudnia 1941 roku zaciągnął się do Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR (Armia Andersa). Wraz z armią maszerował przez Iran, Irak i Palestynę co Waszyński uwiecznił w filmie dokumentalnym „Dzieci” z 1943 roku. Później z 2 Korpusem Waszyński udał się do Egiptu i Włoch. W trakcie bitwy o Monte Cassino Waszyński filmował wydarzenia jako członek wojskowego zespołu filmowego.

W 1946 roku Waszyński poślubił hrabinę Marię Dolores Tarantini oraz adoptował córkę aktorki Jadwigi Andrzejewskiej. Po śmierci Marii Dolores Tarantini Waszyński otrzymał duży spadek, w skład, którego wchodził pałac w Rzymie.

Waszyński zmarł 20 lutego 1965 roku w Madrycie, przyczyną śmierci był zawał mięśnia sercowego. Został pochowany na cmentarzu w Rzymie.

W 2008 roku nakładem wydawnictwa Świat Książki ukazała się biografia Michała Waszyńskiego autorstwa Samuela Blumenfelda – „Człowiek, który chciał być księciem. Michał Waszyński – życie barwniejsze niż film”.

Filmografia

  • Wielka droga (1948)
  • Lo Sconosciuto di San Marino (1948)
  • Mp. Adama i Ewy (1944)
  • Monte Cassino (1944)
  • Trzy serca (1939)
  • U kresu drogi (1939)
  • Włóczęgi (1939)
  • Druga młodość (1938)
  • Gehenna (1938)
  • Profesor Wilczur (1938)
  • Serce matki (1938)
  • Kobiety nad przepaścią (1938)
  • Rena (1938)
  • Ostatnia brygada (1938)
  • Znachor (1937)
  • Dybuk (1937)
  • Dodek na froncie (1936)
  • Będzie lepiej (1936)
  • Bohaterowie Sybiru (1936)
  • Bolek i Lolek (1936)
  • 30 karatów szczęścia (1936)
  • Papa się żeni (1936)
  • Antek policmajster (1935)
  • ABC miłości (1935)
  • Jaśnie pan szofer (1935)
  • Wacuś (1948)
  • Nie miała baba kłopotu (1935)
  • Panienka z poste restante (1935)
  • Pieśniarz Warszawy (1934)
  • Co mój mąż robi w nocy? (1934)
  • Parada rezerwistów (1934)
  • Kocha, lubi, szanuje (1934)
  • Czarna perła (1934)
  • Prokurator Alicja Horn (1933)
  • Jego ekscelencja subiekt (1933)
  • Dwanaście krzeseł (1933)
  • Zabawka (1933)
  • Sto metrów miłości (1932)
  • Głos pustyni (1932)
  • Bezimienni bohaterowie (1932)
  • Uwiedziona (1931)
  • Niebezpieczny romans (1930)
  • Kult ciała (1930)
  • Pod banderą miłości (1929)