Misiek

Z Encyklopedii LGBT
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Flaga Międzynarodowego ruchu Misiów.
Jack Radcliffe – misiek, aktor gejowskiego porno.
Plik:Ibr2007.jpg
Międzynarodowe Spotkanie Misiów, San Francisco, 2007.
Misie na gej-paradzie w Meksyku, 2009.

Misiek (z angielskiego bear – miś, niedźwiedź), subkultura homoseksualnych i biseksualnych mężczyzn wyróżniających się mocnym owłosieniem ciała (zwłaszcza owłosieniem klatki piersiowej, brzucha i łona), jak również obecnością wąsów i brody. Do miśków często przypisują chubów (angielski Chub) – gejów (biseksów) z nadwagą, co nie jest prawidłowe. „Miśki” mogą mieć nadwagę, ale nie każdy gej (bi) z nadwagą jest „miśkiem”.

Historia powstania kultury

Kultura miśki powstała pod koniec 1970-ch początku 1980-ch lat w Stanach Zjednoczonych (w Kalifornii), w odpowiedzi na tradycyjny stereotyp w oczach społeczeństwa do przedstawicieli orientacji homoseksualnej jako delikatnych, kobieto-podobnych mężczyzn, do którego większość gejów Stanów Zjednoczonych nie pasowała i nie chciała pasować.

Taki społeczny protest przeciwko kobieto-podobności był również związany z rozprzestrzenianiem się w USA, zwłaszcza w Los Angeles, z jego silnym hollywoodzkim wpływem, mody na fitness kluby, kulturystykę, zwiększone spożycie sterydów w celu przydania ciału mocno podkreślonych, często przesadnie napakowanych męskich form.

Homo-maskulinizm wkrótce przeniósł się na pierwsze miejsce wśród pożądanych cech kultury gejowskiej i znacznie wyparł tradycyjny „delikatny” wizerunek gejów, chociaż nie wyeliminował go całkowicie. Delikatni, kobieto-podobni geje po prostu byli zmuszeni określić nowe granice swoich subkultur z ich własnymi atrybutami, ponieważ wiele społeczności gejowskich w tym czasie aktywnie zaangażowali się w proces dynamicznego maskulinizmu.

Charakterystyka miśków

W chwili obecnej „miśki” – to dość dobrze rozwinięta w ciągu ostatnich 30 lat subkultura, w której już opracowały się swoje stereotypy, a także zbiór atrybutów, społecznych i seksualnych ról.

Typowi „misie” – to dojrzali wysocy mężczyźni, którzy mają muskularne (paker), krępe (czasem otyłe) owłosione ciało, noszą brody i wąsy[1]. Są oni pozbawieni kobieto-podobnych cech, a nie mają kobiet.

W zależności od roli społecznej, wieku i budowy ciała w miśkowej gej-kulturze wyróżniają się misie przeciętne, szare i brunatne, są też wilki, wilczki, misiaczki młode, wydry (Otter), Grizzly, tatuśki, misie polarne, mięśniaki, misie grube ale też i chude – te ostatnie są za to przepięknie futrzaste. Są wreszcie robole, fizole, kierowcy ciężarówek (trucker), Chubbys – grubaski puszyste, wreszcie misie mentalne – marzyciele: ach jak chciałbym misiem być... w środowisku takie niedoszłe misie nazywane są chaser, admirer.[2][3]

Ruch miśków

Od początku lat 90-ch amerykańskie gej-społeczności misiów aktywnie rozpropagowali swoją subkulturę w innych krajach. Wśród nich są Kanada, Meksyk, Hiszpania, Szwecja, Wielka Brytania, itd. Międzynarodowe Centrum misiej gej-kultury tradycyjnie było San Francisco (USA). Ostatnio, również i meksykańska stolica – miasto Meksyk. W Europie od początku 2000-ch lat ich zauważyła Barcelona (Hiszpania), gdzie odbywa się co roku ogólnoeuropejska gej-parada dla „miśków”[4], na których ubierają oni swój symbol – czarne skórzane kamizelki na gołe ciało.

Filmografia

Impreza miśków w Manchesterze

Film przedstawia różne „gatunku” miśków.

Przypisy

  1. Na podstawie: Adam, nr 3/4 marzec/kwiecień 2011, str. 5. - ISSN 14254557
  2. Janusz Boguszewicz: Elementarz: Proszę Państwa: oto miś! (pol.). homiki.pl, 03-03-2008. [dostęp 2011-11-11].
  3. Wojciech Kowalik. Miśki dla początkujących. Replika. Dwumiesięcznik społeczno-kulturalny LGBTQ, 31/2011, s. 12–13 (2011), Warszawa: Stowarzyszenie Kampania Przeciw Homofobii, ISSN 1896-3617 (pol.). 
  4. Рикардо Плаха: Международная вечеринка геев-"медведей" проходит в Барселоне (ros.). gay.ru, 2006-04-18. [dostęp 2011-11-11].

Zobacz również