Norris przeciwko Irlandii

Z Encyklopedii LGBT
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Norris przeciwko Irlandii
Sąd Europejski Trybunał Praw Człowieka
Skarżący Norris
Państwo Irlandia Irlandia
Sygnatura 8225/78
Data rozstrzygnięcia 26 października 1988 r.
Wyrok stwierdzono naruszenie art. 8.
Orzecznictwo ETPC związane z LGBT
Prawo Portal Prawo
Skarżący David Norris (2011 r.)

Norris przeciwko Irlandii, sprawa ze skargi nr 8225/78, rozpatrzona przez Europejski Trybunał Praw Człowieka, który 26 października 1988 r. wydał wyrok stwierdzający, że Irlandia naruszyła art. 8. Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.

Przedmiot skargi w sprawie Norris przeciwko Irlandii

Pan David Norris to obywatel Irlandii, urodzony w 1944 r. Jest gejem i od 1971 r. działaczem na rzecz praw osób homoseksualnych w katolickiej Irlandii. W 1974 r. został członkiem założycielem Irish Gay Rights Movement. Jego zarzuty dotyczyły przepisów, które sprawiały, że niektóre praktyki homoseksualne odbywane przez dorosłych mężczyzn mogły być traktowane jako przestępstwo.

W listopadzie 1977 r. skarżący wszczął postępowanie w irlandzkim Sądzie Najwyższym, twierdząc, że kwestionowane przepisy nie były już w mocy ze względu na art. 50. Konstytucji Irlandii, który uznał, że ustawy uchwalone przed Konstytucja, a sprzeczne z nią tracą moc.

Wnioskodawca przedstawił dowody, które wskazywały na uczucie głębokiej depresji i samotności, ponieważ wszelkie jawne wyrażenie swojej seksualności naraziłoby go na odpowiedzialność karną. Wnioskodawca twierdził również, że jego zdrowie ucierpiało, gdy w 1969 r. zemdlał w Dublinie w restauracji i został wysłany do szpitala na badania, które doprowadziły do jego skierowania do psychiatry. Był pod opieką psychiatryczną przez okres przekraczający sześć miesięcy. W szpitalu poradzono mu, że jeśli chce uniknąć ataków lękowych tego rodzaju, powinien on opuścić Irlandię i mieszkasz w kraju, gdzie prawa dotyczące zachowań homoseksualnych są inne.

Przepisy, których uchylenia domagał się skarżący, pochodziły z ustawy z 1861 r. Ustawa z 1885 r. zawężała zakres odpowiedzialności do osób płci męskiej, określając jednocześnie karę na pozbawienie wolności lub ciężkich robót do lat 2, przy czym kara ciężkich robót w praktyce została późniejszymi uregulowaniami zniesiona.

Sąd Najwyższy utrzymał kwestionowane przepisy, stwierdzając ich zgodność z konstytucją.

Choć bezsporne jest, że w żadnym momencie zarówno przed, jak i po postępowaniu sądowym wszczętym przez wnioskodawcę, nie został on oskarżony o popełnienie żadnego przestępstwa w związku z praktykami homoseksualnym, to jednak pozostaje on prawnie zagrożony ściganiem z oskarżenia publicznego lub prywatnego.

Skarżący wobec powyższego stwierdził, że przepisy, zakazujące męskich kontaktów homoseksualnych, stanowią ciągłą ingerencję w jego prawo do poszanowania życia prywatnego (które obejmuje życie seksualne), i tym samym naruszają artykuł 8. Konwencji.

Wyrok Trybunału w sprawie Norris przeciwko Irlandii

Trybunał stwierdził, że nie można uznać, że w Irlandii istniała „pilna potrzeba społeczna”, aby czynności homoseksualne uznać za przestępstwo. W szczególności, choć członkowie społeczeństwa, którzy uznają homoseksualizm za niemoralny, mogą być zszokowani, urażeni i poruszeni takimi czynnościami, nie oznacza to samo w sobie nakazu stosowania wobec skarżącego sankcji karnych, gdy sprawa dotyczy wyłącznie takich czynności, na które dorosłe osoby wyraziły zgodę. Tym samym Trybunał stwierdził (stosunkiem głosów 8 do 6), że Irlandia naruszyła artykuł 8. Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.

Środki zasądzone na rzecz skarżącego w sprawie Norris przeciwko Irlandii

Trybunał uznał, że, ​​biorąc pod uwagę okoliczności tej sprawy, stwierdzenie naruszenia artykułu 8. Konwencji stanowi wystarczające zadośćuczynienie dla skarżącego.

Trybunał jednogłośnie zasądził od Irlandii na rzecz skarżącego 14 962,49 funtów irlandzkich z tytułu kosztów sądowych i wydatków.

Skutki prawne wyroku w sprawie Norris przeciwko Irlandii

Trybunał Praw Człowieka w sprawie Norrisa przeciwko Irlandii nakazał usunięcie przepisu z kodeksu Republiki Irlandii. Wobec przewlekłości wykonania tego wyroku Komitet Ministrów Rady Europy, jako ciało kontrolujące wykonanie decyzji Trybunału wielokrotnie ponaglał rząd irlandzki do zniesienia zakazu stosunków homoseksualnych. Dopiero 24 czerwca 1993 r. parlament irlandzki podporządkował się temu postanowieniu.

7 lipca 1993 roku weszło w życie nowe prawo dopuszczające seks homoseksualny między mężczyznami powyżej lat 17.[1]

Przypisy

  1. CASE OF NORRIS AGAINST IRELAND (ang.). hudoc.echr.coe.int. [dostęp 2014-01-20].