Pierre Seel

Z Encyklopedii LGBT
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Pierre Seel (ur. 16 sierpnia 1923, zm. 25 listopada 2005), Francuz więziony przez nazistów za naruszenie paragrafu 175 będącego podstawą do aresztowań i eksterminacji osób homoseksualnych w III Rzeszy. Był jedynym francuskim gejem, który otwarcie mówił o prześladowaniach jakich doznał w czasie II wojny światowej w związku z obowiązywaniem paragrafu 175 w III Rzeszy.

Młodość i wojna

Pierre Seel urodził się 16 sierpnia 1923 roku we francuskiej miejscowości Haguenau. Był piątym, najmłodszym dzieckiem w zamożnej alzackiej rodzinie. Jego rodzice byli właścicielami piekarni mieszczącej się przy głównej ulicy w Miluzie. Przez lata wierzył, że jego homoseksualizm był wynikiem ultrakatolickiego wychowania, które potępiało jakiekolwiek zainteresowanie dziewczętami, gdy był młodszy. W późniejszych latach surowe wychowanie było też powodem dużych trudności z zaakceptowaniem przez Seela swojej orientacji.

W 1940 roku na popularnym wśród osób homoseksualnych placu Steinbach w Miluzie, 17 letniemu Pierreowi skradziono pamiątkowy zegarek. Złożył zeznania na policji i wtedy bez jego wiedzy wpisano go do rejestru homoseksualistów. Kilka miesięcy po inwazji Niemiec na Francję, Seel został wezwany przez Gestapo i aresztowany. Przez 2 tygodnie był przesłuchiwany, torturowany i gwałcony kawałkiem drewna. W maju 1941 roku został zesłany do obozu Schirmeck ok. 30 km od Strasburga, gdzie był świadkiem brutalnego morderstwa ukochanego, z którym stracił kontakt na kilka dni przed aresztowaniem. 6 listopada tego samego roku po miesiącach głodzenia, bicia i przymusowej pracy został uwolniony. Wkrótce wbrew swojej woli został wcielony do armii niemieckiej i wysłany do Jugosławii, gdzie został ranny.

Czasy powojenne

W 2000 roku Pierre Seel pojawił się w niemiecko-brytyjsko-amerykańskim filmie dokumentalnym Paragraf 175, w którym opisano prześladowania osób homoseksualnych w III Rzeszy. Zmarł 25 listopada 2005 w Tuluzie.[1]

Cytaty

Pierre Seel o śmierci ukochanego w obozie koncentracyjnym:

  • SS-mani przyprowadzili go i rozebrali do naga po czym założyli mu na głowę wiadro cynowe. Spuścili na niego swoje okrutne psy - owczarki niemieckie, które zaczęły rozszarpywać jego ciało. Najpierw zaczęły gryźć pachwiny i uda, potem zżerały go naszych oczach. Jego krzyki bólu były wzmacniane i zniekształcane przez wiadro na głowie. Staliśmy w miejscu i drżeliśmy z szeroko otwartymi oczami, patrząc na ten horror, łzy spływały mi po policzkach. Modliłem się, żeby szybko stracił przytomność[...] Czasami budzę się z krzykiem w środku nocy. Przez pięćdziesiąt lat, ta scena nieustannie powraca w moich myślach. Nigdy nie zapomnę barbarzyńskiego morderstwa mojej miłości.

Przypisy