Poprawność polityczna

Z Encyklopedii LGBT

Poprawność polityczna - termin określający tendencję dyskursu do "uciszania" (ang. silence) pewnych narracji niekompatybilnych z wcześniej przyjętym wzorem. Wzór ten zawiera ogólną przesłankę, że nie należy nikogo atakować ani wykluczać lecz szanować. Współczesne znaczenie tego terminu powstało w latach '70 XXw. i dotyczyło głównie zastępowania obraźliwych słów bardziej neutralnymi.

"Poprawność polityczna" a osobowość prawicowa

Tendencja do uciszania opresywnych narracji spotyka się z ostrą krytyką ze strony ruchów prawicowych, zainteresowanych utrzymaniem wykluczenia. Obecnie termin ten używany jest głównie przez te środowiska i ma charakter pejoratywny. Jest to słowo-klucz, które pozwala na cenzurowanie wypowiedzi mających na celu m.in. obronę mniejszości seksualnych. Zgodnie z ideologiami prawicowymi traktowanie przez psychologię homoseksualizmu jako normy nie jest wynikiem rzetelnych badań lecz "poprawności politycznej" panującej wśród naukowców. W ten sposób prawica rozwiązuje dysonans poznawczy powstały między koniecznością przyjęcia do wiadomości zdania ekspertów a własną nienawistną, opresywną wizją świata. Stosując ten zabieg ludzie prawicowi mogą dalej uważać, że eksperci są ekspertami jednak nie mogą mówić "prawdy", dlatego, że "poprawność polityczna zamyka im usta". Jest to również jeden z elementów myślenia mitologiczno-magicznego oraz spiskowej teorii dziejów.

Powyższy mechanizm stosowany jest również w przypadku wprowadzania małżeństw osób tej samej płci lub innych form równouprawnienia. Według ludzi prawicowych te rozwiązania nie wynikają z przekonania, że wszyscy ludzie są równi. Heteroseksualiści, którzy wspierają równouprawnienie, według ludzi prawicowych, są zmuszeni do przyjęcia takiego stanowiska przez "poprawność polityczną" i "naciski lobby homoseksualnego".


Przypisy