Tabela orientacji seksualnej Kleina

Z Encyklopedii LGBT
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Tabela orientacji seksualnej Kleina (ang. Klein Sexual Orientation Grid), tabela zaproponowana przez austriacko-amerykańskiego seksuologa i psychiatrę Freda (Fritza) Kleina, pomagająca ustalić orientację seksualną.

Zdaniem Kleina dwubiegunowa skala Kinseya była niewystarczająca a przy tym osoby korzystające z niej miały tendencję do bazowania na etykiecie, którą sami sobie przypisali a nie na własnych odczuciach. Tabela zaproponowana przez Kleina jest rozwinięciem skali Kinseya ale w przeciwieństwie do niej rozpatruje orientację seksualną w oparciu o siedem czynników i w trzech horyzontach czasowych, podkreślając w ten sposób jej wieloaspektowość i zmienny charakter ludzkich odczuć.

Powstanie tabeli Kleina

Klein przedstawił wstępną koncepcję swojej tabeli w wydanej po raz pierwszy w 1978 roku książce The Bisexual Option.[1] Opublikował ją dopiero w 1985 w swoim artykule „Sexual Orientation: A Multi-Variable Dynamic Process”.[2] Ostateczna wersja tabeli znalazła się również w drugim wydaniu książki The Bisexual Option z 1993[3] i dlatego często błędnie za datę pierwszej publikacji tabeli podaje się rok 1978.

Tabela Kleina

Przeszłość (przed ostatnim rokiem) Teraźniejszość (ostatni rok) Stan idealny
A. Pociąg seksualny

(Kto mnie podnieca?)

B. Zachowania seksualne

(Z kim związane są moje zachowania seksualne?)

C. Fantazje seksualne

(Kogo dotyczą moje fantazje seksualne np. pojawiające się w trakcie masturbacji?)

D. Preferencje uczuciowe

(Z kim są związane? Która z płci jest mi bliższa emocjonalnie?)

E. Preferencje społeczne

(Z członkami jakiej społeczności lubię spędzać czas i czuję się bardziej komfortowo?)

F. Preferencje dotyczące „stylu życia”

(Jaki jest mój „stylu życia”? Jaka jest samoidentyfikacja seksualna osób, z którymi utrzymuję kontakty towarzyskie?)

G. Samoidentyfikacja

(Z kim się utożsamiam? Jak siebie określam? Jak myślę o sobie?)

Wiersze od A do E wiersze F i G
1 – tylko płeć przeciwna 1 – ściśle heteroseksualny(-a)
2 – głównie płeć przeciwna 2 – raczej heteroseksualny(-a)
3 – płeć przeciwna nieco bardziej od własnej 3 – nieco bardziej heteroseksualny(-a) niż homoseksualny(-a)
4 – obie płcie 4 – na równi hetero- i homoseksualny(-a)
5 – własna płeć nieco bardziej od przeciwnej 5 – nieco bardziej homoseksualny(-a)
6 – głównie własna płeć 6 – raczej homoseksualny(-a)
7 – tylko własna płeć 7 – ściśle homoseksualny(-a)

Modyfikacje

Bobbi Keppel i Alan Hamilton w 1994 roku zaproponowali uwzględnienie jako ósmej zmiennej tożsamości politycznej.[4][5]

Dana G. Finnegan i Emily B. McNally zaproponowały użycie myślnika tam gdzie odpowiedź wiąże się z orientacją aseksualną.[6]

Przypisy

  1. Fred Klein: The bisexual option : a concept of one-hundred percent intimacy. Nowy Jork: Harrington Park Press, 1978. ISBN 0877951799.  (ang.)
  2. Fritz Klein, Barry Sepekoff, Timothy J. Wolf. Sexual Orientation: A Multi-Variable Dynamic Process. Journal of Homosexuality, 11 (1), s. 35–49 (1985), ISSN 0091-8369 (ang.). 
  3. Fritz Klein: The bisexual option. Regina U. Reinhardt (przedmowa). Wyd. 2. Nowy Jork: 1993. ISBN 1560243805.  (ang.)
  4. Bobbi Kappel, Alan Hamilton: Using the Klein Scale to Teach about Sexual Orientation. Boston: Bisexual Resource Center, 1994.  (ang.)
  5. Bobbi Kappel, Alan Hamilton: Sexual and Affectional Orientation and Identity Scales. Boston: Bisexual Resource Center, 2000.  (ang.)
  6. Dana G. Finnegan, Emily B. McNally: Counseling lesbian, gay, bisexual, and transgender substance abusers: dual identities. Routledge, 2002, s. 43. ISBN 1-56023-925-5.  (ang.)

Linki zewnętrzne