Tekst źródłowy strony Terapia konwersyjna

{{Nmed}}
'''Terapia konwersyjna''' (lub '''terapia reparatywna'''; ang: ''conversion therapy'', ''reparative therapy''), określenie pseudonaukowej<ref name="ex-gay">{{cytuj stronę | url = http://www.apa.org/pi/lgbt/resources/policy/ex-gay.pdf | tytuł = Statement of the American Psychological Association | data dostępu = 2013-07-30 | opublikowany = apa.org | data = 2006-08-10 | język = en}}</ref> metody mającej zmienić orientację seksualną z [[homoseksualizm|homoseksualnej]] lub [[biseksualizm|biseksualnej]] na [[heteroseksualizm|heteroseksualną]].<ref>{{cytuj stronę | url = http://web.archive.org/web/20120223112738/http://www.psych.org/Departments/EDU/Library/APAOfficialDocumentsandRelated/PositionStatements/200001a.aspx | tytuł = Therapies Focused on Attempts to Change Sexual Orientation | data dostępu = 2013-07-30 | opublikowany = psych.org | język = en}}</ref> Obecnie w środowisku naukowym panuje pełny konsensus, że takie praktyki są nieskuteczne, szkodliwe i sprzeczne z etyką terapeutyczną.<ref name="just-the-facts">{{cytuj stronę | url = http://www.apa.org/pi/lgbt/resources/just-the-facts.aspx | tytuł = Just the Facts about Sexual Orientation and Youth: A Primer for Principals, Educators, and School Personnel | data dostępu = 2013-07-30 | opublikowany = apa.org | język = en}}</ref> W związku z tym jej stosowanie zostało zmarginalizowane do organizacji [[kościół katolicki|katolickich]] i innych tego typu.<ref name="yoshino">{{Cytuj pismo | nazwisko = Yoshino | imię = Kenji | tytuł = Covering | czasopismo = Yale Law Journal | url = http://www.yalelawjournal.org/pdf/111-4/YoshinoFINAL.pdf | wolumin = 111 | numer = 4 | rok = 2002 | język = en}}</ref>

== Historia ==
{{main|Usunięcie homoseksualizmu z list chorób}}
Historię postrzegania homoseksualizmu przez naukę można podzielić na trzy fazy. W pierwszej dominowała [[Zygmunt Freud|Freudowska]] teoria, mówiąca, że homoseksualizm jest jednym z wariantów seksualności i raczej nie podlega zmianie. Druga faza, po śmierci Freuda, odznaczała się homofobicznym skrzywieniem i różnego rodzaju agresywnymi próbami „leczenia homoseksualizmu”. Trzecia faza, obecna, jest fazą usuwania z nauki wszelkiej maści ideologii, które traktują homoseksualizm jako patologię. W związku z tym terapia konwersyjna nie ma obecnie racji bytu w głównym nurcie psychologii.<ref name="yoshino" />

== Znane osoby, ich poglądy i metody ==
=== Richard Cohen ===
<table border=0 width=480 align=right>{{#widget:YouTube|id=4jU65-3l588}}<br /><small>Nagranie przedstawia fragment materiału CNN o Cohenie. Cohen pokazuje dwie stosowane przez niego techniki: terapia przytulaniem i terapia uderzaniem rakietą tenisową w poduszkę.</small></table>

Richard Cohen jest jednym z czołowych amerykańskich „terapeutów konwersyjnych”, związanym z kościołem ewangelickim. Uważa, że homoseksualiści to w rzeczywistości heteroseksualiści, którzy byli molestowani w dzieciństwie, w związku z tym należy im dopomóc modlitwą i terapią.<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.salon.com/news/opinion/glenn_greenwald/2009/12/09/maddow | tytuł = Why don’t the powerful get grilled like this? | data dostępu = 2013-07-30 | imię = Glenn | nazwisko = Greenwald | opublikowany = salon.com | data = 2009-12-09 | język = en}}</ref>

Z przekonaniem tym zgadzają się polscy psychologowie katoliccy, którzy dodają, że nawet jeżeli homoseksulista nie był molestowany, to fakt ten jedynie potwierdza teorię o takim pochodzeniu homoseksualizmu, człowiek bowiem ''nie jest szwajcarskim zegarkiem, w którym są trybiki i chodzą, jak powinny chodzić''.<ref>{{cytuj stronę | url = mateusz.pl/donbosco/0911-2.htm | tytuł = Cieszyć się własną tożsamością | data dostępu = 2013-07-30 | opublikowany = mateusz.pl | język = pl}}</ref>

Cohen jest znany z innowacyjnych metod „leczenia” homoseksualizmu, które obejmują terapię przytulaniem i terapię uderzaniem rakietą tenisową o poduszkę. Pierwsza z nich, stosowana również w Polsce, bazuje na przekonaniu, że homoseksualista został „zraniony” w dzieciństwie i nie utworzył odpowiedniej relacji z rodzicem tej samej płci. Według [[NARTH]] (największy ośrodek „leczenia” homoseksualizmu w USA), „terapia przytulaniem” jest szkodliwa, ponieważ posiada seksualne konotacje i „terapeuci” mogą ją stosować celem wykorzystywania seksualnego „pacjentów”.<ref>{{cytuj stronę | url = www.narth.com/docs/holding.html | tytuł = "Holding Therapy" as a Therapeutic Approach : NARTH's Official Position Statement | data dostępu = 2013-07-30 | opublikowany = narth.com | data = 2008-12-06 | język = en}}</ref>

Terapia przy użyciu rakiety tenisowej ma na celu wyładowanie negatywnych emocji na rodzica płci przeciwnej - zob. wideo. 

Cohen został w 2002 r. wyrzucony z Amerykańskiego Towarzystwa Wsparcia Psychologicznego za niekompetencję i notoryczne łamanie etyki terapeutycznej.<ref>http://web.archive.org/web/20070103080104/http://www.rawprint.com/besen/012504_aca_letter.php</ref>

=== Paul Cameron ===
Kolejny znany „terapeuta konwersyjny”. Światową sławę przyniosła mu wypowiedź stwierdzająca, że gejów i lesbijki należy zamykać w obozach a homoseksualizm penalizować, ponieważ seks homoseksualny jest przyjemniejszy od heteroseksualnego, w związku z czym wszyscy ludzie prędzej czy później porzucą heteroseksualizm i ludzkość wyginie.<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.pflagdetroit.org/Holy_War_OnGays.htm | tytuł = The Holy War on Gays | data dostępu = 2013-07-30 | imię = Robert | nazwisko = Dreyfuss | opublikowany = pflagdetroit.org | data = 1999-03-18 | język = en}}</ref> Inna błyskotliwa teza głoszona przez Camerona po przeczytaniu kilku nekrologów w gazecie stwierdza, że geje żyją do 30 lat krócej niż inni ludzie, co oznacza, że geje powinni umierać mniej więcj w wieku 40-45 lat.

Uważa także, że osoby homoseksualne nie mogą być nauczycielami, ponieważ mogłyby „zarażać” homoseksualizmem uczniów.<ref>{{Cytuj pismo | autor = Paul Cameron | autor2 = Kirk Cameron | tytuł = Do Homosexual Teachers Pose a Risk to Pupils? | czasopismo = Journal of Psychology | wolumin = 130 | numer = 6 | strony = 603–613 | rok = 1996 | miesiąc = listopad | doi = 10.1080/00223980.1996.9915034 | język = en}}</ref>

Cameron uważa, że istnieje głęboki związek między homoseksualizmem a [[przemoc domowa|przemocą domową]]. Jego zdaniem wynika to z przeprowadzonych przez niego badań, stwierdzających, że wielu sprawców przemocy domowej to osoby tej samej płci co ofiary.<ref>{{Cytuj książkę | autor = Paul Cameron | tytuł = Child Molestation and Homosexuality | wydawca = Family Research Institute | miejsce = Colorado Springs | rok = 1993 | seria = FRI educational pamphlets | język = en}}</ref>

Cameron został wyrzucony z Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego oraz Towarzystwa Psychologicznego Stanu Nebraska z powodów podanych wyżej.<ref>{{cytuj stronę | url = http://psychology.ucdavis.edu/rainbow/html/Cameron_apaletter.html | tytuł = Letter from American Psychological Association to Paul Cameron, dropping him from membership (December 2, 1983) | data dostępu = 2013-07-30 | opublikowany = psychology.ucdavis.edu | data = 1983-12-02 | język = en}}</ref>

=== Gerard van den Aardweg ===
Holenderski psycholog katolicki Gerard van den Aardweg, ściśle współpracujący z Opus Dei<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.population-security.org/cffc-97-01.htm | tytuł = Conservative Catholic Influence in Europe an Investigative Series | data dostępu = 2013-07-30 | imię = Gordon | nazwisko = Urquhart | opublikowany = population-security.org | język = en}}</ref>, uważa, że homoseksualizm jest rodzajem nerwicy oraz „zranienia”, które może zostać wyleczone metodami terapeutycznymi i religijnymi (przy czym metody terapeutyczne nie są konieczne).<ref>{{cytuj stronę | url = http://gejmed.streemo.pl/Community/Page.aspx?CPDId=15045 | tytuł = Ja Cię synu naprawię – leczenie homoseksualizmu po katolicku | data dostępu = 2013-07-30 | opublikowany = gejmed.streemo.pl | język = pl}}</ref>

== Metody „terapii” ==
=== Metody behawiorystyczne ===
Metody behawiorystyczne obejmują przede wszystkim terapię awersyjną - tzn. taką, w której homoseksualizm jest kojarzony z pewnym bodźcem awersyjnym. Zgodnie z mechanizmami warunkowania instrumentalnego, sam homoseksualizm po jakimś czasie powinien wywoływać reakcję awersyjną. Polega ona zatem na prezentowaniu „pacjentowi” różnego rodzaju materiałów homoerotycznych a następnie poddawaniu go wstrząsom elektrycznym, substancjom wywołującym reakcje wymiotne itp. Mówiąc prostym językiem, „terapia” ta ma na celu obrzydzenie homoseksualizmu. Jednocześnie, podaje się materiały heteroerotyczne oraz zmusza „pacjenta” do [[masturbacja|masturbacji]], żeby skojarzyć przyjemność seksualną z zachowaniami heteroseksualnymi.<ref name="haldeman">{{cytuj książkę | inni = John Gonsiorek, James Weinrich (red.)| tytuł = Homosexuality: Research Implications for Public Policy | rozdział = Sexual orientation conversion therapy for gay men and lesbians: A scientific examination | adres rozdziału = http://www.drdoughaldeman.com/doc/ScientificExamination.pdf | nazwisko r = Haldeman | imię r = Douglas C. | wydawca = Sage Publications, Inc | miejsce = Newbury Park, California | rok = 1991 | isbn = 0-8039-3764-4 | język = en}}</ref>{{Rp|152}}

Niektórzy „terapeuci” włączają w „terapię” tzw. partnerki substytucjonalne, których zadaniem jest uprawianie seksu z „pacjentami”.

===== Ocena naukowa =====
Tego typu metody polegają na arbitralnym wprowadzaniu asocjacji (skojarzeń) między danymi bodźcami. Ewentualne przypadki „wyleczenia” nie wynikają z patologicznego charakteru homoseksualizmu lecz z ogólnych mechanizmów warunkowania. Stosując analogiczne mechanizmy można dowolną osobę „wyleczyć” z heteroseksualizmu, tak by stała się homoseksualna. Skuteczność takiej „terapii” zależałaby jedynie od stopnia natężenia bodźców awersyjnych. 

Używanie wstrząsów elektrycznych zostało ocenione przez naukowców nie tylko jako sprzeczne z etyką terapeutyczną, ale także zostało uznane za torturę.<ref name="haldeman" />{{Rp|153}}

Jednocześnie, metody behawiorystyczne zostały poddane krytyce także przez same środowiska [[kościół katolicki|katolickie]] ze względu na zmuszanie „pacjentów” do [[masturbacja|masturbacji]] co nie jest zgodne z katolickim światopoglądem.<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.racjonalista.pl/kk.php/t,2742 | data dostępu = 2013-07-30 | imię = Tomasz | nazwisko = Górski | opublikowany = racjonalista.pl | data = 2003-09-27 | język = pl}}</ref> Poddawanie ludzi wstrząsom elektrycznym nie wzbudza kontrowersji w tym środowisku.

=== Metody psychodynamiczne ===
[[Zygmunt Freud]], ojciec psychoanalizy uważał, że człowiek jest z natury biseksualny, a homoseksualizm nie jest stanem patologicznym. Z tym stwierdzeniem, nie zgodziła się większość uczniów Freuda, którzy próbowali „leczyć” homoseksualizm stosując psychoanalizę. Ich stanowisko oparte było na przekonaniu, że źródłem homoseksualizmu są nierozwiązane konflikty wewnętrzne z czasów dzieciństwa oraz identyfikacja z rolą matki zamiast ojca.<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Bem | imię = S. | tytuł = Męskość, kobiecość : o różnicach wynikających z płci | data = 2000 | wydawca = Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne | miejsce = Gdańsk | isbn = 83-87957-12-7 | język = pl}}</ref>

Jak wykazały badania amerykańskich psychologów, wśród 100 „pacjentów” poddanych wieloletniej terapii nie zaobserwowano prawie żadnych oznak zmiany orientacji seksualnej.<ref name="haldeman" />{{Rp|151, 256}} Wynika to przede wszystkim z błędnego założenia o patologicznych przyczynach homoseksualizmu.

Obecnie psychoanalitycy stoją na stanowisku, że homoseksualizm jest stanem normalnym, potępiając wszelkie praktyki mające na celu zmianę orientacji seksualnej.<ref name="apsa">{{cytuj stronę | url = http://web.archive.org/web/20120510061517/http://www.apsa.org/About_APsaA/Position_Statements/Reparative_Therapy.aspx | tytuł = Position Statement on Reparative Therapy | data dostępu = 2013-07-30 | opublikowany = apsa.org | język = en}}</ref>

===== Ocena naukowa =====
Amerykańskie Towarzystwo Psychoanalityczne stwierdziło, że homoseksualizm nie może być uważany za psychopatologię lub problem rozwojowy. Praca psychoanalityczna z osobami homoseksualnymi nie może mieć na celu zmiany ich orientacji seksualnej. Tego typu metody są nie tylko sprzeczne z podstawowymi założeniami psychoanalizy, ale mogą wywołać znaczące szkody w zdrowiu psychicznym „pacjenta”.<ref name="apsa" />

=== Metody hormonalne ===
Metody hormonalne opierają się na błędnym przekonaniu, że homoseksualizm spowodowany jest mniejszym poziomem hormonów płciowych. Terapia polega zatem na aplikowaniu androgenów u mężczyzn lub estrogenów u kobiet. W rzeczywistości poziom hormonów płciowych jest taki sam u osób homo- i heteroseksualnych. „Terapia” nie ma zatem wpływu na orientację seksualną. Ofiary tej homofobicznej „terapii”, np. ojciec informatyki [[Alan Turing]], doświadczali wielu niebezpiecznych dla zdrowia skutków ubocznych, tj. stany zapalne układu moczowo-płciowego, uszkodzenie narządów wewnętrznych, przede wszystkim wątroby, począwszy od żółtaczki, a skończywszy na nowotworze, a także zanik jąder i ginekomastia. Przymusowa, niszcząca zdrowie terapia, połączona z homofobiczną nagonką i zakazem kontynuowania pracy naukowej doprowadziła Turinga do samobójstwa.

=== Metody „religijne” i inne ===
Istnieje szereg różnego rodzaju metod „zmiany orientacji seksualnej” stosowanych historycznie (np. terapia hormonalna), które nie są stosowane obecnie ze względu na zerową skuteczność (zob. sekcja historyczna). Interesujące są także metody „religijne”, które obejmują „modlitwę, post i łaskę Bożą” a także swoiste metody używane przez różne konkretne grupy (o tym więcej w sekcjach poświęconych tym grupom). Metody religijne, np. opierające się na założeniu „łaski Bożej” nie zostały przebadane przez naukę. Dotyczy to również różnego rodzaju kuriozalnych metod jak np. przytulanie się do pluszowych misiów lub uderzanie rakietą tenisową o poduszkę (propagowane przez R. Cohena).

== Ośrodki terapii reparatywnej w Polsce ==
W Polsce działa kilka ośrodków związanych ze środowiskiem [[Kościół katolicki|katolickim]]. Jeden z nich, jak wynika z materiałów opublikowanych na stronie internetowej, nie zajmuje się stricte zmienianiem orientacji seksualnej „pacjentów” lecz jedynie wprowadzaniem poczucia winy w związku z homoseksualizmem oraz zmuszaniem do abstynencji seksualnej. Taki sposób postępowania wynika z obecnego oficjalnego stanowiska [[kościół katolicki|Watykanu]], wyrażonego m.in. w Katechizmie Kościoła Katolickiego, w którym czytamy, że „osoby homoseksualne są powołane do czystości”. Innymi słowy, mają wyrzec się miłości i seksualności, inaczej zostaną potępione.

Inny ośrodek stawia sobie na cel „zmianę orientacji seksualnej”. Główną metodą stosowaną w ośrodku jest „terapia dotykiem”. Jej stosowanie opiera się na błędnym przekonaniu, że homoseksualizm wynika z zaburzonych relacji rodzinnych u lesbijek i gejów. Terapia zatem ma na celu odbudowanie tej więzi. Podopieczni są więc zachęcani do przytulania się do „terapeuty”, spania z nim w jednym łóżku, dotykania nawzajem swoich genitaliów itp. Inna metoda - terapia obnażaniem - polega na zmuszaniu „pacjentów” do rozbierania się przed „terapeutą” oraz symulowanie wizyty u urologa. Ma to na celu przede wszystkim usunięcie kompleksów dotyczących swojego ciała. Innym sposobem „leczenia homoseksualizmu” jest rozbieranie pacjentów do majtek, a następnie wykonywanie masażu. Sztandarowym produktem tego ośrodka jest również terapia pluszowym misiem. Osoba homoseksualna może zostać uzdrowiona, jeżeli będzie się do niego przytulać i żalić. „Leczenie homoseksualizmu” za pomocą pluszowych miśków nie zostało przebadane przez środowisko naukowe. 

Inna grupa funkcjonująca w Polsce akcentuje aspekty religijne i drogę do „wyleczenia z homoseksualizmu” upatruje w dwóch filarach: łasce Bożej oraz „psychoterapii”. Do zbawienia łaska Boża jest niezbędnie potrzebna, przy czym można ją wypraszać za pomocą modlitwy i Eucharystii. Ze względu na naturę łaski Bożej nie ma żadnych badań naukowych dotyczących jej wpływu na orientację seksualną. Szczegóły dotyczące „psychoterapii” nie są znane ze względu na fakt, iż ośrodek wymaga od swoich podopiecznych zachowania w tajemnicy zarówno wszystkiego, co się dzieje na zajęciach, jak i samego uczestnictwa w grupie.

== Ocena naukowa ==
Wiele instytucji naukowych, zaniepokojonych niewiedzą i rosnącym poziomem uprzedzeń wydało oświadczenia dotyczące homoseksualizmu i „terapii” konwersyjnej.

{{CytatD|Od ponad 30 lat w środowisku naukowym panuje konsensus co do faktu, że homoseksualizm nie jest chorobą i nie wymaga interwencji terapeutycznej. Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne z niepokojem przypatruje się działaniom NARTH [ośrodek zajmujący się terapią konwersyjną] i tzw. terapii konwersyjnej ponieważ nie jest ona oparta na nauce. Nie ma naukowych dowodów na to, że orientacja seksualna może zostać zmieniona. Dalszy niepokój wzbudza w nas atmosfera uprzedzeń i dyskryminacji, jaka panuje w NARTH i Focus on the Family [kolejna homofobiczna organizacja].|Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne<ref name="ex-gay" />}}

{{CytatD|Amerykańskie Towarzystwo Psychoanalityczne przyjmuje co następuje:
* Homoseksualizm nie może być uważany za deficyt rozwojowy lub przykład psychopatologii. Tak jak wszystkie uprzedzenia, uprzedzenie homofobiczne negatywnie wpływa na zdrowie psychiczne osób homoseksualnych, powodując powstanie poczucia naznaczenia poprzez uwewnętrznienie tych uprzedzeń.
* Tak jak w przypadku wszystkich terapii psychoanalitycznych, celem terapii z osobami homoseksualnymi jest zrozumienie. Psychoanaliza nie może służyć „konwersji” lub „reperacji” [por. „terapia konwersyjna”, „terapia reparatywna”] orientacji seksualnej. Tego typu praktyki stoją w sprzeczności z podstawowymi założeniami psychoanalizy i zwykle skutkują znaczącym cierpieniem poprzez wzmacnianie niszczących uwewnętrznionych uprzedzeń homofobicznych.|Amerykańskie Towarzystwo Psychoanalityczne<ref name="apsa" />}}

{{CytatD|Amerykańskie Stowarzyszenie Medyczne potępia używanie terapii „reparatywnej” lub „konwersyjnej”, która oparta jest na mniemaniu, że homoseksualizm jest zaburzeniem psychicznym lub że osoby homoseksualne powinny zmienić swoją orientację.|Amerykańskie Stowarzyszenie Medyczne.<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.ama-assn.org/ama/pub/about-ama/our-people/member-groups-sections/glbt-advisory-committee/ama-policy-regarding-sexual-orientation.shtml | tytuł = AMA Policies on GLBT Issues | data dostępu = 2013-07-30 | opublikowany = ama-assn.org | język = en}}</ref>}}

{{cytatD|Amerykańska Akademia Pediatryczna doradza młodzieży poszukiwanie wsparcia psychologicznego w przypadku poczucia niepewności co do tożsamości seksualnej. Unikaj wszelkich terapii, które mają na celu zmianę orientacji seksualnej lub leczenia bazującego na twierdzeniu, że homoseksualizm jest chorobą.|Amerykańska Akademia Pediatryczna<ref name="just-the-facts" />}}

{{cytatD|Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne podtrzymuje stanowisko z 1973 roku, że homoseksualizm nie jest jednostką chorobową. W ostatnim czasie pojawiły się głosy kwestionujące powyższą tezę, które opierają się na założeniu, że homoseksualizm może zostać wyleczony. Podstawą tego typu twierdzeń nie są jednak rzetelne badania naukowe przeprowadzane przez kompetentnych specjalistów, lecz przekonania religijne lub polityczne nie respektujące praw obywatelskich osób homoseksualnych.|Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne.<ref>{{cytuj stronę | url = http://web.archive.org/web/20071217023940/http://www.psych.org/psych_pract/copptherapyaddendum83100.cfm | tytuł = POSITION STATEMENT - COPP Position Statement on Therapies Focused on Attempts to Change Sexual Orientation (Reparative or Conversion Therapies) | data dostępu = 2013-07-30 | opublikowany = psych.org | język = en}}</ref>}}

{{cytatD|Stosowanie terapii reparatywnej jest nieetyczne z natury, ponieważ narusza wiele podstawowych zasad etyki terapeutycznej: ignoruje wiedzę naukową, poniża godność pacjentów, powoduje wzrost ich napiętnowania społecznego, w końcu poważnie szkodzi relacjom między pacjentami a ich otoczeniem.|Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne.<ref>{{cytuj stronę | url = http://web.archive.org/web/20071128082040/http://www.psych.org/psych_pract/ethics/ethics_opinions53101.cfm | tytuł = Opinions of the Ethics Committee on The Principles of Medical Ethics With Annotations Especially Applicable to Psychiatry : 2001 Edition | data dostępu = 2013-07-30 | opublikowany = psych.org | język = en}}</ref>}}

{{cytatD|Amerykańskie Towarzystwo Wsparcia Psychologicznego przyjęło w 1998 roku stanowisko, w którym sprzeciwia się twierdzeniu, iż osoby LGB są chore psychicznie w związku ze swoją orientacją seksualną. Jednocześnie wspiera głoszenie prawdziwych informacji o orientacjach seksualnych, zdrowiu psychicznym i właściwych interwencjach psychologicznych celem wyparcia informacji opartych na uprzedzeniach, ignorancji lub błędnych przekonaniach o orientacji homoseksualnej. Ponadto potępiamy promocję „terapii reparatywnej” jako metody „leczenia” osób homoseksualnych.|Amerykańskie Towarzystwo Wsparcia Psychologicznego<ref name="just-the-facts" />}}

== Ex-geje ==
{{main|Exodus International|John Paulk}}
Osoby utrzymujące, że przeszły skuteczną terapię konwersyjną założyły w 1976 r. stowarzyszenie ''[[Exodus International]]'', które stało się największą tego typu organizacją na świecie.

Dwaj współzałożyciele tej organizacji [[Michael Bussee]] i jego partner [[Gary Cooper]] w 1979 r. opuścili ją, wzięli rozwód z żonami i zawarli uroczyście ze sobą związek, który trwał szczęśliwie aż do śmierci Coopera w 1991 r. Wraz z kilkoma innymi osobami, które wystąpiły z organizacji, przeprosili publicznie za swój udział w niej przyznając przy tym, że nie widzieli przypadków aby którykolwiek z członków rzeczywiście zmienił swoją orientację.

19 czerwca 2013 r. organizacja ta ogłosiła koniec działalności, jej prezes Alan Chambers w oficjalnym oświadczeniu przeprosił za ból i krzywdy, których doświadczyły osoby wierzące w zapewnienia organizacji o skuteczność metod, mających zmieniać orientację seksualną, dodał też, że organizacja była częścią systemu ignorancji.<ref>[https://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/najstarsza-grupa-nawracajaca-homoseksualistow-zamyka-sie-i-przeprasza,334354.html Najstarsza grupa „nawracająca”" homoseksualistów zamyka się i przeprasza]</ref>

Wcześniej 24 kwietnia 2013 r. [[John Paulk]], jeden z głównych działaczy chrześcijańskich promujących Terapia reparatywna|terapię reparatywną]], przyznał, że zawsze był gejem, a terapię reparatywną nazwał nieskuteczną i szkodliwą. Zapowiedział także koniec swojego małżeństwa i wydał oficjalne przeprosiny za działalność w chrześcijańskich ruchach walczących z homoseksualizmem. Wyraził też chęć współpracy z organizacjami przeciwstawiającymi się [[Homofobia|homofobii]].<ref>{{cytuj stronę | url = http://natemat.pl/60949,john-paulk-przekonywal-ze-religia-leczy-z-homoseksualizmu-teraz-przeprasza-i-chce-zostac-dzialaczem-gejowskim | tytuł = John Paulk przekonywał, że religia leczy z homoseksualizmu. Teraz przeprasza i chce zostać działaczem gejowskim | data dostępu = 2013-05-24 | imię = Kamil | nazwisko = Sikora | opublikowany = natemat.pl | data = 2013-05-11 | język = pl}}</ref>

== Terapia konwersyjna w kulturze masowej ==
W 130. odcinku amerykańskiego serialu „Dr House” (20. odcinek sezonu 6.) zatytułowanym „Wybór” (''Choice'') przedstawiony został przypadek młodego mężczyzny – ofiary „terapii konwersyjnej”. Przyczyną zagrażającego życiu pogorszenia się stanu jego zdrowia okazały się być zastosowane wobec niego w trakcie „terapii” elektrowstrząsy.

W 155. odcinku serialu animowanego „South Park” (''Cartman Sucks'') jeden z bohaterów zostaje przypadkiem wysłany do obozu, w którym praktykowano terapię konwersyjną. Jak się później okazało nikt (oprócz prowadzącego zajęcia) się tam nie wyleczył, za to podopieczni często dopuszczali się samobójstw. 

W 4 odcinku, 2 sezonu „American Horror Story" jedna z bohaterek zostaje poddana terapii awersyjnej. 

Opis terapii konwersyjnej można przeczytać w książce [[Chyba strzelę focha!]] [[Mikołaj Milcke|Mikołaja Milcke]]. Autor uczęszczał na zajęcia jednej z grup w Warszawie. Wnioski wplótł w fabułę powieści. 

{{Przypisy|2}}

[[Kategoria:Homofobiczna pseudonauka]]