Terapia reparatywna

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Terapia reparatywna (ang. reparative therapy), określenie pseudonaukowej[1] metody mającej zmienić orientację seksualną z homoseksualnej lub biseksualnej na heteroseksualną.[2] Terapia reparatywna jest uznawana i rozpowszechniana jedynie przez środowiska chrześcijańskie i konserwatywne.

Terapia reparatywna zyskała szczególną popularność wśród chrześcijańskich organizacji w USA. Terapia reparatywna poza korzyściami propagandowymi zaczęła przynosić im także ogromne zyski. Następstwem tego było powstanie ośrodków funkcjonujących na zasadach obozów pracy, do których zamożni, konserwatywni rodzice wysyłają swoje homoseksualne dzieci.[3]

W środowisku naukowym panuje pełny konsensus, że terapia reparatywna jest szkodliwa i sprzeczna z etyką terapeutyczną.[4] W związku z tym jej stosowanie zostało zmarginalizowane do organizacji religijnych i innych tego typu.[5] Informacje o skuteczności terapii konwersyjnej pochodzą jedynie od organizacji zarabiających na stosowaniu tej metody i środowisk religijnych.

Terapia reparatywna w Polsce

W Polsce podejmowane są próby popularyzowania terapii reparatywnej jako metody "leczenia" osób z homoseksualizmem edgodystonicznym. Środowiska katolickie podpierają się przy tym renomą Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), która uznaje homoseksualizm egodystoniczny za zaburzenie. Środowiska kościelne unikają jednak informacji, że WHO w jasny sposób określiło metody leczenia homoseksualizmu egodystonicznego jedynie poprzez psychoterapię prowadzącą do akceptacji własnej orientacji homoseksualnej.

Stanowisko organizacji naukowych

Krytyka ze strony organizacji naukowych, skupiających psychiatrów, psychologów i innych specjalistów w zakresie zdrowia psychicznego dotyczy zarówno celowości, efektywności jak i zgodności terapii reparatywnej z etyką zawodową.


Amerykańskie Stowarzyszenie Medyczne potępia używanie terapii "reparatywnej" lub "konwersyjnej", która oparta jest na mniemaniu, że homoseksualizm jest zaburzeniem psychicznym lub że osoby homoseksualne powinny zmienić swoją orientację.
— Amerykańskie Stowarzyszenie Medyczne[6].
Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne podtrzymuje stanowisko z 1973 roku, że homoseksualizm nie jest jednostką chorobową. W ostatnim czasie pojawiły się głosy kwestionujące powyższą tezę, które opierają się na założeniu, że homoseksualizm może zostać wyleczony. Podstawą tego typu twierdzeń nie są jednak rzetelne badania naukowe przeprowadzane przez kompetentnych specjalistów, lecz przekonania religijne lub polityczne nie respektujące praw obywatelskich osób homoseksualnych.
— Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne[7].
Stosowanie terapii reparatywnej jest nieetyczne z natury, ponieważ narusza wiele podstawowych zasad etyki terapeutycznej: ignoruje wiedzę naukową, poniża godność pacjentów, powoduje wzrost ich napiętnowania społecznego, w końcu poważnie szkodzi relacjom między pacjentami a ich otoczeniem.
— Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne[8].
Amerykańska Akademia Pediatryczna doradza młodzieży poszukiwanie wsparcia psychologicznego w przypadku poczucia niepewności co do tożsamości seksualnej. Unikaj wszelkich terapii, które mają na celu zmianę orientacji seksualnej lub leczenia bazującego na twierdzeniu, że homoseksualizm jest chorobą.
— Amerykańska Akademia Pediatryczna[9].

Przypisy