Zakaz „propagandy homoseksualnej” w Rosji

Z Encyklopedii LGBT
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Regiony zakazujące „propagandy homoseksualizmu”
Grupa demonstrantów przed budynkiem ONZ w Genewie protestujących przeciwko zakazowi demonstracji gejowskich w Rosji i na Białorusi
Tęczowa flaga – symbol zakazany ustawą o zakazie „propagandy homoseksualnej”

Zakaz „propagandy homoseksualnej” w Rosji, ustawa zakazująca „propagowania nietradycyjnych relacji seksualnych” uchwalona w Federacji Rosyjskiej przez Dumę Państwową 30 czerwca 2013 r. i podpisana przez prezydenta Władimira Putina.

Obrońcy praw człowieka uważają, że zakaz „propagandy homoseksualizmu” jest najbardziej niepokojącą zmianą w ostatnich latach zakresie praw osób LGBT w Rosji.[1](s. 183) Pierwszy prawny zakaz „propagandy homoseksualizmu” został przyjęty w 2006 r. w obwodzie riazańskim. Podobne zakazy wprowadziło następnie 12 obwodów:

  • Obwód riazański,
  • Obwód archangielski,
  • Obwód kostromski,
  • Obwód nowosybirski,
  • Obwód magadański,
  • Miasto Petersburg,
  • Obwód samarski,
  • Obwód krasnodarski,
  • Republika Baszkirii,
  • Okręg Czukotka,
  • Obwód kaliningradzki,
  • Obwód irkucki.

W 2012 r. rozpoczęła się dyskusja na temat przyjęcia podobnego prawa na szczeblu federalnym.[1](s. 183)

Wprowadzenie ustawy poprzedził raport stworzony pod patronatem Ośrodka Informacji Politycznej. Autorzy twierdzą w nim, że społeczność LGBT organizuje się nie po to, by walczyć o swoje prawa i równe traktowanie, tylko żeby stworzyć własną partię polityczną, której celem będzie przejęcie władzy. Autorzy tej teorii nie wykluczyli też „sterowanej seksualnej rewolucji gejowskiej” – na wzór rewolucji bolszewickiej z 1917 roku, tyle że bez rozlewu krwi. Rewolucja ta ma spowodować destrukcyjny chaos, podobny do tego, jaki Rosja już przeżywała w epoce Jelcyna. Trzeci, przewidywany przez szefa OIP Aleksieja Muchina tok wydarzeń ma polegać na opanowaniu rosyjskich elit przez homoseksualistów i oddziaływanie na potrzeby i pragnienia heteroseksualnych Rosjan w celu osiągania własnych, podejrzanych celów.[2] Autor raportu snuł nawet przypuszczenia, że to, iż wpływowe agencje informacyjne odmówiły mu miejsca dla prezentacji raportu wynikało z działań „gejów za kulisami”.[3]

30 czerwca 2013 r. ustawa zakazująca „propagandy nietradycyjnych relacji seksualnych”, zatwierdzona wcześniej przez Dumę Państwową i Radę Federacji, została podpisana przez prezydenta Putina, a 1 lipca 2013 weszła w życie.[4]

Nauka stoi na stanowisku, że orientacja psychoseksualna jest trwała i nie podlega „promowaniu” toteż wprowadzona regulacja jest pozbawiona sensu.

Krytyka zakazu „propagandy homoseksualizmu”

Parlament Europejski i wielu polityków europejskich potępili zakaz „propagandy homoseksualnej”.[1](s. 186). Komitet Praw Człowieka ONZ uznał, że wprowadzone przepisy naruszają Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych.[1](s. 183) Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy wezwało Rosję do uchylenia przepisów zakazujących „propagandy homoseksualnej” i zauważył, że przepisy takie stwarzają atmosferę nienawiści wobec osób LGBT.[5]. Niemiecki komisarz rządu ds. praw człowieka Markus Loening powiedział, że takie przepisy zwiększają "społeczną izolację mniejszości seksualnych i ograniczają wolność opinii".[6] Wysoki Przedstawiciel UE ds. Polityki Zagranicznej Catherine Ashton, komentując przyjęcie ustawy zakazującej „propagandy nietradycyjnych relacji seksualnych”, wyraziła zaniepokojenie przyjęciem takiej ustawy, i wezwała Rosję jako członeka Rady Europy do wypełnienia podjętych zobowiązań międzynarodowych, aby zapewnić realizację praw człowieka i ochronę przed dyskryminacją.[7] Przepisy te potępiły wszystkie organizacje praw człowieka w Rosji. W ​​tym: Rada ds. Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego i Praw Człowieka przy Prezydencie Federacji Rosyjskiej, komisarz ds. praw człowieka w Federacji Rosyjskiej, Human Rights Institute i Moskiewska Grupa Helsińska.[8](s. 59-60)

Prezydent Rosji Władimir Putin, w odpowiedzi na międzynarodową krytykę tych przepisów, wezwał, by nie ingerować w wewnętrzne sprawy Rosji. Wprowadzenie przepisów tłumaczył koniecznością ochrony nieletnich.[9]

Konsekwencje prawne wprowadzenie zakazu „propagandy homoseksualizmu”

Obrońcy praw człowieka wskazują, że ustawa zakazująca „propagandy homoseksualizmu” narusza prawo do wolności zgromadzeń i prawa do wolności słowa.[10](s. 2) Zwracają też uwagę na to, że przepisy ustawy są zbyt niejasne i niezdefiniowane, prowadzą do arbitralnego stosowania prawa i nie pozwalają obywatelom na określenie, jakie czyny są legalne, a jakie nie, co prowadzi do samo-ograniczania ich wolności wypowiedzi. Ponieważ wszystko, co ma jakikolwiek związek z homoseksualnością, może zostać uznane za „propagandę homoseksualizmu” i powód do nałożenia wysokich kar finansowych. Stacje telewizyjne ze względu na grożące bardzo wysokie kary oddelegowały specjalne osoby zajmujące się sprawdzaniem treści programowych pod kątem homoseksualności.

Wśród symboli, które można uznać za naruszające nowe prawo znalazły się m.in. tęczowa flaga i emblematy do niej nawiązujące. Za „propagowanie nietradycyjnych relacji seksualnych” może być również uznane nawet trzymanie się za ręce w miejscu publicznym albo jakiekolwiek zewnętrzne ujawnienie homoseksualności. Naruszające zakaz są również wszelkie manifestacje w obronie praw osób LGBT.

Kary przewidziane ustawą wynoszą od czterech tysięcy do miliona rubli (od ok. 380 do 96 tys. zł.) lub 15 dni aresztu.

Z powodu grożących kar, twórcy filmu o Piotrze Czajkowskim zdecydowali się na całkowite usunięcie wszystkiego co mogłoby wskazywać na homoseksualną orientację Czajkowskiego.[11]

Przypisy

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Annual Review of the Human Rights Situation of Lesbian, Gay, Bisexual, Trans and Intersex People in Europe. Cz. Russia. ILGA-Europe, 2013. ISBN 978-92-95066-10-6.  (ang.)
  2. Henryk Suchar: Spiskowa teoria LGBT (pol.). dzienniktrybuna.pl, 2013-06-27. [dostęp 2013-08-18].
  3. Сергей Подосенов: [izvestia.ru/news/552426 Политические эксперты предрекают России гей-революцию] (ros.). izvestia.ru, 2013-06-24. [dostęp 2013-08-18].
  4. Косяков Сергей: Путин подписал законы о запрете гей-пропаганды и защите чувств верующих (ros.). dw.de, 2013-06-30. [dostęp 2013-08-10].
  5. Евгений Жуков: ПАСЕ призвала Москву и Киев к толерантности в отношении геев (ros.). dw.de, 27.06.2013. [dostęp 2013-06-30].
  6. Германия надеется, что власти РФ откажутся от закона о гей-пропаганде (ros.). ria.ru, 12.06.2013. [dostęp 2013-07-01].
  7. Кэтрин Эштон выразила озабоченность соблюдением прав ЛГБТ в России (ang.). ng.ru, 21.06.2013. [dostęp 2013-07-01].
  8. Положение лесбиянок, геев, бисексуалов, трансгендеров в Российской Федерации. Последняя четверть 2011 — первая половина 2012. Московская Хельсинкская группа, 2012.  (ros.)
  9. Путин призвал европейцев не вмешиваться во внутреннюю политику России (ros.). ntv.ru, 2013-06-25. [dostęp 2013-08-10].
  10. Семейные права геев и лесбиянок в России. СПб: Российская ЛГБТ-сеть, 2009.  (ros.)
  11. Wiktoria Beczek: 'Przykro nam, Rosjo, ale Czajkowski zdecydowanie był gejem' - amerykańskie media nie zgadzają się na fałszowanie życiorysów (pol.). tokfm.pl, 2013-08-27. [dostęp 2013-08-29].

Zobacz też