Bączkowski i inni przeciwko Polsce

Z Encyklopedii LGBT
Bączkowski i inni przeciwko Polsce
Sąd Europejski Trybunał Praw Człowieka
Skarżący Tomasz Bączkowski, Robert Biedroń, Krzysztof Kliszczyński, Inga Kostrzewa, Tomasz Szypuła, Fundacja Równości
Państwo Polska Polska
Sygnatura 1543/06
Data rozstrzygnięcia 3 maja 2007
Wyrok Stwierdzono naruszenie art. 11. oraz art. 13. Konwencji
Orzecznictwo ETPC związane z LGBT
Prawo Portal Prawo
Skarżący Robert Biedroń, Tomasz Bączkowski i Inga Kostrzewa w trakcie Parady Równości w 2006 r.
Lech Kaczyński – w 2005 r. będąc prezydentem Warszawy wydał decyzję będącą przedmiotem skargi

Bączkowski i inni przeciwko Polsce, sprawa ze skargi nr 1543/06, rozpatrzona przez Europejski Trybunał Praw Człowieka, który 3 maja 2007 r. wydał wyrok jednogłośnie stwierdzający, że Polska naruszyła art. 11. oraz art. 13. Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.

Przedmiot skargi w sprawie Bączkowski i inni przeciwko Polsce

W 2005 r. ówczesny prezydent Warszawy Lech Aleksander Kaczyński wydał decyzję zakazującą przeprowadzenia Parady Równości. Organizatorzy bezskutecznie próbowali odwoływać się od tej decyzji. Pomimo zakazu manifestacja odbyła się i była ochraniana przez policję. Wzięło w niej udział około 10 tys. osób, w tym wielu polityków lewicy, takich jak wicepremier Izabela Jaruga-Nowacka, wicemarszałek Sejmu Tomasz Nałęcz, senatorzy Maria Szyszkowska i Kazimierz Kutz, a także niemieccy parlamentarzyści z partii Zielonych Claudia Roth i Volker Beck.

Tomasz Bączkowski, Robert Biedroń, Krzysztof Kliszczyński, Inga Kostrzewa, Tomasz Szypuła oraz Fundacja Równości wnieśli skargę do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu twierdząc, że decyzja prezydenta i niemożność odwołania się od niej naruszyła wolność zgromadzeń oraz prawo do skutecznego środka odwoławczego.

Wyrok Trybunału w sprawie Bączkowski i inni przeciwko Polsce

3 maja 2007 r. Trybunał orzekł jednogłośnie, iż Rzeczpospolita Polska naruszyła Europejską Konwencję Praw Człowieka w zakresie wolności zgromadzania się, prawa do skutecznego środka odwoławczego i zakazu dyskryminacji.[1]

26 września 2007 r. Trybunał odrzucił odwołanie polskiego rządu od wyroku w sprawie Bączkowski i inni przeciwko Polsce.

Skarżący działając w interesie publicznym nie ubiegali się o słuszne zadośćuczynienie. Uznali, że wystarczającą satysfakcją będzie dla nich stwierdzenie przez Trybunał w Strasburgu naruszenia Konwencji.

Przewlekłość wykonania Wyroku Trybunału w sprawie Bączkowski i inni przeciwko Polsce

W swym wyroku Trybunał zwrócił uwagę na wadliwość polskiego prawa w zakresie zgromadzeń publicznych.

Fragment wyroku:
83. W związku z tym Trybunał jest zdania, że istotne jest dla efektywności korzystania z wolności zgromadzeń by obowiązujące prawo zawierało rozsądne terminy, w granicach, których władze państwowe powinny działać przy wydawaniu decyzji. Obowiązujące przepisy stanowiły terminy na złożenie przez skarżących ich wniosków. Władze nie były natomiast zobowiązane przez jakiekolwiek obowiązujące przepisy do wydania ostatecznej decyzji przed planowaną datą demonstracji. Trybunał nie jest, dlatego przekonany, że środki dostępne w niniejszej sprawie skarżącym mogły przynieść im odpowiednie zadośćuczynienie domniemanym naruszeniom Konwencji.

26 stycznia 2011 r. Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy przyjęło Rezolucję 1787 (2011) i Rekomendację 1955 (2011), oparte na raporcie Christosa Pourgourides na temat wykonywania wyroków Trybunału. W raporcie tym Polska znalazła się wśród krajów, w których istnieje największy problem z implementacją wyroków w tym m.in. wyroku w sprawie Bączkowski i inni przeciwko Polsce.

Mimo nowelizacji z 14 września 2012 r. ustawy Prawo o zgromadzeniach Rzeczpospolita Polska nie wykonała wyroku w sprawie Bączkowski i inni przeciwko Polsce.[2] Środki odwoławcze w obowiązującej ustawie nie mogą być uznane za skuteczne, ponieważ stosowne decyzje postępowania odwoławczego mogą być wydawane po terminie zgromadzenia.

Do szeregu rozwiązań wprowadzonych nowelizacją organizacje zajmujące się ochroną praw człowieka (m.in Helsińska Fundacja Praw Człowieka i Biuro Instytucji Demokratycznych OBWE) wyraziły stosunek krytyczny.[3]

Przypisy

  1. CASE OF BACZKOWSKI AND OTHERS v. POLAND - [Polish Translation (Application no. 13102/02)] (ang.). hudoc.echr.coe.int, 2007-05-03. [dostęp 2012-06-03].
  2. Sprawozdanie z posiedzenia Zespołu do spraw Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w dniu 20 września 2012 r. (pol.). msz.gov.pl, 2012-10-09. [dostęp 2013-02-27].
  3. List otwarty w sprawie projektu nowelizacji ustawy o zgromadzeniach (pol.). watchdog.org.pl, 2012-06-12. [dostęp 2013-02-27].

Zobacz też