Dyskusja użytkownika:Rozzrabiaka
Otwieram swobodną dyskusje na temat ostatnio znalezionego przeze mnie materiału.
Cyklopiroks znajdujący się w wielu lekach dermatologicznych i ginekologicznych - to substancja, która poprzez odblokowanie zdolności komórek do apoptozy, okazała się skutecznie ograniczać rozprzestrzenianie się wirusa HIV. Takie działanie jest możliwe m.in. dzięki wpływowi leków na polaryzację błony otaczającej mitochondria (struktury komórkowe odpowiedzialne za wiele przemian biochemicznych). Co jednak szczególnie istotne – cyklopiroks okazał się skuteczny nie tylko jako środek powstrzymujący inwazję wirusa HIV, ale także całkowicie eliminujący go poprzez zniszczenie rezerwuaru komórek, w których wirus mógłby się namnażać. Jeszcze większą zaletą tego leku wydaje się być fakt, że nie stwarza on zagrożenia dla zdrowych, niezainfekowanych komórek, a „atakuje” selektywnie tylko komórki zawierające materiał genetyczny wirusa.
Cyklopiroks jest lekiem zwalczającym komórki chorobotwórczych grzybów oraz niektórych rodzajów bakterii. Stosuje się go od wielu lat w leczeniu grzybicy skóry, ponieważ łatwo przenika przez naskórek do skóry właściwej. Dobrze wnika również w płytkę paznokciową - dermatolodzy sięgają więc po niego w leczeniu grzybicy paznokci. Sprawdzał się dotąd także w walce z łupieżem oraz niektórymi grzybiczymi infekcjami ginekologicznymi. Niektóre z dostępnych w aptekach preparatów zawierających cyklopiroks można kupić bez recepty.
W badaniu przeprowadzonym przez zespół naukowców z Rutgers New Jersey Medical School wykorzystano laboratoryjną hodowlę komórek zakażonych wirusem HIV. Podanie cyklopiroksu całkowicie wyeliminowało wirusa z hodowli i nie stwierdzono jego obecności nawet po kilkunastu tygodniach od zaprzestania podawania leku.
Naukowcy zamierzają przeprowadzić kolejne testy dla potwierdzenia swoich pierwszych obserwacji. Ponieważ cyklopiroks jest bezpiecznym, dopuszczonym do użycia preparatem, prawdopodobnie stosunkowo szybko rozpoczną się także próby podawania go osobom zakażonym HIV.
Stosowane dotąd leki antyretrowirusowe zmieniły już jakiś czas temu życie osób zakażonych tym wirusem, jednak taki rodzaj terapii powoduje tylko zatrzymanie namnażania się wirusa w organizmie. Leki trzeba wówczas przyjmować do końca życia, a nie są to preparaty pozbawione skutków ubocznych. Szacuje się, że od momentu rozpoczęcia terapii nosiciel HIV może funkcjonować niemal zupełnie normalnie przez około 45 lat i w tym czasie nie rozwinie się u niego AIDS. Stosowanie leków antyretrowirusowych może jednak powodować zaburzenia metaboliczne, problemy ze snem, biegunki i ogólne osłabienie.
Jeśli okaże się, że w przypadku cyklopiroksu mamy do czynienia z lekiem, który eliminuje wirusa z ludzkiego organizmu – będzie to ostateczny przełom w walce z HIV.
Co o tm sądzicie? Na ile takie informacje mogły by być rzetelne ?
WP.pl: Lek przeciwłupieżowy niszczy HIV? (pol.). [dostęp 2013/09/30].
Witam. Artykuł jest rzeczywiście ciekawy. Moim zdaniem jednak trudno byłoby opisywać w Homopedii wszystko co pojawia się w najnowszych badaniach na temat HIV. Jest to bardzo rozległa dziedzina i istnieją czasopisma naukowe poświęcone wyłącznie tej tematyce. Ze względów praktycznych najlepiej będzie skupić się na tym co wchodzi do stosowania jako regularna praktyka medyczna gdyż mamy wtedy gwarancję, że dany lek został dobrze przebadany, jego działanie potwierdzone a ponadto może być potencjalnie użyteczny dla czytelników. Pozdrawiam Mappy (dyskusja) 18:57, 2 paź 2013 (CEST)