Okulary równości

Z Encyklopedii LGBT

Okulary równości, nagroda przyznawana przez Fundację im. Izabeli Jarugi-Nowackiej.

Okulary równości przyznawane są osobom, organizacjom lub instytucjom, które mają szczególne osiągnięcia w jednym z trzech obszarów problemowych:

  • prawa kobiet i przeciwdziałanie dyskryminacji ze względu na płeć
  • prawa mniejszości i przeciwdziałanie dyskryminacji ze względu na wiek, rasę, pochodzenie etniczne, religię, wiarę lub jej brak, niepełnosprawność albo orientację seksualną
  • sprawiedliwość społeczna i zwalczanie ubóstwa

Fundacja przyznaje także antynagrody, Skierowania do Okulisty za działania, które rażąco naruszają prawa lub wolności stanowiące fundament powszechnych praw człowieka.

Okulary Równości – gala wręczenia 2012

Gala wręczenia Okularów Równości i Skierowań do Okulisty odbyła się 1 marca 2012 roku w pasażu Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie na ul. Dobrej 55/66. Galę prowadzili Dorota Warakomska i Tomasz Raczek.

Okulary równości

  • Anna Grodzka za osobistą odwagę w przełamywaniu tabu oraz stworzenie fundacji Trans-Fuzja i konsekwentne działania na rzecz osób transpłciowych w Polsce i Europie.[1]
  • Porozumienie Kobiet 8 Marca: za coroczną organizację "Manify" i "przywracanie właściwego rozumienia istoty Międzynarodowego Dnia Kobiet
  • Maria Czubaszek za osobistą odwagę w głoszeniu poglądów, niezłomność w przełamywaniu tabu dotyczącego aborcji i obronę prawa kobiet do świadomego wyboru w kwestii posiadania dzieci
  • Magda Malinowska za działalność w organizacjach feministycznych
  • Małgorzata Maciejewska za działalność w organizacjach feministycznych
  • Piotr Ikonowicz za stworzenie Kancelarii Sprawiedliwości Społecznej

Skierowania do Okulisty

  • Leszek Miller za żarty seksistowskie i używanie dyskryminujących określeń
  • Stefan Niesiołowski za to, że nie rozumie tolerancji i gardzi ludźmi, którzy są inni
  • Marek Suski za nieznajomość praw człowieka
  • VII Wydział Cywilno – Rejestrowy Sądu Okręgowego w Warszawie za zarejestrowanie znaku „Zakaz pedałowania”

Okulary Równości – gala wręczenia 2013

Gala wręczenia Okularów Równości i Skierowań do Okulisty odbyła się 21 marca 2013 w domu artysty plastyka na ul. Mazowieckiej 11a w Warszawie. Galę prowadzili Dorota Warakomska i Tomasz Raczek.[2]

W kapitule nagrody znaleźli się: Elżbieta Matynia, Wanda Nowicka, Eleonora Zielińska, Dorota Warakomska, Zbigniew Izdebski, Ryszard Kalisz, Tomasz Raczek i Jacek Żakowski.

Okulary równości

  • Wanda Nowicka za długoletnie niezłomne działanie na rzecz praw kobiet oraz podjęcie działań politycznych na rzecz samodzielności i podmiotowości kobiet w sferze polityki.
  • Agnieszka Holland za pokazanie swoim przykładem innego modelu Matki Polki i znakomity dowód, że można zmieniać i cywilizować debatę publiczną. Za argumenty i sposób ich prezentowania. Za wsparcie rodziców osób nieheteroseksualnych w ich walce o prawa i poszanowanie godności każdego dziecka.
  • Joanna Erbe za działania na rzecz lokatorów zgodnie z zasadą „mieszkanie prawem – nie towarem”, otwieranie przestrzeni miasta dla ludzi, działanie ponad podziałami
  • Maria Sadowska za wyreżyserowanie filmu „Dzień kobiet” pokazującego walkę o prawa kobiet zatrudnionych w supermarketach i pokazanie, że kino może i powinno angażować się w zmianę rzeczywistości a nie wyłącznie służyć ogłupiającej ludzi tabloidowej rozrywce.

Skierowania do okulisty

  • Krystyna Pawłowicz (posłanka PiS) za kompromitujące godność posła i nielicujące z powagą tytułu naukowego wypowiedzi dotyczące praw człowieka – w parlamencie, mediach i na spotkaniach z obywatelami i obywatelkami.
  • Jacek Żalek (poseł PO) za stosowanie w działalności publicznej i parlamentarnej argumentów, których podstawę stanowi nie wiedza, ale system religijny
  • Franciszek Longchamps de Bérier (ksiądz katolicki) za nielicujące z tytułem naukowym i dyskryminujące ludzi wypowiedzi niszczące godność dzieci poczętych dzięki zastosowaniu metody in vitro.
  • Anna Okońska Walkowicz (wiceprezydentka Krakowa) za prowadzenie nieliczącej się z potrzebami mieszkańców polityki społecznej na terenie miasta, za reformę krakowskich szkół polegającą na ich likwidacji albo komercjalizacji i przekazywaniu instytucjom religijnym, pomysł likwidacji stanowisk pracy szkolnych sprzątaczek i zastąpienie ich pracy nieodpłatną pracą uczniów oraz próby likwidacji całego szkolnego zaplecza, w tym stołówek szkolnych.

Przypisy

Linki zewnętrzne