Pochwa
.JPG)
Pochwa (łac. vagina), żeński organ płciowy w formie mięśniowo-błoniastego przewodu o długości od 5 do 14 cm (zwykle od 6 cm do 8 cm). W trakcie penetracji seksualnego do pochwy wprowadzić można m.in. penis, dildo, wibrator lub stymulować palcami.
Lokalizacja i budowa pochwy
Pochwa przebiega od przedsionka macicy do swego ujścia i znajduje się za pęcherzem moczowym a przed odbytnicą.[1] Wewnętrzna powierzchnia pochwy ma pofałdowaną frakturę, przez co może stymulować penisa poprzez tarcie podczas stosunku. Podczas podniecenia pochwa staje się wilgotna aby ułatwić penetrację.
Chociaż istnieją anatomiczne różnice, długość pochwy u kobiety w wieku rozrodczym, gdy nie jest seksualnie podniecona, wynosi od około 6 do 7,5 cm wzdłuż przedniej ściany i 9 cm wzdłuż tylnej ściany.[1] Podczas podniecenia pochwa zwiększa zarówno swoją długości, jak i szerokości.[2]
Wydzielina pochwy jest wytwarzana przez gruczoły przedsionkowe większe zlokalizowane w pobliżu pochwy i szyjki macicy. Przed i podczas owulacji, gruczoły śluzowe szyjki macicy wydzielają różne odmiany śluzu, który zapewnia alkaliczność (zasadowość) środowiska pochwy, co jest korzystne dla przetrwania plemników. Z wiekiem wydzielanie nawilżenia pochwy zmniejsza się.[3]
Błona dziewicza jest pierścieniowatym fałdem błony śluzowej u wejścia do pochwy. Tkanki błony dziewiczej mogą być rozerwane podczas penetracji pochwy. W środkowej części błony dziewiczej znajduje się mały rozciągliwy otwór przez, który może wypływać krew menstuacyjna.[4]
Funkcje pochwy
Funkcje pochwy w aktywności seksualnej
Koncentracja zakończeń nerwowych, w pobliżu wejścia do pochwy kobiety pozwala zapewnić przyjemne doznania w wyniku stymulacji. Uważa się jednak, że pochwa sama w sobie ma niewystarczającą ilość zakończeń nerwowych dla zapewnienia orgazmu w wyniku stymulacji wyłącznie samej pochwy.[5][6][7] Większość zakończeń nerwowych umiejscowiona jest w odcinku jednej trzeciej pochwy od strony wejścia.[6][7]
Łechtaczka zawiera wiele zakończeń nerwowych i jest połączona z cewką moczową oraz pochwą.[5][7][8] Podczas podniecenia, a szczególnie stymulacji łechtaczki, ściany pochwy wytwarzają wydzielinę mającą zmniejszyć tarcie występujące podczas penetracji pochwy w czasie stosunku płciowego.[3] W wyniku podniecenia pochwa zwiększa swe rozmiary.[3][2]
Ściany pochwy składają się z miękkich elastycznych fałd błony śluzowej, które rozciągają się, dopasowując (przy pomocy mięśni miednicy) do wielkości wprowadzanego obiektu,[3] a także mogą stymulować penisa, wywołując u mężczyzny orgazm i wytrysk.
W przedniej ścianie pochwy około 5 cm od wejścia znajduje się obszar zwany powszechnie puntem G lub przestrzenią Gräfenberga. Niektóre kobiety doświadczają szczególnie intensywną przyjemność seksualną w wyniku stymulacji tego punktu. Część badaczy wiąże tę przyjemność z działaniem gruczołów przedsionkowych większych. Inni badacze podważają jego związek z gruczołami przedsionkowymi mniejszymi, a nawet powątpiewają w istnienie punktu G.[9][10]
Pochwa jako kanał porodowy
Podczas porodu, pochwa jest kanałem przez, który płód wydostaje się z macicy na zewnątrz. Elastyczność pochwy pozwala podczas porodu rozciągnąć się w sposób wielokrotnie zwiększający jej średnicę.
Pochwa jako ujście wydzielin macicy
Pochwa stanowi kanał pozwalający krwi menstruacyjnej na opuszczenia ciała. Dla absorpcji krwi menstruacyjnej stosuje się tampony umieszczane w pochwie lub podpaski.
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Henry Gray: Anatomy of the human body, by Henry Gray. 20th ed., thoroughly rev. and re-edited by Warren H. Lewis (red.). Warren H. Lewis. Wyd. 20. Bartelby.com, maj 2000, s. 269. ISBN 1-58734-102-6. [dostęp 2012-11-05]. (ang.)
- ↑ 2,0 2,1 The sexual response cycle (ang.). engenderhealth.org. [dostęp 2007-10-13].
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Vagina (ang.). health.discovery.com. [dostęp 11 lutego 2012].
- ↑ D.J. Rogers, M. Stark. The hymen is not necessarily torn after sexual intercourse. BMJ, 317 (7155), s. 414 (sierpień 1998), PMID 9694770 (ang.).
- ↑ 5,0 5,1 H.E. O'Connell, K.V. Sanjeevan, J.M. Hutson. Anatomy of the clitoris. J. Urol., 174 (4 Pt 1), s. 1189–1195 (październik 2005), doi:10.1097/01.ju.0000173639.38898.cd, PMID 16145367 (ang.).
- ↑ 6,0 6,1 Psychology Applied to Modern Life: Adjustment in the 21st Century. Cengage Learning, 2011, s. 688. ISBN 1-111-18663-4, 9781111186630. (ang.)
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Sex and Society, Volume 2. Marshall Cavendish Corporation, 2009, s. 960. ISBN 9780761479079. (ang.)
- ↑ A. Kilchevsky, Y. Vardi, L. Lowenstein, I. Gruenwald. Is the female G-spot truly a distinct anatomic entity?. J. Sex. Med., 9 (3), s. 719–726 (marzec 2012), doi:10.1111/j.1743-6109.2011.02623.x, PMID 22240236 (ang.).
- ↑ T.M. Hines. The G-spot: a modern gynecologic myth. Am. J. Obstet. Gynecol., 185 (2), s. 359–362 (sierpień 2001), doi:10.1067/mob.2001.115995, PMID 11518892 (ang.).
- ↑ H. Alzate, Z. Hoch. The G spot and female ejaculation: a current appraisal. J. Sex. Marital. Ther., 12 (3), s. 211–220 (1986), doi:10.1080/00926238608415407, PMID 3531529 (ang.).
