Shortbus
Shortbus | |
Gatunek | komediodramat |
LGBT | o tematyce gejowskiej |
Rok produkcji | 2006 |
Data premiery | 20 maja 2006 r. 20 września 2010 r. |
Kraj produkcji | Stany Zjednoczone |
Język | angielski |
Czas trwania | 101 minut |
Reżyseria | John Cameron Mitchell |
Scenariusz | John Cameron Mitchell |
Główne role | Sook-Yin Lee Paul Dawson PJ DeBoy Lindsay Beamish Raphael Barker Peter Stickles Jay Brannan |
Muzyka | Yo La Tengo |
Zdjęcia | Frank G. DeMarco |
Scenografia | Jody Asnes Sarah E. McMillan |
Montaż | Brian A. Kates |
Produkcja | John Cameron Mitchell Howard Gertler Tim Perell |
Wytwórnia | THINKFilm Fortissimo Films Q Television Process Productions |
Dystrybucja | Tongariro Releasing |
Budżet | 2 mln $ |
Nagrody | GLAAD Media Awards i inne. |
Shortbus, amerykański komediodramat w reżyserii i na podstawie scenariusza Johna Camerona Mitchella wyprodukowany w 2006 roku. Polska premiera miała miejsce 20 września 2010 roku, dystrybucję prowadzi Tongariro Releasing. Ze względu na śmiałe sceny nieudawanego seksu, film w Polsce jest przeznaczony wyłącznie dla widzów dorosłych.[1]
Opis fabuły
Akcja rozgrywa się we współczesnym Nowym Jorku, i obejmuje postacie powiązane z Sofią Lin (Sook-Yin Lee). Sofia ma przystojnego męża Roba (Raphael Barker) a pracuje jako terapeutka dla par, mimo że sama nigdy nie osiągnęła orgazmu. Na terapię do niej trafia para gejów z wieloletnim stażem partnerskim. Są nimi Jamie (PJ DeBoy) była dziecięca gwiazda filmowa i James (Paul Dawson), który w młodości trudnił się prostytucją. James proponuje swojemu chłopakowi, otwarcie się na seks z innymi. Jamie z początku podchodzi nieufnie do tego pomysłu. Podczas pierwszej konsultacji Sofia uderza Jamiego a zaraz potem przeprasza go. Ujawnia też swoje kłopoty z osiągnięciem orgazmu. Para proponuje Sofii udział w cotygodniowych spotkaniach artystyczno-seksualnego salonu w Brooklynie o nazwie „Shortbus”, prowadzonego przez Drag queen Justin Bond (gra samego siebie). Sofia powoli otwiera się na nowe doświadczenia, w tym na przyjaźń z prostytutką noszącą pseudonim Severin (Lindsay Beamish) wynajmowaną do odgrywania dominującej roli w praktykach sadomasochistycznych. (Severin to imię głównego bohatera Wenus w futrze autorstwa Leopolda von Sacher-Masocha od którego nazwiska wzięła się nazwa masochizm). Niezdolność Sofii, do osiągania orgazmu zaczyna powodować konflikt z Robem, który też zaczyna bywać w Shortbus z Sofią.
James i Jamie w klubie spotykają Cetha (Jay Brannan) – młodego byłego modela o ambicjach zostania wokalistą i zapraszają go do seksualnych zabaw w trójkę. James i Jamie są bacznie obserwowani przez ich voyeurystycznego sąsiada z naprzeciwka – Caleba (Peter Stickles). Caleb jest zafascynowany związkiem Jamesa i Jamiego. Ta granicząca z uwielbieniem fascynacja przeradza się w obawę, że obecność Cetha może zepsuć ten związek. Caleb zaczyna więc pojawiać się w klubie Shortbus, gdzie spotkawszy się z Cethem robi mu awanturę i zaczyna go szarpać. Sofia zaczyna chodzić razem z Severin do spa z komorą do deprywacji sensorycznej co daje im okazję do rozmów. Severin zaczyna pomagać Sofii rozluźnić się seksualnie podczas gdy Sofia pomaga Severin uzyskać głębsze niż wcześniej relacje międzyludzkie. Pewnego wieczoru w Shortbus, Severin omawia z Sofią pomysł rezygnacji z pracy seksualnej aby realizować swoje artystyczne marzenia.
Przez cały film, James zajmuje się tworzeniem filmu o sobie i swoim partnerze. Film ten okazuje się być listem pożegnalnym. James próbuje odebrać sobie życie ale zostaje uratowany przez Caleba, który wzywa pomoc, ale wstydzi się czekać z Jamesem na ratunek. Pisze swój numer telefonu i adres e-mail na twarzy Jamesa gdy on jest nieprzytomny. Kiedy James budzi się w szpitalu, dzwoni do Caleba a później trafia do jego domu, ale nie kontaktuje się z Jamie ani Cethem, z których żaden nie może zrozumieć, dlaczego nie chciał do nich zadzwonić lub przyjść do domu.
Następuje blok scen pokazujących związki między emocjonalnymi problemami bohaterów i ich życiem seksualnym. W domu Caleba, on i James uprawiają seks, a James pozwala Calebowi na penetrację analną – coś, na co nie pozwalał wcześniej nikomu. Potem w trakcie zaciemnienia James pojawia się w oknie mieszkania Caleba. Jamie go dostrzega i zdaje sobie sprawę, że James jest żywy i ma się dobrze. Rob i Severin spotykają się, a Rob prosi Severin by go uderzyła, o co nie mógłby prosić Sofię. Sofia we śnie przedziera się przez gęste zarośla i dociera na brzeg morza, gdzie po raz kolejny próbuje osiągnąć orgazm. Nie udaje się jej to, a w rzeczywistym świecie światło gaśnie w całym mieście.
Film kończy piosenka Justin Bond w Shortbus podczas zaciemnienia. Sofia przychodzi i dostrzegłszy Roba z Severin siada sama. Jamie i James siedzą razem, a Ceth jest z Calebem. Sofia angażuje się w trójkąt z parą którą widziała kilka razy wcześniej i wreszcie osiąga orgazm, a zaciemnienie w Nowym Jorku kończy się.
Obsada filmu „Shortbus”
- Sook-Yin Lee jako Sophia
- Paul Dawson jako James
- PJ DeBoy jako Jamie
- Lindsay Beamish jako „Severin” (Jennifer Aniston)
- Peter Stickles jako Caleb
- Jay Brannan jako Ceth
- Raphael Baker jako Rob
- Alan Mandell jako Tobias
- Mary Beth Peil jako Anna
- Justin Bond jako on sam, drag queen będąca właścicielką klubu „Shortbus”
Część obsady stanowią osoby LGBT otwarcie mówiące o swojej orientacji. Grający parę gejów Paul Dawson i PJ DeBoy rzeczywiście są partnerami. Od 2004 r. mieszkają razem w Nowym Jorku. Sook-Yin Lee deklaruje się jako biseksualistka i w ramach świętowania uwzględnienia orientacji seksualnej w Kanadyjskiej Karcie Praw i Swobód pocałowała kobietę na żywo w telewizji. Peter Stickles jest gejem i wystąpił w serialu LGBT The Lair. Gejem jest również Jay Brennan.
Produkcja
Scenariusz i koncepcja postaci była tworzona wspólnie przez 2,5 roku w ramach warsztatów improwizacyjnych z obsadą aktorską. Na stronie internetowej ogłoszenie o castingu wywołało pół miliona odsłon i nadesłano 500 zgłoszeń. 40 osób zostało zaproszonych na zdjęcia próbne i warsztaty improwizacyjne. Wybrano dziewięciu aktorów. Przed castingiem nie było żadnej zaplanowanej fabuły filmu. Mitchell napisał scenariusz inspirowany przez warsztaty i próby.
Sceny seksu w filmie nie były symulowane. Mitchell zwraca uwagę, że o ile seks można ukazywać metaforycznie poprzez np. pociąg wjeżdżający w tunel o tyle poprzez realistycznie ukazany seks można w metaforyczny sposób ukazać inne elementy ludzkiego życia:
Również w pełni realistycznie przedstawiono otwierającą film sekwencję ukazującą Jamesa masturbującego się i wykonującego autofellatio z wytryskiem spermy w usta w pozycji jogi halasana.
Panoramiczny pejzaż nowojorski przeplatający się przez film został całkowicie wygenerowane komputerowo i zaprojektowany przez Johna Baira.
Postać Tobiasa (Alan Mandell) – starszego mężczyzny, podającego się za ex-burmistrza Nowego Jorku, nawiązuje do autentycznego burmistrza Eda Kocha, będącego od dawna przedmiotem plotek na temat jego orientacji psychoseksualnej.
Odbiór
Film uzyskał ocenę 66/100 w ramach serwisu Rotten Tomatoes i 64/100 w ramach serwisu Metacritic.
Sook-Yin Lee została zwolniona przez kanadyjską rozgłośnię CBC z roli gospodarza programu radiowego ze względu na jej udział w filmie. Ostatecznie zachowała swoją pracę ponieważ CBC ustąpiła w obliczu wsparcie dla Lee ze strony słuchaczy[2], jak również ze strony postaci świata kultury takich jak Francis Ford Coppola, Michael Stipe, Moby, Julianne Moore i Yoko Ono.[3]
W Korei Południowej początkowo zakazano rozpowszechniania filmu ale po odwołaniu dystrybutora Sąd Najwyższy Korei Południowej nakazał zniesienie zakazu.[4]
Wydanie na DVD
Istnieją dwie wersje polskiego wydania na DVD. Jedna zawiera dodatki przedstawiające opis realizacji filmu, komentarze reżyserskie i usunięte materiały filmowe[1] podczas gdy druga jest tych elementów pozbawiona.
Nagrody i nominacje
Rok | Nagroda | Festiwal | Kategoria | Nominowany | Rezultat |
---|---|---|---|---|---|
2006 | Golden Eye | Zurich Film Festival | Najlepszy nowy film fabularny | John Cameron Michel | Nagroda |
2006 | Międzynarodowa Nagroda Jurorów | São Paulo International Film Festival | — | John Cameron Mitchell | Nominacja |
2006 | Nagroda Gotham | Gotham Awards | Najlepszy zespół aktorski | Sook-Yin Lee, Paul Dawson, PJ DeBoy, Lindsay Beamish, Raphael Barker, Peter Stickles, Jay Brannan, Justin Bond | Nagroda |
2006 | Gijón International Film Festival | Najlepsza scenografia | Jody Asnes | Nagroda | |
2006 | Gijón International Film Festival | Najlepszy scenariusz | John Cameron Mitchell | Nagroda | |
2006 | Grand Prix Asturias | Gijón International Film Festival | Najlepsza fabuła | John Cameron Mitchell | Nominacja |
2006 | Nagroda publiczności | Athens International Film Festival | Film dramatyczny | John Cameron Mitchell | Nagroda |
2007 | Chloturdis | Chloturdis Awards | Najlepszy film | Nominacja | |
2007 | GLAAD | GLAAD Media Awards | Wybitny film – wydanie rozszerzone | Nominacja | |
2007 | Glitter | Glitter Awards | Paul Dawson | Nagroda | |
2007 | Producers Award | Independent Spirit Awards | Howard Gertler, Tim Parell | Nagroda |
Zwiastun filmu „Shortbus”
Opis dystrybutora
Jest to opowieść o kilku mieszkańcach Nowego Jorku, których tragiczne i komiczne losy łączą się w tytułowym klubie poligamicznej seksualności – SHORTBUS. Sofia jest seksuolożką, która nigdy nie przeżyła orgazmu. Od lat udaje szczytowanie i ukrywa to przed mężem. Próbuje jej pomóc Severin, która na co dzień odgrywa przed mężczyznami rolę dominy i w ten sposób zarabia na życie. Klientami seksuolożki Sofii są Jamie i James, para gejów z wieloletnim stażem. Jamie proponuje partnerowi miłosny trójkąt z młodym muzykiem Cethem, na co James niechętnie się godzi. Intencje Jamiego wykraczają jednak poza wyrafinowane formy rozkoszy, o czym dowiadujemy się dzięki prywatnemu śledztwu prowadzonemu przez podglądacza Caleba...[1]
Film przeznaczony jest wyłącznie dla widzów dorosłych.[1]
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Shortbus (pol.). tongariro.pl. [dostęp 2011-12-25].
- ↑ Jay Stone: Sook-Yin Lee's film debut definitely not CBC fare (ang.). canada.com, 2006-05-22. [dostęp 2006-07-24].
- ↑ Brian D. Johnson: Sook-Yin Lee shocker in Cannes (ang.). macleans.com, 2006-06-02. [dostęp 2011-12-24].
- ↑ Film Banned For Its Gay Content (ang.). ontopmag.com, 2009-01-26. [dostęp 2011-12-25].