Przejdź do zawartości

Religie a homoseksualność: Różnice pomiędzy wersjami

m
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
anonimowy użytkownik (dyskusja)
(→‎Akceptacja dla homoseksualności w odłamach chrześcijaństwa: Aktualizacja wyznań przychylnych osobom LGBT)
Linia 79: Linia 79:


22 lipca 1992 r. Kongregacja Nauki Wiary, której prefektem wówczas był Joseph Ratzinger, ogłosiła dokument, w którym zaaprobowała dyskryminację ze względu na orientację seksualną, odróżniając ją od innych form dyskryminacji takich jak rasowa czy etniczna.<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.vatican.va/roman_curia/congregations/cfaith/documents/rc_con_cfaith_doc_19920724_homosexual-persons_pl.html | tytuł = Uwagi dotyczące odpowiedzi na propozycje ustaw o niedyskryminacji osób homoseksualnych | data dostępu = 2011-11-11 | opublikowany = vatican.va | język = pl}}</ref>
22 lipca 1992 r. Kongregacja Nauki Wiary, której prefektem wówczas był Joseph Ratzinger, ogłosiła dokument, w którym zaaprobowała dyskryminację ze względu na orientację seksualną, odróżniając ją od innych form dyskryminacji takich jak rasowa czy etniczna.<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.vatican.va/roman_curia/congregations/cfaith/documents/rc_con_cfaith_doc_19920724_homosexual-persons_pl.html | tytuł = Uwagi dotyczące odpowiedzi na propozycje ustaw o niedyskryminacji osób homoseksualnych | data dostępu = 2011-11-11 | opublikowany = vatican.va | język = pl}}</ref>
=== Islam ===
Koran, uznawany przez muzułmanów jako święta księga islamu, wypowiada się co do czynów homoseksualnych w surze al-Araf (Wzniesione krawędzie) (7,79) oraz w surze asz-Szuara (Poeci) (26,166), nawiązując do opowiadania o Sodomie. Hadisy, czyli świadectwa opinii proroka Mahometa jeszcze bardziej ostro wypowiadają się w tej kwestii (Zabij tego który to czyni, a także tego, któremu to czynią) zabraniając zarówno liwat, stosunków seksualnych między mężczyznami, jak i sihak, stosunków lesbijskich. Islamskie szkoły prawa różniły się głównie co do kary, jaką powinni ponosić homoseksualiści oraz sposobu dowodzenia winy. Historycznie w krajach islamskich homoseksualizm był czasem tolerowany, czemu sprzyjała poligamia. W wielu jednak, w których islam jest religią państwową za homoseksualizm nadal grozi kara śmierci: w Iranie, Arabii Saudyjskiej, Mauretanii, Sudanie i Jemenie. Przykładem jest egzekucja irańskich nastolatków-gejów, Mahmuda Asgariego i Ajaza Marhoniego, dokonana w 2005 roku przez irańskich fundamentalistów. W innych państwach przepisy są łagodniejsze, co zazwyczaj oznacza wieloletnie więzienie. Również lesbijki bywały prześladowane – historyk at-Tabari opisuje przypadek ukarania śmiercią pary lesbijek uprawiających seks w haremie kalifa al-Hadiego.
Z drugiej zaś strony prawa te nie zawsze są ściśle egzekwowane. W egipskiej oazie Siwa do 1928 roku (potajemnie do początku lat 50. XX wieku) praktykowane były małżeństwa między mężczyznami[80], co było jednak pewnym regionalnym wyjątkiem. W krajach zachodnich w diasporze muzułmańskiej istnieją organizacje homoseksualistów-muzułmanów (Queer Jihad, Al-Fatiha), uważane jednak przez współwyznawców za apostatów. Oprócz tego w nielicznych krajach muzułmańskich istnieją organizacje LGBT (Indonezja, Turcja, Liban, Sierra Leone, Bangladesz).


{{Przypisy|2}}
{{Przypisy|2}}


[[Kategoria:Związki wyznaniowe|!]]
[[Kategoria:Związki wyznaniowe|!]]
1

edycja

Ciasteczka pomagają nam dostarczać nasze usługi. Korzystając z naszych usług, zgadzasz się na wykorzystywanie ciasteczek.