217
edycji
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(aktualizacja) |
(→Emigracja Zboralskiego i oskarżenia m.in. natury finansowej skierowane wobec niego: aktualizacja) |
||
Linia 25: | Linia 25: | ||
Po wyłonieniu grupy 15 osób, sygnatariuszy-założycieli gotowych podać swoje dane osobowe do wniosku rejestracyjnego stowarzyszenia (niektóre z nich były ofiarami milicyjnej [[Akcja Hiacynt|Akcji Hiacynt]] z lat 1985-1987), w dniu 24 marca 1988 w Wydziale Społeczno-Administracyjnym Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy złożono dokumenty założycielskie, w tym statut WRH. Na skutek decyzji politycznych ówczesnego ministra spraw wewnętrznych, generała [[Czesław Kiszczak|Czesława Kiszczaka]], odmówiono rejestracji stowarzyszenia o nazwie "Warszawski Ruch Homoseksualny", uzasadniając to obawami, że stowarzyszenie to naruszałoby zasady ''moralności publicznej'', względnie uzasadniając to obawami przed reakcją [[kościół katolicki|Kościoła rzymskokatolickiego]]<ref name=autonazwa6>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/1988-10-polityka.htm|tytuł=Notatka w "Polityce" z dnia 29 października 1988 o odmowie rejestracji WRH|data dostępu=2012-07-06}}</ref><ref name=autonazwa7>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/1988-rzeczpospolita.htm|tytuł=Informacja w "Rzeczpospolitej" z dnia 10 listopada 1988 r. z konferencji prasowej Jerzego Urbana|data dostępu=2012-07-06}}</ref><ref name=autonazwa9>{{Cytuj stronę|url=http://zboralski.cba.pl/?page_id=529|tytuł=Andrzej Selerowicz: "Leksykon kochających inaczej", str. 19-28, ISBN 83-900208-6-6|data dostępu=2012-07-06}}</ref>. Z chwilą odmowy rejestracji WRH jako samodzielnego stowarzyszenia, wypowiedziano lokal grupie. Z tą chwilą dalsza działalność grupy stała się niemożliwa i na przełomie lata i jesieni 1988 nastąpiło jej samorozwiązanie. | Po wyłonieniu grupy 15 osób, sygnatariuszy-założycieli gotowych podać swoje dane osobowe do wniosku rejestracyjnego stowarzyszenia (niektóre z nich były ofiarami milicyjnej [[Akcja Hiacynt|Akcji Hiacynt]] z lat 1985-1987), w dniu 24 marca 1988 w Wydziale Społeczno-Administracyjnym Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy złożono dokumenty założycielskie, w tym statut WRH. Na skutek decyzji politycznych ówczesnego ministra spraw wewnętrznych, generała [[Czesław Kiszczak|Czesława Kiszczaka]], odmówiono rejestracji stowarzyszenia o nazwie "Warszawski Ruch Homoseksualny", uzasadniając to obawami, że stowarzyszenie to naruszałoby zasady ''moralności publicznej'', względnie uzasadniając to obawami przed reakcją [[kościół katolicki|Kościoła rzymskokatolickiego]]<ref name=autonazwa6>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/1988-10-polityka.htm|tytuł=Notatka w "Polityce" z dnia 29 października 1988 o odmowie rejestracji WRH|data dostępu=2012-07-06}}</ref><ref name=autonazwa7>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/1988-rzeczpospolita.htm|tytuł=Informacja w "Rzeczpospolitej" z dnia 10 listopada 1988 r. z konferencji prasowej Jerzego Urbana|data dostępu=2012-07-06}}</ref><ref name=autonazwa9>{{Cytuj stronę|url=http://zboralski.cba.pl/?page_id=529|tytuł=Andrzej Selerowicz: "Leksykon kochających inaczej", str. 19-28, ISBN 83-900208-6-6|data dostępu=2012-07-06}}</ref>. Z chwilą odmowy rejestracji WRH jako samodzielnego stowarzyszenia, wypowiedziano lokal grupie. Z tą chwilą dalsza działalność grupy stała się niemożliwa i na przełomie lata i jesieni 1988 nastąpiło jej samorozwiązanie. | ||
== Emigracja Zboralskiego i oskarżenia | == Emigracja Zboralskiego i oskarżenia natury finansowej skierowane wobec niego == | ||
Do rozpadu grupy przyczyniło się m.in. to, że lider grupy, Zboralski wyemigrował w kwietniu 1988 r. do Niemiec i tam poprosił o azyl polityczny. Swoje działanie określił później jako tchórzostwo<ref name=autonazwa2 />. [[Włodzimierz Antos]], wspierający WRH dziennikarz (późniejszy wydawca miesięcznika "Okay"), oskarżył Zboralskiego o defraudację pieniędzy rzekomo należących do WRH a ofiarowanych przez organizacje m.in z Austrii i Szwajcarii. Pieniądze te miały być wywiezione przez Zboralskiego do Niemiec w tranzycie przez Austrię. Spowodowało to m.in. zaaranżowane przez Antosa, z pomocą znajomych celników, zatrzymanie Zboralskiego na granicy w Zebrzydowicach, wysadzenie go z pociągu jadącego do Wiednia i przeprowadzenie gruntownej rewizji bagażu i rewizji osobistej. Działania te opóźniły wyjazd Zboralskiego za granicę o cały dzień. Ponieważ było to bezpodstawne pomówienie, rewizja nie wykazała przemytu pieniędzy. Wszystkie organizacje z Austrii i Szwajcarii, które według Antosa finansowały Zboralskiego, sporządziły w związku z tym oświadczenia i je opublikowały. Oświadczono w nich, że Zboralski nigdy nie otrzymywał żadnych pieniędzy z Zachodu na działalność WRH z ich funduszów<ref>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/1988-finanse-wrh.htm|tytuł=Oświadczenie austriackiej HOSI Wien, Austriackiej AIDS-Hilfe i szwajcarskiej HACH po fałszywych oskarżeniach przeciw Zboralskiemu o defraudację funduszy WRH|data dostępu=2012-07-06}}</ref> | Do rozpadu grupy przyczyniło się m.in. to, że lider grupy, Zboralski wyemigrował w kwietniu 1988 r. do Niemiec i tam poprosił o azyl polityczny. Swoje działanie określił później jako tchórzostwo<ref name=autonazwa2 />. [[Włodzimierz Antos]], wspierający WRH dziennikarz (późniejszy wydawca miesięcznika "Okay"), oskarżył Zboralskiego o defraudację pieniędzy rzekomo należących do WRH a ofiarowanych przez organizacje m.in z Austrii i Szwajcarii. Pieniądze te miały być wywiezione przez Zboralskiego do Niemiec w tranzycie przez Austrię. Spowodowało to m.in. zaaranżowane przez Antosa, z pomocą znajomych celników, zatrzymanie Zboralskiego na granicy w Zebrzydowicach, wysadzenie go z pociągu jadącego do Wiednia i przeprowadzenie gruntownej rewizji bagażu i rewizji osobistej. Działania te opóźniły wyjazd Zboralskiego za granicę o cały dzień. Ponieważ było to bezpodstawne pomówienie, rewizja nie wykazała przemytu pieniędzy. Wszystkie organizacje z Austrii i Szwajcarii, które według Antosa finansowały Zboralskiego, sporządziły w związku z tym oświadczenia i je opublikowały. Oświadczono w nich, że Zboralski nigdy nie otrzymywał żadnych pieniędzy z Zachodu na działalność WRH z ich funduszów<ref>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/1988-finanse-wrh.htm|tytuł=Oświadczenie austriackiej HOSI Wien, Austriackiej AIDS-Hilfe i szwajcarskiej HACH po fałszywych oskarżeniach przeciw Zboralskiemu o defraudację funduszy WRH|data dostępu=2012-07-06}}</ref>. | ||
== Rzeczywiste źrodła finansowania działalności Warszawskiego Ruchu Homoseksualnego == | == Rzeczywiste źrodła finansowania działalności Warszawskiego Ruchu Homoseksualnego == |