217
edycji
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(zmiana zdjęcia) |
(Uzupełnienie, aktualizacja przypisów) |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
== Życiorys przed działalnością w [[Warszawski Ruch Homoseksualny|Warszawskim Ruchu Homoseksualnym]] == | == Życiorys przed działalnością w [[Warszawski Ruch Homoseksualny|Warszawskim Ruchu Homoseksualnym]] == | ||
Jest absolwentem Liceum Ogólnokształcącego w Nowej Soli | Jest absolwentem Liceum Ogólnokształcącego w Nowej Soli. Trzykrotnie zaczynał naukę w Medycznym Studium Zawodowym na Wydziale Pielęgniarstwa w Nowej Soli. Pierwszy raz uczynił to w 1989 r. po nie udanej próbie rozpoczęcia studiów germanistycznych na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Po dwóch semestrach przerwał naukę zawodu pielęgniarza i rozpoczął w 1980 r. studia na Wyższym Seminarium Duchownym Zakonu Paulinów na Skałce w Krakowie. W 1982 r. zakon skierował go na dalsze studia do Niemiec<ref>{{Cytuj stronę|url=http://zboralski.cba.pl/wp-content/uploads/2011/10/1982-paulini-studia-rfn.jpg|tytuł=Zaświadczenie Episkopatu Polski o skierowaniu Zboralskiego na studia do Niemiec|data dostępu=2013-01-26}}</ref>. Na skutek odmowy wydania mu paszportu przez SB<ref>{{Cytuj stronę|url=http://zboralski.cba.pl/wp-content/uploads/2011/10/odmowy-paszportu-1982.jpg|tytuł=Odmowy wydania Zboralskiemu paszportu na wyjazd na studia do Niemiec|data dostępu=2013-01-26}}</ref> zdecydował się 22 listopada 1982 r. opuścić zakon i wznowił naukę w szkole pielęgniarskiej wiosną 1983 r. Jesienią 1983 r. został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej. Był sanitariuszem w Jednostce Wojskowej 1383 w Opolu<ref>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/1983-wojsko-przepustka.htm |tytuł=Przepustka żołnierska uprawniająca do opuszczania koszar w Opolu|data dostępu=2013-01-26}}</ref>. Po udanej symulacji choroby opuścił wojsko po 7 miesiącach wiosną 1984 r. | ||
W tym okresie był aktywnym [[naturyzm|naturystą]], zaangażowanym równocześnie w tworzenie młodzieżowego odłamu Polskiego Towarzystwa Naturystycznego (m.in. wiosna 1985 r. zalegalizował działalność grupy o najdłuższej nazwie w Polsce: Sekcję Naturystyczną Klubu Turystyki Rowerowej przy Zarządzie Miejsko-Gminnym Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej w Nowej Soli), jak też nawiązywał współpracę z grupą ETAP z Wrocławia i innymi aktywnymi ośrodkami gejowsko-lesbijskimi w Polsce i Niemczech Wschodnich. Aktywność tych grup zaniepokoiła władze Polski i w efekcie: Zboralskiemu zakazano działalności jako naturyście w ramach ZSMP a przeciw działalnościom grup gejowsko-lesbijskim rozpętano [[Akcja Hiacynt|akcję "Hiacynt"]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http:// | W tym okresie był aktywnym [[naturyzm|naturystą]], zaangażowanym równocześnie w tworzenie młodzieżowego odłamu Polskiego Towarzystwa Naturystycznego (m.in. wiosna 1985 r. zalegalizował działalność grupy o najdłuższej nazwie w Polsce: Sekcję Naturystyczną Klubu Turystyki Rowerowej przy Zarządzie Miejsko-Gminnym Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej w Nowej Soli), jak też nawiązywał współpracę z grupą ETAP z Wrocławia i innymi aktywnymi ośrodkami gejowsko-lesbijskimi w Polsce i Niemczech Wschodnich. Aktywność tych grup zaniepokoiła władze Polski i w efekcie: Zboralskiemu zakazano działalności jako naturyście w ramach ZSMP a przeciw działalnościom grup gejowsko-lesbijskim rozpętano [[Akcja Hiacynt|akcję "Hiacynt"]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://zboralski.cba.pl/wp-content/uploads/2011/10/ipn1.png|tytuł=List Zboralskiego do Wiednia po rozpoczęciu się Akcji "Hiacynt"|data dostępu=2013-01-26}}</ref> . | ||
Zboralski był pierwszą ofiarą tej akcji znaną z imienia i nazwiska<ref>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/1999-inaczej.htm|tytuł="Inaczej" nr 10 z 1999 r.: ''Pytaniami deptano najintymniejszą sferę człowieka''|data dostępu=2013-01-26}}</ref><ref>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/2004-przekroj.htm|tytuł="Przekrój" nr 35 z 2004 r.: ''Różowe teczki''|data dostępu=2013-01-26}}</ref>. W 2008 r. [[IPN]] odrzucił jego wniosek o ściganie inicjatorów tej akcji<ref>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/2008-decyzja-ipn.htm|tytuł=Decyzja IPN z 2008 r. o odmowie ścigania inicjatorów Akcji "Hiacynt"|data dostępu=2013-01-26}}</ref>, co motywowano tym, że prześladowania homoseksualistów przez Milicję Obywatelską i SB w 1985 ro. były zgodne z obowiązującym prawem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej<ref>{{Cytuj stronę|url=http://gejowo.pl/index.php?&pid=2&a_id=886|tytuł=Portal Gejowo.pl: "Sojusz Kurtyki z Kiszczakiem|data dostępu=2013-01-26}}</ref>. | Zboralski był pierwszą ofiarą tej akcji znaną z imienia i nazwiska<ref>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/1999-inaczej.htm|tytuł="Inaczej" nr 10 z 1999 r.: ''Pytaniami deptano najintymniejszą sferę człowieka''|data dostępu=2013-01-26}}</ref><ref>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/2004-przekroj.htm|tytuł="Przekrój" nr 35 z 2004 r.: ''Różowe teczki''|data dostępu=2013-01-26}}</ref>. W 2008 r. [[IPN]] odrzucił jego wniosek o ściganie inicjatorów tej akcji<ref>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/2008-decyzja-ipn.htm|tytuł=Decyzja IPN z 2008 r. o odmowie ścigania inicjatorów Akcji "Hiacynt"|data dostępu=2013-01-26}}</ref>, co motywowano tym, że prześladowania homoseksualistów przez Milicję Obywatelską i SB w 1985 ro. były zgodne z obowiązującym prawem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej<ref>{{Cytuj stronę|url=http://gejowo.pl/index.php?&pid=2&a_id=886|tytuł=Portal Gejowo.pl: "Sojusz Kurtyki z Kiszczakiem|data dostępu=2013-01-26}}</ref>. | ||
Linia 26: | Linia 26: | ||
W latach 1992-2002 był stałym współpracownikiem miesięcznika [[INACZEJ]]. W 1999 r. był członkiem zespołu redakcyjnego tygodnika "Gazeta Nowosolska". Publikował w "[[Fakty i Mity|Faktach i Mitach]]". Opisał między innymi, czego dowiedział się jako kleryk o aferze na Jasnej Górze w 1978 r.<ref>{{Cytuj stronę|url=http://zboralski.cba.pl/?page_id=117|tytuł=Afera na Jasnej Górze w 1978 r.|data dostępu=2013-01-26}}</ref>. W 1992 r. jako pierwszy poruszył w prasie ogólnopolskiej kwestię legalizacji związków partnerskich Polaków<ref>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/1992-przeglad.htm|tytuł=Przegląd Tygodniowy nr 45 z 1992 r. ''Jak z tym jest u Niemców?''|data dostępu=2013-01-26}}</ref>. | W latach 1992-2002 był stałym współpracownikiem miesięcznika [[INACZEJ]]. W 1999 r. był członkiem zespołu redakcyjnego tygodnika "Gazeta Nowosolska". Publikował w "[[Fakty i Mity|Faktach i Mitach]]". Opisał między innymi, czego dowiedział się jako kleryk o aferze na Jasnej Górze w 1978 r.<ref>{{Cytuj stronę|url=http://zboralski.cba.pl/?page_id=117|tytuł=Afera na Jasnej Górze w 1978 r.|data dostępu=2013-01-26}}</ref>. W 1992 r. jako pierwszy poruszył w prasie ogólnopolskiej kwestię legalizacji związków partnerskich Polaków<ref>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/1992-przeglad.htm|tytuł=Przegląd Tygodniowy nr 45 z 1992 r. ''Jak z tym jest u Niemców?''|data dostępu=2013-01-26}}</ref>. | ||
Od 2002 r. był członkiem [[RACJA Polskiej Lewicy|Antyklerykalnej Partii Postępu Racja]]. Pełnił w niej kolejno funkcje: przewodniczącego zarządu miejskiego w Nowej Soli, przewodniczącego zarządu regionu zielonogórskiego oraz rzecznika prasowego zarządu wojewódzkiego w Województwie lubuskim. W 2004 r. z ramienia tej partii kandydował do Parlamentu Europejskiego z okręgu wyborczego we Wrocławiu <ref>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/2004-lubuska.htm|tytuł=Gazeta Lubuska z 30.04.2004 o wyborach do Parlamentu Europejskiego | Od 2002 r. był członkiem [[RACJA Polskiej Lewicy|Antyklerykalnej Partii Postępu Racja]]. Pełnił w niej kolejno funkcje: przewodniczącego zarządu miejskiego w Nowej Soli, przewodniczącego zarządu regionu zielonogórskiego oraz rzecznika prasowego zarządu wojewódzkiego w Województwie lubuskim. W 2004 r. z ramienia tej partii kandydował do Parlamentu Europejskiego z okręgu wyborczego we Wrocławiu <ref>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/2004-lubuska.htm|tytuł=Gazeta Lubuska z 30.04.2004 o wyborach do Parlamentu Europejskiego|data dostępu=2013-01-26}}</ref>. W 2004 r. jako pierwszy otrzymał honorowe członkostwo [[Kampania Przeciw Homofobii|Kampanii Przeciw Homofobii]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/2003-dyplom-kph.htm|tytuł=Dyplom nadania członkostwa honorowego KPH|data dostępu=2013-01-26}}</ref>. W 2005 r. wstąpił do Unii Lewicy III RP. W w tym samym roku kandydował z jej ramienia w wyborach do Sejmu RP, na liście Sojusz Lewicy Demokratycznej, w okręgu wyborczym w Piotrkowie Trybunalskim. | ||
Wraz ze swoim partnerem, [[Krzysztof Bogumił Nowak|Krzysztofem Nowakiem]], zalegalizował swój związek partnerski w Anglii dnia 12 października 2007 r<ref>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/2007-civil-partnership.htm|tytuł=Certyfikat zawarcia brytyjskiego Civil Partnership|data dostępu=2013-01-26}}</ref>. Byli pierwszą polską parą [[gej]]ów, którzy uczynili to w tym kraju | Wraz ze swoim partnerem, [[Krzysztof Bogumił Nowak|Krzysztofem Nowakiem]], zalegalizował swój związek partnerski w Anglii dnia 12 października 2007 r<ref>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/2007-civil-partnership.htm|tytuł=Certyfikat zawarcia brytyjskiego Civil Partnership|data dostępu=2013-01-26}}</ref>. Byli pierwszą polską parą [[gej]]ów, którzy uczynili to w tym kraju<ref>Pierwszym Polakiem, który zawarł tego rodzaju związek jest Tomasz Bączkowski z Fundacji Równości; jego partner jest Niemcem. Wg innych źródeł pierwszą taką osobą był Leszek Soliński</ref>. Zboralski i Nowak są jedną z par pokazanych w filmie dokumentalnym w reżyserii Roberta Glińskiego pt. ''Homo.pl''. | ||
Po emigracji do Wielkiej Brytanii ich prywatny wizerunek posłużył w czasie kampanii lobbingowania na rzecz legalizacji związków partnerskich w Polsce<ref>{{Cytuj stronę|url= | Po emigracji do Wielkiej Brytanii ich prywatny wizerunek posłużył w czasie kampanii lobbingowania na rzecz legalizacji związków partnerskich w Polsce<ref>{{Cytuj stronę|url=https://youtu.be/dTSxlDCwQR0|tytuł=Reportaż POLSAT o Zboralskim i Nowaku|data dostępu=2013-01-26}}</ref><ref> {{Cytuj stronę|url=http://www.nto.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20080430/REPORTAZ/319421361|tytuł="Nowa Trybuna Opolska" z 30.04.2008 o związku Zboralskiego i Nowaka|data dostępu=2013-01-26}}</ref><ref>{{Cytuj stronę|url=http://wyborcza.pl/51,76842,6715254.html?i=1|tytuł="Gazeta Wyborcza” z 12.06.2009: Relacja ze debaty o gejach i lesbijkach w Polsce|data dostępu=2013-01-26}}</ref>. | ||
Był inicjatorem powstania grupy zrzeszającej polskie lesbijki i gejów na emigracji w Anglii<ref>{{Cytuj stronę|url=http://gejowo.pl/index.php?pid=3&n_id=10200&n_offset=465&reply=103735|tytuł=Portal Gejowo.pl o inicjatywie na rzecz polskiego środowiska LGBT w Wielkiej Brytanii | Był inicjatorem powstania grupy zrzeszającej polskie lesbijki i gejów na emigracji w Anglii<ref>{{Cytuj stronę|url=http://gejowo.pl/index.php?pid=3&n_id=10200&n_offset=465&reply=103735|tytuł=Portal Gejowo.pl o inicjatywie na rzecz polskiego środowiska LGBT w Wielkiej Brytanii|data dostępu=2013-01-26}}</ref>, działającej przy Lesbian and Gay Foundation w Manchesterze. Był ławnikiem Sądu Koronnego (ang.: Crown Court of England) w Manchesterze<ref>{{Cytuj stronę|url=http://21-12-2012.cba.pl/2010-lawnik-uk.htm|tytuł=Akt powołania Zboralskiego na ławnika Sądu Koronnego w Manchesterze w 2010 r.(ang.)|data dostępu=2013-01-26}}</ref>. Do roku 2015 pracował w wyuczonym zawodzie jako pielęgniarz geriatryczny i w wyniku złego stanu zdrowia przeszedł na rentę inwalidzką w 2016. Jego związek partnerski z [[Krzysztof Bogumił Nowak|K. Nowakiem]] uległ rozpadowi i oficjalna procedura rozwodowa została zakończona 8 marca [[2011]] r. decyzją sądu rodzinnego w Manchesterze. Obecnie jest rozwodnikiem i żyje samotnie. Od 2013 jest obywatelem Wielkiej Brytanii. | ||
W lutym 2010 r. dziennikarz "The Independent", Johann Hari, określił Zboralskiego "działaczem gejowskim-weteranem", w czasie wywiadu z Davidem Cameronem, gdy przedstawił mu zarzut Zboralskiego wchodzenia przez późniejszego premierem Wielkiej Brytanii w przyjazne relacje z ugrupowaniami neo-faszystowskimi z Polski<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.independent.co.uk/news/uk/politics/lets-talk-about-sex-johann-hari-grills-david-cameron-over-gay-rights-1888688.html|tytuł=Let's talk about sex: Johann Hari grills David Cameron over gay rights|opublikowany=The Independent|data=4 luty 2010|data dostępu=2013-01-26|język=en}}</ref>. | W lutym 2010 r. dziennikarz "The Independent", Johann Hari, określił Zboralskiego "działaczem gejowskim-weteranem", w czasie wywiadu z Davidem Cameronem, gdy przedstawił mu zarzut Zboralskiego wchodzenia przez późniejszego premierem Wielkiej Brytanii w przyjazne relacje z ugrupowaniami neo-faszystowskimi z Polski<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.independent.co.uk/news/uk/politics/lets-talk-about-sex-johann-hari-grills-david-cameron-over-gay-rights-1888688.html|tytuł=Let's talk about sex: Johann Hari grills David Cameron over gay rights|opublikowany=The Independent|data=4 luty 2010|data dostępu=2013-01-26|język=en}}</ref>. | ||
Linia 66: | Linia 66: | ||
|{{#widget:YouTube|id=qh-sLdtMP08}} | |{{#widget:YouTube|id=qh-sLdtMP08}} | ||
|{{#widget:YouTube|id=n-f1wILEuZo}} | |{{#widget:YouTube|id=n-f1wILEuZo}} | ||
|} | |||
{| style="width:500px" | |||
| <center>Relacja o życiowej drodze prowadzącej Waldemara Zboralskiego do działalności gejowskiej i "Akcji Hiacynt"</center> | |||
| <center>Relacja Waldemar Zboralskiego o "Akcji Hiacynt"</center> | |||
| <center></center> | |||
|- | |||
|{{#widget:YouTube|id=qaSRpL2sjkg}} | |||
|{{#widget:YouTube|id=PHBIqN9A1Us}} | |||
|} | |} | ||
{{Przypisy|2}} | {{Przypisy|2}} |