2793
edycje
Przyczyny homoseksualizmu: Różnice pomiędzy wersjami
brak opisu edycji
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Przyczyny homoseksualizmu''', | '''Przyczyny homoseksualizmu''', przyczyny, dla których człowiek rodzi się [[Homoseksualizm|homoseksualistą]]. | ||
Obecnie jako najbardziej prawdopodobną przyczynę homoseksualizmu naukowcy wskazują czynnik epigenetyczny. Choć jeszcze nie wszystkie elementy mechanizmu powstawania homoseksualności zostały dokładnie wyjaśnione to jednak wyniki badań naukowych nie pozostawiają wątpliwości, że orientacja psychoseksualna kształtuje się na etapie życia płodowego i rodząc się człowiek ma już określoną, niedającą się [[Leczenie homoseksualizmu|zmienić]] orientacją homoseksualną, biseksualną lub heteroseksualną. | |||
Jako | Jako przyczynę powstawania orientacji homoseksualnej naukowcy od dawna typowali czynnik genetyczny lub hormonalny, czyli wpływ hormonów na rozwijający się płód. Badania naukowe wykazały również, że już kilkuletnie, homoseksualne dzieci wykazują zainteresowanie swoją płcią tak jak dzieci heteroseksualne płcią przeciwną. Dowiedzione zostało też, że mózgi osoby homoseksualnej i heteroseksualnej różnią się od siebie w zakresie struktur, kształtujących się na etapie życia płodowego i nie podlegających zmianom w ciągu trwania życia. | ||
=== | == Teorie naukowe na temat powstawania homoseksualności == | ||
=== Epigenetyczna teoria na temat przyczyn homoseksualizmu === | |||
Zgodnie z teorią epigenetyczną homoseksualność wynika z możliwej aktywacji pewnej dziedzicznej informacji genetycznej pod wpływem hormonów matki w czasie życia płodowego. Do aktywacji takiej może dojść ale nie musi. | |||
Epigenetyka zajmuje się badaniem dziedziczenia | Epigenetyka zajmuje się badaniem dziedziczenia niezakodowanego bezpośrednio w DNA. W szczególności istotnym czynnikiem branym pod uwagę przez epigenetykę są markery występujące na wielu genach i wpływające na to jak dany gen jest wyrażany (czy się aktywuje, kiedy i jak mocno).<ref>{{cytuj stronę | url = http://m.tokfm.pl/Tokfm/1,109983,13052185,Skad_sie_bierze_homoseksualizm__Jest_nowy_pomysl_na.html | tytuł = Skąd się bierze homoseksualizm? Jest nowy pomysł na odpowiedź - źródło tkwi epigenetyce | data dostępu = 2013-06-10 | opublikowany = tokfm.pl | data = 2012-12-14 | język = pl}}</ref> | ||
Badanie, opublikowane w [[2012]] roku przez naukowców z ''Narodowego Instytutu Syntezy Matematycznej i Biologicznej'' w Stanach Zjednoczonych, wskazuje na przyczyny epigenetyczne, które mają wpływ na mózg człowieka w okresie płodowym. Wyniki badań naukowców z NIMBioS, tłumaczyć mają ewolucyjne wykształcenie trwałej orientacji homoseksualnej u ludzi.<ref>{{cytuj pismo | nazwisko = Rice | imię = William R. | nazwisko2 = Friberg | imię2 = Urban | nazwisko3 = Gavrilets | imię3 = Sergey | tytuł = Homosexuality as a Consequence of Epigenetically Canalized Sexual Development | czasopismo = The Quarterly Review of Biology | wolumin = 87 | numer = 4 | strony = 343–368| rok = 2012 | miesiąc = grudzień | doi = 10.1086/668167 | język = en}}</ref> | |||
== | Teoria epigenetyczna tłumaczy zarówno wykryte zbieżności w zakresie obrębie pewnych chromosomów jak i to, że niektóre bliźnięta monozygotyczne mogą mieć różną orientację psychoseksualną. Łączy też w sobie elementy wcześniejszych teorii łączących homoseksualizm z czynnikami wyłącznie genetycznymi oraz z poziomem hormonów u matki w okresie życia płodowego. | ||
Naukowcy są całkowicie zgodni, że przyczyną homoseksualizmu nie jest wpływ wychowania ani żadnych innych czynników środowiskowych. | |||
=== Autoimmunologiczna teoria na temat przyczyn męskiego homoseksualizmu === | |||
Teoria autoimmunologiczna koncentruje się wyłącznie na wytłumaczeniu homoseksualności u mężczyzn i jest poparta licznymi badaniami na temat tzw. ''efektu starszych braci'' (geje mają więcej starszych braci niż mężczyźni heteroseksualni albo inaczej u każdego kolejnego syna prawdopodobieństwo wystąpienia homoseksualizmu jest większe). Zgodnie z tą teorią za powstawanie męskiego homoseksualizmu odpowiedzialne mogą być przeciwciała wytwarzane przez organizm matki i oddziałujące na płód w czasie ciąży. Przeciwciała takie powstawać mogą jako reakcja immunologiczna na proteiny wytwarzane przez męski płód. Z każdą kolejną ciążą płci męskiej rośnie ilość takich przeciwciał i tym samym rośnie również prawdopodobieństwo ukształtowania się w życiu płodowym homoseksualnej orientacji. | |||
== Wyniki badań empirycznych na temat przyczyn homoseksualizmu == | |||
=== Badania homoseksualności u bliźniąt jedno i dwujajowych === | |||
Pierwszym naukowym argumentem wskazującym na wrodzony charakter homoseksualności były badania na bliźniętach. Pierwsze takie wyniki pojawiły się w 1991 r. i polegały na porównaniu korelacji homoseksualności wśród bliźniąt jednojajowych i dwujajowych.<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Bailey | imię = J.M. | nazwisko2 = Pillard | imię2 = R.C. | tytuł = A genetic study of male sexual orientation | czasopismo = Arch. Gen. Psychiatry | wolumin = 48 | numer = 12 | strony = 1089–1096 | rok = 1991 | doi = 10.1001/archpsyc.1991.01810360053008 | pmid = 1845227 | język = en}}</ref> Pierwsze takie badania były oparte o niewielką próbkę. W kolejnych badaniach tego typu próbki były większe a ich dobór był reprezentatywny.<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Bailey | imię = J.M. | nazwisko2 = Dunne | imię2 = M.P. | nazwisko3 = Martin | imię3 = N.G. | tytuł = Genetic and environmental influences on sexual orientation and its correlates in an Australian twin sample | czasopismo = J. Pers. Soc. Psychol. | wolumin = 78 | numer = 3 | strony = 524–536 | rok = 2000 | miesiąc = marzec | doi = 10.1037/0022-3514.78.3.524 | pmid = 10743878 | język = en}}</ref> W 2010 r. badanie obejmujące wszystkie dorosłe bliźnięta w Szwecji (ponad 7600) wykazało, że zachowanie homoseksualne tłumaczyły zarówno czynniki dziedziczne, jak i specyficzne czynniki indywidualne (w skład których wchodziły również np. czynniki prenatalne).<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Långström | imię = N. | nazwisko2 = Rahman | imię2 = Q. | nazwisko3 = Carlström | imię3 = E. | nazwisko4 = Lichtenstein | imię4 = P. | tytuł = Genetic and environmental effects on same-sex sexual behavior: a population study of twins in Sweden | czasopismo = Arch. Sex. Behav. | wolumin = 39 | numer = 1 | strony = 75–80 | rok = 2010 | miesiąc = luty | doi = 10.1007/s10508-008-9386-1 | pmid = 18536986 | język = en}}</ref> | |||
Wyniki te były mocną przesłanką na rzecz wrodzonego charakteru homoseksualności, jednak same w sobie nie mogły być jednoznacznym dowodem ze względu na współdzielenie przez bliźnięta czynników środowiskowych. Korelacja nie była również pełna. Oznacza to, że nawet mimo identycznego materiału genetycznego wśród bliźniąt jednojajowych pojawiały się takie pary, u których orientacja była różna. | |||
W 2001 r. opublikowano jednak wyniki opisujące szereg mechanizmów sprawiających, że bliźnięta jednojajowe mogą rozwijać się odmiennie. Różnice mogą pojawiać się m.in. wtedy gdy bliźnięta w życiu płodowym mają osobne łożyska.<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Gringas | imię = P. | nazwisko2 = Chen | imię2 = W. | tytuł = Mechanisms for difference in monozygous twins | czasopismo = Early Human Development | wolumin = 64 | numer = 2 | strony = 105–117 | rok = 2001 | doi = 10.1016/S0378-3782(01)00171-2 | pmid = 11440823 | język = en}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Rutter | imię = Michael | tytuł = Genes and behavior : nature – nurture interplay explaine | data = 2006 | wydawca = Blackwell Pub. | miejsce = Malden, MA ; Oxford | isbn = 1-4051-1061-9 | język = en}}</ref> | |||
=== Badania powiązań chromosomów === | |||
Badania powiązań na poziomie genetycznym wykazały istnienie wielu czynników genetycznych wpływających na homoseksualność. | |||
W 1993 roku Dean Hamer i współpracownicy opublikowali wnioski z analizy sprzężeń na próbie 76 homoseksualnych braci i ich rodziny.<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Hamer | imię = D.H. | nazwisko2 = Hu | imię2 = S. | nazwisko3 = Magnuson | imię3 = V.L. | nazwisko4 = Hu | imię4 = N. | nazwisko5 = Pattatucci | imię5 = A.M. | tytuł = A linkage between DNA markers on the X chromosome and male sexual orientation | czasopismo = Science | wolumin = 261 | numer = 5119 | strony = 321–327 | rok = 1993 | miesiąc = lipiec | doi = 10.1126/science.8332896 | pmid = 8332896 | język = en}}</ref> | |||
Późniejsze analizy wykonane w 1995 r. przez Hu i współpracowników powtarzały i uszczegóławiały wcześniejsze ustalenia. Badanie to wykazało, że 67% gejów braci w próbie, dzieliło znacznik na chromosomie X w Xq28.<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Hu | imię = S. | nazwisko2 = Pattatucci | imię2 = A.M. | nazwisko3 = Patterson | imię3 = C. | nazwisko4 = Li | imię4 = L. | nazwisko5 = Fulker | imię5 = D.W. | tytuł = Linkage between sexual orientation and chromosome Xq28 in males but not in females | czasopismo = Nat. Genet. | wolumin = 11 | numer = 3 | strony = 248–256 | rok = 1995 | miesiąc = listopad | doi = 10.1038/ng1195-248 | pmid = 7581447 | język = en}}</ref> Meta-analiza wszystkich dostępnych danych na temat sprzężeń wskazuje na znaczące powiązanie w zakresie Xq28, ale również wskazuje, że dodatkowe geny muszą być obecne w celu wyjaśnienia pełnego dziedziczenia orientacji seksualnej. | |||
W 2005 r. Mustanski i współpracownicy wykonali skanowanie w pełnym genomie (zamiast tylko skanowania chromosomem X) u osób i rodzin uprzednio objętych badaniem z 1993 r. i 1995 r., jak również u dodatkowych nowych badanych. Wynikiem było znalezienie nowych powiązań i potwierdzenie wcześniej znalezionych.<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Mustanski | imię = B.S. | nazwisko2 = Dupree | imię2 = M.G. | nazwisko3 = Nievergelt | imię3 = C.M. | nazwisko4 = Bocklandt | imię4 = S. | nazwisko5 = Schork | imię5 = N.J. | tytuł = A genomewide scan of male sexual orientation | czasopismo = Hum. Genet. | wolumin = 116 | numer = 4 | strony = 272–278 | rok = 2005 | miesiąc = marzec | doi = 10.1007/s00439-004-1241-4 | pmid = 15645181 | język = en}}</ref> | |||
=== Badania epigenetyczne === | |||
W badaniu Bocklandta i współpracowników z 2006 r. mierzono wskaźnik inaktywacji chromosomu X u 97 matek homoseksualnych mężczyzn w porównaniu z grupą kontrolną 103 kobiet, w tym samym wieku, bez homoseksualnych synów. Liczba kobiet z ekstremalnymi odchyleniami w zakresie inaktywacji chromosomu X była znacząco wyższa u matek gejów (13/97 = 13%) w porównaniu z grupą kontrolną (4/103 = 4%) i była jeszcze wyższa u matek z dwoma lub więcej homoseksualnymi synami (10/44 = 23%). Te wyniki potwierdzają rolę chromosomu X w regulowaniu orientacji seksualnej w podgrupie gejów i wskazują na rolę czynnika epigenetycznego.<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Bocklandt | imię = S. | nazwisko2 = Horvath | imię2 = S. | nazwisko3 = Vilain | imię3 = E. | nazwisko4 = Hamer | imię4 = D.H. | tytuł = Extreme skewing of X chromosome inactivation in mothers of homosexual men | czasopismo = Hum. Genet. | wolumin = 118 | numer = 6 | strony = 691–694 | rok = 2006 | miesiąc = luty | doi = 10.1007/s00439-005-0119-4 | pmid = 16369763 | język = en}}</ref> | |||
=== Efekt starszych braci === | |||
''Efekt braterskiej kolejności urodzeń'' (znany też jako ''efekt starszych braci'') to korelacja pomiędzy liczbą starszych braci a orientacją homoseksualną odkryta przez Raya Blancharda.<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Blanchard | imię = R. | nazwisko2 = Bogaert | imię2 = A.F. | tytuł = Homosexuality in men and number of older brothers | czasopismo = Am. J. Psychiatry | wolumin = 153 | numer = 1 | strony = 27–31 | rok = 1996 | miesiąc = styczeń | pmid = 8540587 | język = en}}</ref> Efekt ten został wielokrotnie potwierdzony badaniami na wielu próbkach z różnych populacji w tym na próbkach historycznych i spoza zachodniego kręgu kulturowego (Brazylia<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Vanderlaan | imię = D.P. | nazwisko2 = Blanchard | imię2 = R. | nazwisko3 = Zucker | imię3 = K.J. | nazwisko4 = Massuda | imię4 = R. | nazwisko5 = Fontanari | imię5 = A.M.V. | tytuł = Birth Order and Androphilic Male-to-Female Transsexualism in Brazil | czasopismo = J. Biosoc. Sci. | wolumin = 49 | numer = 4 | strony = 527-535 | miesiąc = lipiec | rok = 2017 | doi = 10.1017/S0021932016000584 | pmid = 27817755 | język = en}}</ref>, Kanada<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Blanchard | imię = R. | nazwisko2 = Bogaert | imię2 = A.F. | tytuł = Biodemographic comparisons of homosexual and heterosexual men in the Kinsey Interview Data | czasopismo = Arch. Sex. Behav. | wolumin = 25 | numer = 6 | strony = 551–579 | miesiąc = grudzień | rok = 1996 | pmid = 8931880 | język = en}}</ref>, Finlandia<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Blanchard | imię = R. | nazwisko2 = VanderLaan | imię2 = D.P. | tytuł = Commentary on Kishida and Rahman (2015), Including a Meta-analysis of Relevant Studies on Fraternal Birth Order and Sexual Orientation in Men | czasopismo = Arch. Sex. Behav. | wolumin = 44 | numer = 5 | strony = 1503-1509 | miesiąc = lipiec | rok = 2015 | doi = 10.1007/s10508-015-0555-8 | pmid = 25940737 | język = en}}</ref>, Włochy<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Camperio-Ciani | imię = A. | nazwisko2 = Corna | imię2 = F. | nazwisko3 = Capiluppi | imię3 = C. | tytuł = Evidence for maternally inherited factors favouring male homosexuality and promoting female fecundity | czasopismo = Proc. Biol. Sci. | wolumin = 271 | numer = 1554 | strony = 2217–2221 | miesiąc = listopad | rok = 2004 | doi = 10.1098/rspb.2004.2872 | pmid = 15539346 | język = en}}</ref>, Holandia<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Schagen | imię = S.E. | nazwisko2 = Delemarre-van de Waal | imię2 = H.A. | nazwisko3 = Blanchard | imię3 = R. | nazwisko4 = Cohen-Kettenis | imię4 = P.T. | tytuł = Sibling sex ratio and birth order in early-onset gender dysphoric adolescents | czasopismo = Arch. Sex. Behav. | wolumin = 41 | numer = 3 | strony = 541–549 | miesiąc = czerwiec | rok = 2012 | doi = 10.1007/s10508-011-9777-6 | pmid = 21674256 | język = en}}</ref>, Samoa<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = VanderLaan | imię = D.P. | nazwisko2 = Vasey | imię2 = P.L. | tytuł = Male sexual orientation in Independent Samoa: evidence for fraternal birth order and maternal fecundity effects | czasopismo = Arch. Sex. Behav. | wolumin = 40 | numer = 3 | strony = 495–503 | miesiąc = czerwiec | rok = 2011 | doi = 10.1007/s10508-009-9576-5 | pmid = 20039114 | język = en}}</ref>, Hiszpania<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Gómez-Gil | imię = E. | nazwisko2 = Esteva | imię2 = I. | nazwisko3 = Carrasco | imię3 = R. | nazwisko4 = Almaraz | imię4 = M.C. | nazwisko5 = Pasaro | imię5 = E. | tytuł = Birth order and ratio of brothers to sisters in Spanish transsexuals | czasopismo = Arch. Sex. Behav. | wolumin = 40 | numer = 3 | strony = 505–510 | miesiąc = czerwiec | rok = 2011 | doi = 10.1007/s10508-010-9614-3 | pmid = 20232130 | język = en}}</ref>, Turcja<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Bozkurt | imię = A. | nazwisko2 = Bozkurt | imię2 = OH. | nazwisko3 = Sonmez | imię3 = I. | tytuł = Birth Order and Sibling Sex Ratio in a Population with High Fertility: Are Turkish Male to Female Transsexuals Different? | czasopismo = Arch Sex Behav | wolumin = 44 | numer = 5 | strony = 1331–1337 | miesiąc = Jul | rok = 2015 | doi = 10.1007/s10508-014-0425-9 | pmid = 25351529 | język = en}}</ref>, Wielka Brytania<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = King | imię = M. | nazwisko2 = Green | imię2 = J. | nazwisko3 = Osborn | imię3 = D.P. | nazwisko4 = Arkell | imię4 = J. | nazwisko5 = Hetherton | imię5 = J. | tytuł = Family size in white gay and heterosexual men | czasopismo = Arch. Sex. Behav. | wolumin = 34 | numer = 1 | strony = 117–122 | miesiąc = luty | rok = 2005 | doi = 10.1007/s10508-005-1006-8 | pmid = 15772775 | język = en}}</ref>, Stany Zjednoczone<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Schwartz | imię = G. | nazwisko2 = Kim | imię2 = R.M. | nazwisko3 = Kolundzija | imię3 = A.B. | nazwisko4 = Rieger | imię4 = G. | nazwisko5 = Sanders | imię5 = A.R. | tytuł = Biodemographic and physical correlates of sexual orientation in men | czasopismo = Arch. Sex. Behav. | wolumin = 39 | numer = 1 | strony = 93–109 | miesiąc = luty | rok = 2010 | doi = 10.1007/s10508-009-9499-1 | pmid = 19387815 | język = en}}</ref>). | |||
Efekt został również potwierdzony w meta-analizie wyników 26 różnych badań obejmujących 7140 homoseksualnych i 12837 heteroseksualnych mężczyzn.<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Blanchard | imię = R. | tytuł = Fraternal Birth Order, Family Size, and Male Homosexuality: Meta-Analysis of Studies Spanning 25 Years | czasopismo = Arch Sex Behav | wolumin = 47 | numer = 1 | strony = 1–15 | miesiąc = styczeń | rok = 2018 | doi = 10.1007/s10508-017-1007-4 | pmid = 28608293 | język = en}}</ref> | |||
Sam w sobie efekt ten nie świadczyłby o biologicznym charakterze homoseksualności, gdyby nie wyniki dotyczące dzieci adoptowanych. Efekt występuje niezależnie od tego, czy starsi bracia są w tym samym środowisku rodzinnym. Nie ma efektu, gdy liczba starszych braci jest zwiększona o braci adoptowanych. Wywołany więc musi być czynnikami biologicznymi związanymi z organizmem matki.<ref name="Bogaert2006">{{Cytuj pismo | nazwisko = Bogaert | imię = A.F. | tytuł = Biological versus nonbiological older brothers and men's sexual orientation | czasopismo = Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. | wolumin = 103 | numer = 28 | strony = 10771–10774 | rok = 2006 | miesiąc = lipiec | doi = 10.1073/pnas.0511152103 | pmid = 16807297 | język = en}}</ref> | |||
Wyniki kolejnych badań wskazują, że prawdopodobna przyczyna efektu starszych braci, a tym samym homoseksualności może tkwić w reakcji immunologicznej organizmu matki. Naukowcy z Brock University zbadali próbki krwi 142 kobiet, matek dorosłych już dzieci. Wśród nich 72 kobiety miały synów o orientacji heteroseksualnej, 31 było matkami homoseksualnych mężczyzn bez męskiego rodzeństwa, a 23 miało homoseksualnych synów, którzy mieli też starszych braci. We krwi kobiet szukano przeciwciał dla białek PCDH11Y i NLGN4Y, szczególnych protein kodowanych przez DNA umiejscowione w chromosomach Y, a więc występujących wyłącznie u mężczyzn. Białka te powstają w mózgu już w życiu płodowym. Jeśli zetkną się z krwiobiegiem matki, jej system immunologiczny uznaje je za „wrogie” i wytwarza odpowiednie przeciwciała. W kolejnej ciąży mogą one przedostać się do płodu i wpłynąć na rozwój jego mózgu. W badaniu stwierdzono, że najniższy poziom przeciwciał anty-NLGN4Y występuje we krwi kobiet, które nigdy nie urodziły dziecka płci męskiej, wyższy u matek mężczyzn tylko heteroseksualnych, jeszcze wyższy u kobiet, których jedyny syn jest gejem, a najwyższy u tych, który jeden z młodszych synów jest homoseksualny. Wskazuje to na możliwą przyczynę rozwoju męskiej homoseksualności w życiu płodowym.<ref name="Bogaert2018">{{Cytuj pismo | nazwisko = Bogaert | imię = A.F. | nazwisko2 = Skorska | imię2 = M.N. | nazwisko3 = Wang | imię3 = C. | nazwisko4 = Gabrie | imię4 = J. | nazwisko5 = MacNeil | imię5 = A.J. | tytuł = Male homosexuality and maternal immune responsivity to the Y-linked protein NLGN4Y | czasopismo = Proc. Natl. Acad. Sci. USA | wolumin = 115 | numer = 2 | strony = 302–306 | miesiąc = styczeń | rok = 2018 | doi = 10.1073/pnas.1705895114 | pmid = 29229842 | język = en}}</ref> | |||
=== Płodność kobiet === | |||
W 2004 Włoscy naukowcy przeprowadzili badania na grupie około 4600 ludzi, którzy byli krewni 98 100 mężczyzn homoseksualnych i heteroseksualnych. Kobiety spokrewnione z homoseksualnymi mężczyznami miały tendencję do posiadania liczniejszego potomstwa niż te spokrewnione wyłącznie z mężczyznami heteroseksualnymi. Obserwacja ta ma istotne znaczenie w zakresie teorii tłumaczących istnienie homoseksualności z punktu widzenia ewolucji i doboru naturalnego.<ref name="Camperio-Ciani et al. 2004">{{Cytuj pismo | nazwisko = Camperio-Ciani | imię = A. | nazwisko2 = Corna | imię2 = F. | nazwisko3 = Capiluppi | imię3 = C. | tytuł = Evidence for maternally inherited factors favouring male homosexuality and promoting female fecundity | czasopismo = Proc. Biol. Sci. | wolumin = 271 | numer = 1554 | strony = 2217–2221 | rok = 2004 | miesiąc = listopad | doi = 10.1098/rspb.2004.2872 | pmid = 15539346 | język = en}}</ref> | |||
=== Badania nad ludzkimi feromonami === | |||
Badania przeprowadzone w Szwecji sugerują, że geje reagują inaczej niż mężczyźni heteroseksualni na dwa zapachy, o których uważa się, że wpływają na pobudzenia seksualnego. Reakcja w rejonie podwzgórza następuje w odpowiedzi na obecność testosteronu w męskim pocie.<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Savic | imię = I. | nazwisko2 = Berglund | imię2 = H. | nazwisko3 = Lindström | imię3 = P. | tytuł = Brain response to putative pheromones in homosexual men | czasopismo = Proc. Natl Acad. Sci. USA | wolumin = 102 | numer = 20 | strony = 7356–7361 | miesiąc = maj | rok = 2005 | doi = 10.1073/pnas.0407998102 | pmid = 15883379 | język = en }}</ref> Heteroseksualni mężczyźni i homoseksualne kobiety analogicznie reagują na estrogenopodobną substancję zawartą w moczu kobiecym.<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Berglund | imię = H. | nazwisko2 = Lindström | imię2 = P. | nazwisko3 = Savic | imię3 = I. | tytuł = Brain response to putative pheromones in lesbian women | czasopismo = Proc. Natl Acad. Sci. USA | wolumin = 103 | numer = 21 | strony = 8269–8274 | miesiąc = maj | rok = 2006 | doi = 10.1073/pnas.0600331103 | pmid = 16705035 | język = en}}</ref> Wyniki te wskazują na biologiczne (a nie kulturowo-środowiskowe) podstawy pobudzenia seksualnego człowieka. | |||
=== Badania struktury mózgu === | |||
W wielu częściach mózgu stwierdzono dymorfizm płciowy, to znaczy, że różnią się one między kobietami i mężczyznami. Stwierdzono występowanie różnic w budowie mózgu związanych z orientacją psychoseksualną. Części mózgu, w których stwierdzono różnice, kształtują się w życiu płodowym i po urodzeniu ich budowa się nie zmienia. | |||
W 1990 roku, [[Dick Swaab|Swaab]] i Hofman poinformowali o różnicach w wielkości jądra nadskrzyżowaniowego między mężczyznami homo- i heteroseksualnymi.<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Swaab | imię = D.F. | nazwisko2 = Hofman | imię2 = M.A. | tytuł = An enlarged suprachiasmatic nucleus in homosexual men | czasopismo = Brain Res. | wolumin = 537 | numer = 1–2 | strony = 141–148 | rok = 1990 | miesiąc = grudzień | doi = 10.1016/0006-8993(90)90350-K | pmid = 2085769 | język = en}}</ref> | |||
W 1992, Allen i Górski odnotowali różnice związanej orientacji seksualnej w wielkości spoidła mózgowego przedniego.<ref name="pmid1496013">{{Cytuj pismo | nazwisko = Allen | imię = L.S. | nazwisko2 = Gorski | imię2 = R.A. | tytuł = Sexual orientation and the size of the anterior commissure in the human brain | czasopismo = Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. | wolumin = 89 | numer = 15 | strony = 7199–7202 | rok = 1992 | miesiąc = sierpień | doi = 10.1073/pnas.89.15.7199 | pmid = 1496013 | język = en}}</ref> | |||
Simon LeVay w 1991 r. w niezależnych badaniach analizował cztery grupy struktur podwzgórza oznaczanych INAH1, INAH2, INAH3 i INAH4. Z badań nad zwierzętami wiadome było, że obszar ten odgrywa rolę w zachowaniach seksualnych u zwierząt. Wiadome również było, że struktury te różnią się wielkością między mężczyznami i kobietami. LeVay nie znalazł żadnych dowodów na różnicy pomiędzy grupami w wielkości INAH1, INAH2 i INAH4. Istotne różnice występowały natomiast w przypadku INAH3. Struktury te były dwa razy większe w grupie heteroseksualnych mężczyzn, niż w grupie mężczyzn homoseksualnych, a różnica była bardzo znacząca. Rozmiar INAH3 w mózgach mężczyzn homoseksualnych był porównywalny do wielkości INAH3 w mózgach heteroseksualnych kobiet.<ref name="LeVay 1991">{{Cytuj pismo | nazwisko = LeVay | imię = S. | tytuł = A difference in hypothalamic structure between heterosexual and homosexual men | czasopismo = Science | wolumin = 253 | numer = 5023 | strony = 1034–1037 | rok = 1991 | miesiąc = sierpień | doi = 10.1126/science.1887219 | pmid = 1887219 | język = en}}</ref> | |||
William Byne i współpracownicy w 2001 r. podjęli się badań mających na celu powtórzenie wyniku LeVaya i zidentyfikowanie różnic wielkości wykazanych w INAH 1-4. Również te badania wykazały znaczne różnice w wielkości INAH3. Byne i współpracownicy analizowali również ciężar INAH3 i liczbę neuronów w tej strukturze (czego nie było w badaniu przeprowadzonym przez LeVaya). Wyniki dotyczące masy INAH3 były podobne do tych dotyczących wielkości INAH3. Ilość neuronów w INAH3 również różniła się mężczyznami a kobietami, ale nie odzwierciedlała tendencji związanych z orientacją psychoseksualną.<ref name="Byne 2001">{{Cytuj pismo | nazwisko = Byne | imię = W. | nazwisko2 = Tobet | imię2 = S. | nazwisko3 = Mattiace | imię3 = L.A. | nazwisko4 = Lasco | imię4 = M.S. | nazwisko5 = Kemether | imię5 = E. | tytuł = The interstitial nuclei of the human anterior hypothalamus: an investigation of variation with sex, sexual orientation, and HIV status | czasopismo = Horm Behav | wolumin = 40 | numer = 2 | strony = 86–92 | rok = 2001 | miesiąc = wrzesień | doi = 10.1006/hbeh.2001.1680 | pmid = 11534967 | język = en}}</ref> | |||
W 2010 r. Garcia-Falgueras i [[Dick Swaab|Swaab]], podsumowując wyniki swoich badań stwierdzili, że „mózg płodu rozwija się w okresie wewnątrzmacicznym w kierunku męskim przez bezpośrednie działanie testosteronu na rozwijające się komórki nerwowe, lub w kierunku żeńskim przy braku tego hormonu. W ten sposób nasza tożsamość płciowa (przekonanie o przynależności do płci męskiej lub żeńskiej) i orientacja seksualna są programowane lub zorganizowane w naszych strukturach mózgu, gdy jesteśmy jeszcze w łonie matki. Nic nie wskazuje, że środowisko społeczne po urodzeniu ma wpływ na tożsamość płciową lub orientację seksualną”.<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Garcia-Falgueras | imię = A. | nazwisko2 = Swaab | imię2 = D.F. | tytuł = Sexual Hormones and the Brain: An Essential Alliance for Sexual Identity and Sexual Orientation | czasopismo = Endocr. Dev. | wolumin = 17 | strony = 22–35 | rok = 2010 | doi = 10.1159/000262525 | pmid = 19955753 | język = en}}</ref> | |||
== Historyczne teorie na temat przyczyn homoseksualizmu obecnie całkowicie wykluczone == | |||
Historycznie istniały teorie zgodnie, z którymi homoseksualność miała się kształtować w dzieciństwie. Naukowcy są dziś jednak całkowicie zgodni, że przyczyną homoseksualizmu nie jest wpływ wychowania ani żadnych innych czynników środowiskowych. | |||
Brytyjskie ''Royal College of Psychiatrists'' oświadczyło w 2007 r. | |||
{{CytatD|Despite almost a century of psychoanalytic and psychological speculation, there is no substantive evidence to support the suggestion that the nature of parenting or early childhood experiences play any role in the formation of a person's fundamental heterosexual or homosexual orientation. It would appear that sexual orientation is biological in nature, determined by a complex interplay of genetic factors and the early uterine environment. Sexual orientation is therefore not a choice.|Royal College of Psychiatrists<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.rcpsych.ac.uk/workinpsychiatry/specialinterestgroups/gaylesbian/submissiontothecofe.aspx | tytuł = Submission to the Church of England’s Listening Exercise on Human Sexuality | data dostępu = 2014-01-07 | opublikowany = The Royal College of Psychiatrists | język = en}}</ref>}} | |||
{{CytatD|Pomimo prawie wieku psychoanalitycznych i psychologicznych spekulacji, nie ma dowodów na poparcie sugestii, że sposób wychowania lub wczesne doświadczenia z dzieciństwa grają rolę w tworzeniu orientacji heteroseksualnej lub homoseksualnej osoby. Wydaje się, że orientacja seksualna ma biologiczną naturę, określoną przez złożone interakcje czynników genetycznych i środowiskowych w życiu płodowym. Orientacja seksualna nie jest więc wyborem.|Royal College of Psychiatrists}} | |||
Homoseksualizm wbrew promowanej przez kilkadziesiąt lat teorii nie jest wynikiem uwiedzenia, bo jak wykazały badania zdecydowana większość osób homoseksualnych, aż do dorosłości nie miała żadnych kontaktów z innymi homoseksualistami. Tak samo wykluczono teorię na temat wpływu wychowania na orientację, gdyż homoseksualiści w zdecydowanej większości przypadków mają heteroseksualne rodzeństwo. | Homoseksualizm wbrew promowanej przez kilkadziesiąt lat teorii nie jest wynikiem uwiedzenia, bo jak wykazały badania zdecydowana większość osób homoseksualnych, aż do dorosłości nie miała żadnych kontaktów z innymi homoseksualistami. Tak samo wykluczono teorię na temat wpływu wychowania na orientację, gdyż homoseksualiści w zdecydowanej większości przypadków mają heteroseksualne rodzeństwo. | ||
Wśród szczególnie popularnych hipotez tego typu była teoria wiążąca homoseksualność z molestowaniem w dzieciństwie. Przeczą temu jednak wyniki szczegółowych badań.<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Wilson | imię = H.W. | nazwisko2 = Widom | imię2 = C.S. | tytuł = Does physical abuse, sexual abuse, or neglect in childhood increase the likelihood of same-sex sexual relationships and cohabitation? A prospective 30-year follow-up | czasopismo = Arch. Sex. Behav. | wolumin = 39 | numer = 1 | strony = 63–74 | miesiąc = luty | rok = 2010 | doi = 10.1007/s10508-008-9449-3 | pmid = 19130206}}</ref> | |||
== Pozanaukowe teorie przyczyn homoseksualizmu propagowane przez organizacje religijne == | == Pozanaukowe teorie przyczyn homoseksualizmu propagowane przez organizacje religijne == | ||
Organizacje religijne, głównie ewangelickie i [[kościół katolicki|katolickie]] nadal promują teorie, które przez środowisko naukowe zostały całkowicie wykluczone. Często teorie te mają na celu podbudowanie wiarygodności oferowanych przez te organizacje [[terapia konwersyjna|„terapii” konwersyjnych]]. Poddawanym takim praktykom wmawia się, że ich [[orientacja psychoseksualna]] wynika z przeżyć w dzieciństwie. Przyjęcie naukowych dowodów przez osoby trudniące się takim procederem oznaczałoby dla nich podkopanie fundamentów ich zarobku i zmusiłoby do rezygnacji z takiego źródła dochodów. | Organizacje religijne, głównie ewangelickie i [[kościół katolicki|katolickie]] nadal promują teorie, które przez środowisko naukowe zostały całkowicie wykluczone. Często teorie te mają na celu podbudowanie wiarygodności oferowanych przez te organizacje [[terapia konwersyjna|„terapii” konwersyjnych]]. Poddawanym takim praktykom wmawia się, że ich [[orientacja psychoseksualna]] wynika z przeżyć w dzieciństwie. Przyjęcie naukowych dowodów przez osoby trudniące się takim procederem oznaczałoby dla nich podkopanie fundamentów ich zarobku i zmusiłoby do rezygnacji z takiego źródła dochodów. | ||
{{Przypisy}} | {{Przypisy|2}} | ||
== Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
* [[Usunięcie homoseksualizmu z list chorób]] | * [[Usunięcie homoseksualizmu z list chorób|Wykreślenie homoseksualizmu z list chorób]] | ||
* [[Leczenie homoseksualizmu]] | * [[Leczenie homoseksualizmu]] | ||
[[Kategoria:Medycyna]] | [[Kategoria:Medycyna]] | ||