Terapia konwersyjna: Różnice pomiędzy wersjami

Jednocześnie, metody behawiorystyczne zostały poddane krytyce także przez same środowiska [[kościół katolicki|katolickie]] ze względu na zmuszanie „pacjentów” do [[masturbacja|masturbacji]] co nie jest zgodne z katolickim światopoglądem.<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.racjonalista.pl/kk.php/t,2742 | data dostępu = 2013-07-30 | imię = Tomasz | nazwisko = Górski | opublikowany = racjonalista.pl | data = 2003-09-27 | język = pl}}</ref> Poddawanie ludzi wstrząsom elektrycznym nie wzbudza kontrowersji w tym środowisku.

Istnieje szereg różnego rodzaju metod „zmiany orientacji seksualnej” stosowanych historycznie (np. terapia hormonalna), które nie są stosowane obecnie ze względu na zerową skuteczność (zob. sekcja historyczna). Interesujące są także metody „religijne”, które obejmują „modlitwę, post i łaskę Bożą” a także swoiste metody używane przez różne konkretne grupy (o tym więcej w sekcjach poświęconych tym grupom). Metody religijne, np. opierające się na założeniu „łaski Bożej” nie zostały przebadane przez naukę. Dotyczy to również różnego rodzaju kuriozalnych metod jak np. przytulanie się do pluszowych misiów lub uderzanie rakietą tenisową o poduszkę (propagowane przez R. Cohena).

W Polsce działa kilka ośrodków związanych ze środowiskiem [[Kościół katolicki|katolickim]]. Jeden z nich, jak wynika z materiałów opublikowanych na stronie internetowej, nie zajmuje się stricte zmienianiem orientacji seksualnej „pacjentów” lecz jedynie wprowadzaniem poczucia winy w związku z homoseksualizmem oraz zmuszaniem do abstynencji seksualnej. Taki sposób postępowania wynika z obecnego oficjalnego stanowiska [[kościół katolicki|Watykanu]], wyrażonego m.in. w Katechizmie Kościoła Katolickiego, w którym czytamy, że „osoby homoseksualne są powołane do czystości”. Innymi słowy, mają wyrzec się miłości i seksualności, inaczej zostaną potępione.

Inny ośrodek stawia sobie na cel „zmianę orientacji seksualnej”. Główną metodą stosowaną w ośrodku jest „terapia dotykiem”. Jej stosowanie opiera się na błędnym przekonaniu, że homoseksualizm wynika z zaburzonych relacji rodzinnych u lesbijek i gejów. Terapia zatem ma na celu odbudowanie tej więzi. Podopieczni są więc zachęcani do przytulania się do „terapeuty”, spania z nim w jednym łóżku, dotykania nawzajem swoich genitaliów itp. Inna metoda - terapia obnażaniem - polega na zmuszaniu „pacjentów” do rozbierania się przed „terapeutą” oraz symulowanie wizyty u urologa. Ma to na celu przede wszystkim usunięcie kompleksów dotyczących swojego ciała. Innym sposobem „leczenia homoseksualizmu” jest rozbieranie pacjentów do majtek, a następnie wykonywanie masażu. Sztandarowym produktem tego ośrodka jest również terapia pluszowym misiem. Osoba homoseksualna może zostać uzdrowiona, jeżeli będzie się do niego przytulać i żalić. „Leczenie homoseksualizmu” za pomocą pluszowych miśków nie zostało przebadane przez środowisko naukowe.  

Inna grupa funkcjonująca w Polsce akcentuje aspekty religijne i drogę do „wyleczenia z homoseksualizmu” upatruje w dwóch filarach: łasce Bożej oraz „psychoterapii”. Do zbawienia łaska Boża jest niezbędnie potrzebna, przy czym można ją wypraszać za pomocą modlitwy i Eucharystii. Ze względu na naturę łaski Bożej nie ma żadnych badań naukowych dotyczących jej wpływu na orientację seksualną. Szczegóły dotyczące „psychoterapii” nie są znane ze względu na fakt, iż ośrodek wymaga od swoich podopiecznych zachowania w tajemnicy zarówno wszystkiego, co się dzieje na zajęciach, jak i samego uczestnictwa w grupie.

19 czerwca 2013 r. organizacja ta ogłosiła koniec działalności, jej prezes Alan Chambers w oficjalnym oświadczeniu przeprosił za ból i krzywdy, których doświadczyły osoby wierzące w zapewnienia organizacji o skuteczność metod, mających zmieniać orientację seksualną, dodał też, że organizacja była częścią systemu ignorancji.<ref>[https://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/najstarsza-grupa-nawracajaca-homoseksualistow-zamyka-sie-i-przeprasza,334354.html Najstarsza grupa „nawracająca”" homoseksualistów zamyka się i przeprasza]</ref>

Wcześniej 24 kwietnia 2013 r. [[John Paulk]], jeden z głównych działaczy chrześcijańskich promujących Terapia reparatywna|terapię reparatywną]], przyznał, że zawsze był gejem, a terapię reparatywną nazwał nieskuteczną i szkodliwą. Zapowiedział także koniec swojego małżeństwa i wydał oficjalne przeprosiny za działalność w chrześcijańskich ruchach walczących z homoseksualizmem. Wyraził też chęć współpracy z organizacjami przeciwstawiającymi się [[Homofobia|homofobii]].<ref>{{cytuj stronę | url = http://natemat.pl/60949,john-paulk-przekonywal-ze-religia-leczy-z-homoseksualizmu-teraz-przeprasza-i-chce-zostac-dzialaczem-gejowskim | tytuł = John Paulk przekonywał, że religia leczy z homoseksualizmu. Teraz przeprasza i chce zostać działaczem gejowskim | data dostępu = 2013-05-24 | imię = Kamil | nazwisko = Sikora | opublikowany = natemat.pl | data = 2013-05-11 | język = pl}}</ref>

W 155. odcinku serialu animowanego „South Park” (''Cartman Sucks'') jeden z bohaterów zostaje przypadkiem wysłany do obozu, w którym praktykowano terapię konwersyjną. Jak się później okazało nikt (oprócz prowadzącego zajęcia) się tam nie wyleczył, za to podopieczni często dopuszczali się samobójstw.

 

 

Opis terapii konwersyjnej można przeczytać w książce [[Chyba strzelę focha!]] [[Mikołaj Milcke|Mikołaja Milcke]]. Autor uczęszczał na zajęcia jednej z grup w Warszawie. Wnioski wplótł w fabułę powieści.