1920
edycji
Przyczyny homoseksualizmu: Różnice pomiędzy wersjami
brak opisu edycji
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(rozbudowa) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
Sam w sobie efekt ten nie świadczyłby o biologicznym charakterze homoseksualności, gdyby nie wyniki dotyczące dzieci adoptowanych. Efekt występuje niezależnie od tego, czy starsi bracia są w tym samym środowisku rodzinnym. Nie ma efektu, gdy liczba starszych braci jest zwiększona o braci adoptowanych. Wywołany więc musi być czynnikami biologicznymi związanymi z organizmem matki.<ref name="Bogaert2006">{{Cytuj pismo | nazwisko = Bogaert | imię = A.F. | tytuł = Biological versus nonbiological older brothers and men's sexual orientation | czasopismo = Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. | wolumin = 103 | numer = 28 | strony = 10771–10774 | rok = 2006 | miesiąc = lipiec | doi = 10.1073/pnas.0511152103 | pmid = 16807297 | język = en}}</ref> | Sam w sobie efekt ten nie świadczyłby o biologicznym charakterze homoseksualności, gdyby nie wyniki dotyczące dzieci adoptowanych. Efekt występuje niezależnie od tego, czy starsi bracia są w tym samym środowisku rodzinnym. Nie ma efektu, gdy liczba starszych braci jest zwiększona o braci adoptowanych. Wywołany więc musi być czynnikami biologicznymi związanymi z organizmem matki.<ref name="Bogaert2006">{{Cytuj pismo | nazwisko = Bogaert | imię = A.F. | tytuł = Biological versus nonbiological older brothers and men's sexual orientation | czasopismo = Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. | wolumin = 103 | numer = 28 | strony = 10771–10774 | rok = 2006 | miesiąc = lipiec | doi = 10.1073/pnas.0511152103 | pmid = 16807297 | język = en}}</ref> | ||
=== Płodność kobiet === | |||
W 2004 Włoscy naukowcy przeprowadzili badania na grupie około 4600 ludzi, którzy byli krewni 98 100 mężczyzn homoseksualnych i heteroseksualnych. Kobiety spokrewnione z homoseksualnymi mężczyznami miały tendencję do posiadania liczniejszego potomstwa niż te spokrewnione wyłącznie z mężczyznami heteroseksualnymi. Obserwacja ta ma istotne znaczenie w zakresie teorii tłumaczących istnienie homoseksualności z punktu widzenia ewolucji i doboru naturalnego.<ref name="Camperio-Ciani et al. 2004">{{Cytuj pismo | nazwisko = Camperio-Ciani | imię = A. | nazwisko2 = Corna | imię2 = F. | nazwisko3 = Capiluppi | imię3 = C. | tytuł = Evidence for maternally inherited factors favouring male homosexuality and promoting female fecundity | czasopismo = Proc. Biol. Sci. | wolumin = 271 | numer = 1554 | strony = 2217–2221 | rok = 2004 | miesiąc = listopad | doi = 10.1098/rspb.2004.2872 | pmid = 15539346 | język = en}}</ref> | |||
=== Badania nad ludzkimi feromonami === | === Badania nad ludzkimi feromonami === | ||
| Linia 34: | Linia 37: | ||
W wielu częściach mózgu stwierdzono dymorfizm płciowy, to znaczy, że różnią się one między kobietami i mężczyznami. Stwierdzono występowanie różnic w budowie mózgu związanych z orientacją psychoseksualną. Części mózgu, w których stwierdzono różnice, kształtują się w życiu płodowym i po urodzeniu ich budowa się nie zmienia. | W wielu częściach mózgu stwierdzono dymorfizm płciowy, to znaczy, że różnią się one między kobietami i mężczyznami. Stwierdzono występowanie różnic w budowie mózgu związanych z orientacją psychoseksualną. Części mózgu, w których stwierdzono różnice, kształtują się w życiu płodowym i po urodzeniu ich budowa się nie zmienia. | ||
W 1990 roku, Swaab i Hofman poinformowali o różnicach w wielkości jądra nadskrzyżowaniowego między mężczyznami homo- i heteroseksualnymi.<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Swaab | imię = D.F. | nazwisko2 = Hofman | imię2 = M.A. | tytuł = An enlarged suprachiasmatic nucleus in homosexual men | czasopismo = Brain Res. | wolumin = 537 | numer = 1–2 | strony = 141–148 | rok = 1990 | miesiąc = grudzień | doi = 10.1016/0006-8993(90)90350-K | pmid = 2085769 | język = en}}</ref> | W 1990 roku, [[Dick Swaab|Swaab]] i Hofman poinformowali o różnicach w wielkości jądra nadskrzyżowaniowego między mężczyznami homo- i heteroseksualnymi.<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Swaab | imię = D.F. | nazwisko2 = Hofman | imię2 = M.A. | tytuł = An enlarged suprachiasmatic nucleus in homosexual men | czasopismo = Brain Res. | wolumin = 537 | numer = 1–2 | strony = 141–148 | rok = 1990 | miesiąc = grudzień | doi = 10.1016/0006-8993(90)90350-K | pmid = 2085769 | język = en}}</ref> | ||
W 1992, Allen i Górski odnotowali różnice związanej orientacji seksualnej w wielkości spoidła mózgowego przedniego.<ref name="pmid1496013">{{Cytuj pismo | nazwisko = Allen | imię = L.S. | nazwisko2 = Gorski | imię2 = R.A. | tytuł = Sexual orientation and the size of the anterior commissure in the human brain | czasopismo = Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. | wolumin = 89 | numer = 15 | strony = 7199–7202 | rok = 1992 | miesiąc = sierpień | doi = 10.1073/pnas.89.15.7199 | pmid = 1496013 | język = en}}</ref> | W 1992, Allen i Górski odnotowali różnice związanej orientacji seksualnej w wielkości spoidła mózgowego przedniego.<ref name="pmid1496013">{{Cytuj pismo | nazwisko = Allen | imię = L.S. | nazwisko2 = Gorski | imię2 = R.A. | tytuł = Sexual orientation and the size of the anterior commissure in the human brain | czasopismo = Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. | wolumin = 89 | numer = 15 | strony = 7199–7202 | rok = 1992 | miesiąc = sierpień | doi = 10.1073/pnas.89.15.7199 | pmid = 1496013 | język = en}}</ref> | ||
| Linia 40: | Linia 43: | ||
Simon LeVay w 1991 r. w niezależnych badaniach analizował cztery grupy struktur podwzgórza oznaczanych INAH1, INAH2, INAH3 i INAH4. Z badań nad zwierzętami wiadome było, że obszar ten odgrywa rolę w zachowaniach seksualnych u zwierząt. Wiadome również było, że struktury te różnią się wielkością między mężczyznami i kobietami. LeVay nie znalazł żadnych dowodów na różnicy pomiędzy grupami w wielkości INAH1, INAH2 i INAH4. Istotne różnice występowały natomiast w przypadku INAH3. Struktury te były dwa razy większe w grupie heteroseksualnych mężczyzn, niż w grupie mężczyzn homoseksualnych, a różnica była bardzo znacząca. Rozmiar INAH3 w mózgach mężczyzn homoseksualnych był porównywalny do wielkości INAH3 w mózgach heteroseksualnych kobiet.<ref name="LeVay 1991">{{Cytuj pismo | nazwisko = LeVay | imię = S. | tytuł = A difference in hypothalamic structure between heterosexual and homosexual men | czasopismo = Science | wolumin = 253 | numer = 5023 | strony = 1034–1037 | rok = 1991 | miesiąc = sierpień | doi = 10.1126/science.1887219 | pmid = 1887219 | język = en}}</ref> | Simon LeVay w 1991 r. w niezależnych badaniach analizował cztery grupy struktur podwzgórza oznaczanych INAH1, INAH2, INAH3 i INAH4. Z badań nad zwierzętami wiadome było, że obszar ten odgrywa rolę w zachowaniach seksualnych u zwierząt. Wiadome również było, że struktury te różnią się wielkością między mężczyznami i kobietami. LeVay nie znalazł żadnych dowodów na różnicy pomiędzy grupami w wielkości INAH1, INAH2 i INAH4. Istotne różnice występowały natomiast w przypadku INAH3. Struktury te były dwa razy większe w grupie heteroseksualnych mężczyzn, niż w grupie mężczyzn homoseksualnych, a różnica była bardzo znacząca. Rozmiar INAH3 w mózgach mężczyzn homoseksualnych był porównywalny do wielkości INAH3 w mózgach heteroseksualnych kobiet.<ref name="LeVay 1991">{{Cytuj pismo | nazwisko = LeVay | imię = S. | tytuł = A difference in hypothalamic structure between heterosexual and homosexual men | czasopismo = Science | wolumin = 253 | numer = 5023 | strony = 1034–1037 | rok = 1991 | miesiąc = sierpień | doi = 10.1126/science.1887219 | pmid = 1887219 | język = en}}</ref> | ||
William Byne i współpracownicy w 2001 r. podjęli się badań mających na celu powtórzenie wyniku LeVaya i zidentyfikowanie różnic wielkości wykazanych w INAH 1-4. Również te badania wykazały znaczne różnice w wielkości INAH3. Byne i współpracownicy analizowali również ciężar INAH3 i liczbę neuronów w tej strukturze (czego nie było w badaniu przeprowadzonym przez LeVaya). Wyniki dotyczące masy INAH3 były podobne do tych dotyczących wielkości INAH3. Ilość neuronów w INAH3 również różniła się mężczyznami a kobietami, ale nie odzwierciedlała tendencji związanych z orientacją psychoseksualną. | William Byne i współpracownicy w 2001 r. podjęli się badań mających na celu powtórzenie wyniku LeVaya i zidentyfikowanie różnic wielkości wykazanych w INAH 1-4. Również te badania wykazały znaczne różnice w wielkości INAH3. Byne i współpracownicy analizowali również ciężar INAH3 i liczbę neuronów w tej strukturze (czego nie było w badaniu przeprowadzonym przez LeVaya). Wyniki dotyczące masy INAH3 były podobne do tych dotyczących wielkości INAH3. Ilość neuronów w INAH3 również różniła się mężczyznami a kobietami, ale nie odzwierciedlała tendencji związanych z orientacją psychoseksualną.<ref name="Byne 2001">{{Cytuj pismo | nazwisko = Byne | imię = W. | nazwisko2 = Tobet | imię2 = S. | nazwisko3 = Mattiace | imię3 = L.A. | nazwisko4 = Lasco | imię4 = M.S. | nazwisko5 = Kemether | imię5 = E. | tytuł = The interstitial nuclei of the human anterior hypothalamus: an investigation of variation with sex, sexual orientation, and HIV status | czasopismo = Horm Behav | wolumin = 40 | numer = 2 | strony = 86–92 | rok = 2001 | miesiąc = wrzesień | doi = 10.1006/hbeh.2001.1680 | pmid = 11534967 | język = en}}</ref> | ||
W 2010 r. Garcia-Falgueras i Swaab, podsumowując wyniki swoich badań stwierdzili, że „mózg płodu rozwija się w okresie wewnątrzmacicznym w kierunku męskim przez bezpośrednie działanie testosteronu na rozwijające się komórki nerwowe, lub w kierunku żeńskim przy braku tego hormonu. W ten sposób nasza tożsamość płciowa (przekonanie o przynależności do płci męskiej lub żeńskiej) i orientacja seksualna są programowane lub zorganizowane w naszych strukturach mózgu, gdy jesteśmy jeszcze w łonie matki. Nic nie wskazuje, że środowisko społeczne po urodzeniu ma wpływ na tożsamość płciową lub orientację seksualną”.<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Garcia-Falgueras | imię = A. | nazwisko2 = Swaab | imię2 = D.F. | tytuł = Sexual Hormones and the Brain: An Essential Alliance for Sexual Identity and Sexual Orientation | czasopismo = Endocr. Dev. | wolumin = 17 | strony = 22–35 | rok = 2010 | doi = 10.1159/000262525 | pmid = 19955753 | język = en}}</ref> | W 2010 r. Garcia-Falgueras i [[Dick Swaab|Swaab]], podsumowując wyniki swoich badań stwierdzili, że „mózg płodu rozwija się w okresie wewnątrzmacicznym w kierunku męskim przez bezpośrednie działanie testosteronu na rozwijające się komórki nerwowe, lub w kierunku żeńskim przy braku tego hormonu. W ten sposób nasza tożsamość płciowa (przekonanie o przynależności do płci męskiej lub żeńskiej) i orientacja seksualna są programowane lub zorganizowane w naszych strukturach mózgu, gdy jesteśmy jeszcze w łonie matki. Nic nie wskazuje, że środowisko społeczne po urodzeniu ma wpływ na tożsamość płciową lub orientację seksualną”.<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Garcia-Falgueras | imię = A. | nazwisko2 = Swaab | imię2 = D.F. | tytuł = Sexual Hormones and the Brain: An Essential Alliance for Sexual Identity and Sexual Orientation | czasopismo = Endocr. Dev. | wolumin = 17 | strony = 22–35 | rok = 2010 | doi = 10.1159/000262525 | pmid = 19955753 | język = en}}</ref> | ||
== Teorie na temat powstawania homoseksualności == | == Teorie na temat powstawania homoseksualności == | ||